نامه سرگشاده خانم سلطانی به نهادهای بین المللی و مدافع حقوق بشر

مطلع شدم که حدود 3000 نفر اسیری که در قرارگاه اشرف سالیان سال است از هرگونه حق دسترسی به اینترنت و دنیای آزاد و جامعه و خانواده و مطبوعات آزاد محروم بوده اند در حال انتقال از این اردوگاه می باشند. شاید برای آنها راه خروجی از بن بست تشکیلات باشد و بسیار متأسفم از اینکه می بینم باز این سازمان در حال تحمیل سلطه ظالمانه تشکیلات خودش به جامعه بین المللی است با توجه به اینکه این گروهی است با 30 سال حضور در عراق و تجربه زیادی که در به اسارت گرفتن افراد دارد در همین رابطه توجه کمیسیاریای عالی پناهندگی و دولت عراق و همینطور دولت فرانسه را به محورهای زیر جلب می کنم: 1. سازمان مجاهدین خلق دنبال خرید زمان به هر قیمتی است تا بیشتر و بیشتر بتواند این افراد را در اسارت بیشتر نگهدارد. بنابر این هر گونه زمان دادن بیشتر به این فرقه را محکوم می کنم چرا که وی هشت سال وقت داشت تا اگر دنبال سکونت و اقامت افراد خودش بود کوچکترین اقدامی در این مسیر یعنی فرستادن به جاهای امنی می کرد در حالیکه ما می بینیم تمام کار این سازمان از بعد از سرنگونی صدام حسین کوبیدن بر طبل درگیری و خشونت و حفظ تشکیلات و سوء استفاده از افراد اسیر در اشرف هست و به این وضعیت کماکان در حال ادامه دادن است. دامی که سازمان در برخورد با نیروهای آمریکائی که پادگان را محاصره کردند تجربه دارد و متأسفانه توانست با فریب دادن آنها تشکیلات ظالمانه خود را حفظ کند و طی این سالیان همچنان به مغز شوئی افراد و اسارت آنها و درگیری های خونین ادامه دهد.
از شما می خواهم که در دامی که سازمان برای طرفهای خودش همچون دولت عراق و یا کمیساریای پناهندگان پهن می کند نروید تعیین نماینده و استناد کردن به خواست داوطلبانه کسانی که قدرت انتخاب از آنها سلب شده است و سالیان دراز تحت شستشوی مغزی بوده اند و از آنها در برابر خانواده شان رفتاری همچون پرتاب سنگ با فلاخن سر می زند بسیار دور از عقل و منطق است و این افراد بایستی تحت سرپرستی خانواده یا مراکز دیگر تحت روان درمانی قرار بگیرند. 2.درخواست دارم تا زمانیکه اعضای این تشکیلات در اردوگاه جدید نگهداری میشوند با آنان درست مانند افراد مستقر در اردوگاه های پناهندگی ملل متحد در سایر نقاط جهان برخورد شود و اجازه داده نشود که سران فرقه رجوی همچون گذشته مقدرات آنان را در دست گرفته و به مغزشوئی شان مشغول باشند همچنانکه با همین شیوه در تمام مدتی که آمریکائی ها در عراق مستقر بودند به کسی اجازه ورود به مقرها را نداده و تشکیلات مخوفشان و حکومتشان بر افراد را حفظ کردند درخواست دارم ترتیبی اتخاذ شود تا امکاناتی از قبیل مطبوعات، تلفن، تلویزیون، اینترنت، و پست در اختیار نفرات قرار بگیرد. آنان سالیان سال است که از این امکانات محروم بوده و این وسایل فقط در اختیار سران بالای این سازمان بوده است تا فرمان های اقدام به خشونت و دستوراتی که از فرانسه مقر مریم رجوی بود به حاکمان تشیلاتی ابلاغ و آنها بر سر این اسرا پیاده کنند.
