چرا سران فرقه برای جابجائی نیروها به کمپ لیبرتی بهانه جوئی می کنند؟

همانطور که همگان مطلع هستند مهلت نه ماه دولت عراق برای اخراج فرقه از عراق که تا پایان سال میلادی 2011 بود به پایان رسید و دولت عراق با خویشتنداری و بردباری به خواسته سازمان ملل برای تعویق این جابجائی و تمدید این مهلت به شش ماه دیگر جواب مثبت داد که البته سران فرقه بجای تشکر از دولت عراق این عمل را پیروزی قلمداد کردند و مسعود خان هم در سوراخ موش در روز آخر سال میلادی پیام داده و با بلاهت بیمار گونه خاص خودش اینرا یک پیروزی دانسته و گفته خواهان ماندگاری اشرف هست. همچنین سران فرقه مستمرا در رسانه های خودشان پیامها و اطلاعیه های بی محتوا و بی هویت پخش می کنند تا اینگونه جلوه نمایند که سازمان خواهان همکاری با سازمان ملل و ارگانهای ذیربط در امر جابجائی نیروها به کمپ لیبرتی هست و تنها این دولت عراق هست که کارشکنی می کند و از طرفی هم مریم عضدانلو مستمرا اعلام می کنه که ما آماده هستیم بر اساس توافق اولیه که با سازمان ملل و مقامهای دولت عراق داشته ایم 400 نفر را به این کمپ بفرستیم ولی خواهان تضمین های لازم از طرف دولت آمریکا و سازمان ملل هستیم. این خانم که دجالگری و شیادی را از شوهر فراریش آموزش دیده است چنین وانمود میکند که نگران امنیت نیروهاست و حتی آن اوایل مطرح کرد که حاضر برای ملاقات با نوری المالکی به عراق سفر کند اما نگفت که اگر تو به فکر جان نیروها بودی چرا آنان را در زیر مهیب ترین بمباران در طول تاریخ تنها گذاشتی و فرار را بر قرار ترجیح دادی البته برای همگان واضح هست که ایشون بیشتر نگران جان شوهر فراریش هست و جان نیروها نه تنها هیچ ارزشی برایش ندارد حتی آنان را به گروگان گرفته تا بتواند مسعود را که اکنون در سوراخ موش گیر کرده نجات دهد و همه بهانه گیری های بنی اسرائیلی بخاطر همین هست. سران فرقه در ادامه بهانه تراشی هایشان گفتند که باید مهندسین سازمان برای بررسی و چک اینکه همه چیز در کمپ لیبرتی بر طبق استاندارد های بین المللی باشد از این کمپ بازدید کنند که خیلی مضحک هست چون اولا که این کمپ استاندارد هست که توسط آمریکائیها ساخته شده و ظرفیت بیش از هزار نفر را دارد و ثانیا انگار در اشرف همه چیز استاندارد هست افراد در آسایشگاههای 25 نفره و با کمترین امکانات و بدون برخورداری از استفاده از نت و تلفن و حتی رادیو هستند.خنده دار ترین بهانه سران فرقه اینست که افراد اجازه داشته باشند که اموال منقول خودشان مثل خودروها و سایر دارائیهای خود را با خود به کمپ لیبرتی ببرند از این آقایان می پرسم کدام دارائی مگر شما پیوسته نمی گفتید که افراد هیچ حقی در سازمان ندارند و تنها باید شب تا صبح برده وار کار کنند و برا مسعود و مریم بمیرند و تا آنجاکه من می دانم دارائی هر فرد در سازمان یک تخت و یک کمد فلزی زنگ زده و درب و داغون با چند دست لباس فرم و یک کوله نظامی و پوتین بوده است حالا چی شده که افراد صاحب خودرو شده اند؟ و همچنین گفته اند که به آنها اجازه داده شود تا اموال غیر منقول خود را بفروشند و پولش به حساب خودشان واریز شود البته نگفته اند که این اموال را از کجا آورده اند برا همه واضح و روشن هست که این اموال حق مردم عراق هست و از صدام بخاطر مزدوری گرفته اند. یکی دیگر از بهانه های سران فرقه اینست که در کمپ لیبرتی خانواده ها دیگر نیایند و با بلندگو مزاحم نشوند البته این خواسته زمانی منطقی هست که سران فرقه مزاحم ملاقات آزادانه و بی قید و شرط خانواده ها با عزیزانشان نگردند. اما ازهمه این چیزها بگذریم به نظر بنده دلایل بهانه تراشی های سران فرقه و بطور خاص رجوی ها به قرار زیر می باشد: یکم. رجویها می خواهند به هر صورتی که شده چند صباحی این جابجائی را به عقب بیندازند تا بتوانند مسئله مسعود و فرارش را از عراق بخوبی انجام بدهند چون امنیت نفرات و چیزهای دیگری که مطرح می کنند همه اش بهانه هست. دوما. با طرح اینکه ما حاضریم جابجا بشویم واین دولت عراق هست که همکاری نمی کند تا بدینوسیله نه تنها نیروها را با این ترفند جلوی نیروهای عراقی قرار دهند و بر اساس طینت خشونت طلبی خودشان خشونت آفرینی کنند بلکه به سازمان ملل و ارگانهای ذیربط بگویند در روند کند شدن جابجائی و اخلال در امر جابجائی ما مقصر نیستیم و کمال همکاری را داریم بلکه این دولت عراق هست که اخلال و کار شکنی می کند. سوما. از دست دادن اشرف به دلیل اینکه ظرف فرقه گرائی رجوی هست خیلی براش مشکل هست و به مثابه شیشه عمر رجوی هست که با از دست دادنش می شکند و بساط اندیشه پوشالی فرقه گرایانه اش بر چیده می شود لذا می خواهد به هر قیمتی شده آنرا حفظ نماید. در پایان باید به این رجوی ها بگویم که دست از این تفکرات بلاهت بار و بیمار گونه خود بردارید همانطور که تا بحال نتوانسته اید اشرف را که بقول خودتان شهر شرف البته شرف نداشته تان می پنداشتید حفظ کنید این بهانه