نباید اجازه داده شود تا بار دیگر آنان از جانب تمامی ساکنان پادگان صحبت کرده و امکان دسترسی به اعضای بدنه فرقه را به نهادهای بین المللی ندهند و سلسله مراتب گذشته در فرقه رجوی حفظ شود و نشست های تفتیش عقاید و مغزشوئی تحت عنوان "عملیات جاری" برگزار شده و همچنان فشارهای روحی و عصبی و حتی جسمی و فیزیکی بر قربانیان فرقه اعمال گردد. چرا که در این نشست های مغزشویی تحت عنوان"عملیات جاری" که توسط مسئولین بالا و شخص مسعود و مریم رجوی کنترل و خط داده می شود افراد زیر ضرب روحی و روانی قرار گرفته و شخصیت آنها خرد می شود و از آنها افرادی فاقد اراده و برده وار ساخته می شود. 3. حقوق انسانی افراد داخل اردوگاه از جمله حق ازدواج، حق دیدار با همسر و فرزند و بستگان در داخل اردوگاه، و ارتباط با خانواده در خارج از اردوگاه به رسمیت شناخته شده و امکانات آن بدون دخالت مسئولین فرقه فراهم گردد. طلاق های اجباری اعمال شده توسط رجوی باید ملغی گردد و خانواده های از هم پاشیده مجددا گرد هم آیند. این افراد سالیان سال است که از خانواده و دوستان و کلا جهان خارج از فرقه بی خبر بوده اند. اولا بصورتی فوری خبر سلامتی آنان به خانواده هایشان توسط مسئولین نهادهای بین المللی مانند صلیب سرخ جهانی داده شود، ثانیا امکان ارتباط حداقل تلفنی یا مکاتبه ای با خانواده برای آنان فراهم گردد، و ثالثا در قدم بعدی ترتیب دیدارهای مرتب حضوری بدون حضور مسئولین فرقه داده شود. 4. من باشناختی که از نوع تفکرات سران اینفرقه دارم مطمئن هستم آنها برای ایجاد اختلال درروند طرح سازمان ملل درخواست هایی را مطرح می کنند که هیچ گونه قرابتی با معیارها وقوانین پناهجویی ندارد بنابراین به شما هشدار می دهم هرگز درمقابل خواست سران اینفرقه کوتاه نیائید و طرح آزادسازی این اسیران و گروگان ها را به اجرا گذارید…. و به هیچ عنوان قبول نکنید که سازمان نماینده یا سخنگو معرفی کندجابجائی نفرات بایستی به انتخاب سازمان ملل باشد نه اینکه اسامی بصورت گروههائی باشد که سازمان تعیین می کند و سلسله مراتب مشخص می کند که باز هم سلطه تشکیلاتی را در قرارگاه جدید حفظ کند لذا هرگونه عقب نشینی حتی بصورت اندک دراین مورد ازجانب کمیساریای پناهندگان باعث جان گرفتن این و نفس تازه کردن این مرده درحال احتضارخواهد گردید که در چنین صورتی سران اینگروه مجددا خواست های غیرمنطقی وغیرقانونی متعددی را جهت اتلاف وقت وبه شکست کشاندن ریل پناهندگی در پیش می گیرند _ برای نمونه می توان به یک درخواست مریم رجوی اشاره نمود که طی آن عنوان نموده افرادی که قراراست به کمپ تازه منتقل شوند باید خود روهای خودرانیز به محل تازه منتقل نمایند! _ چنین درخواست هایی نشان می دهند که سران اینفرقه به دنبال حل این مشکل ومرتفع کردن مشکل پناهندگی این افراد نیستند و فکر می کنند که انتقال آنها به کمپ تازه یک اساس کشی جهت ایجاد یک کمپ اشرف دیگراست! _ همگان می داند که اولا_مالک اصلی این وسائل نقلیه دولت ومردم عراق هستند _ دوما _ برای اقامت دریک کمپ پناهجویی تحت نظرکمیساریا نیازی به خودروهای نظامی نیست…..
بنابراین مسئولین دولت عراق باید مجددا تاکید نمایند که افراد در حال انتقال تنها قادرهستند وسائل کاملا شخصی خودرا به کمپ عراق جدید خارج نمایند _ سنگ اندازی سران فرقه درراه طرح سازمان ملل از ورای همینگونه درخواستها پیداست. 5.همانگونه که مشاهده می شود اخیرا با توجه به بن بست استراتژیک در عراق این تشکیلات مخوف در حال تمرکز و فعالیت در اروپا و آمریکا و بخصوص شهر فرانسه است و در همین راستا شهرداران مختلف شهر های فرانسه از جمله اورسورواز، ویلپنت، پاریس، تاورنی و و تعدادی از نمایندگان سابق مجالس و رؤسای دانشگاه های کشور فرانسه را مورد بمباران تبلیغاتی خود قرار داده است که در ا ین زمینه هم هشدار می دهم که قلعه اوورسوراواز در فرانسه امکان خوبی را برای مسعود و مریم رجوی فراهم آورده است تا در آنجا به حیات فرقه ای خود ادامه دهد.
با احترام، بتول سلطانی رونوشت به:
دفتر نخست وزیری عراق
وزارت خارجه فرانسه
کمیساریای عالی پناهندگان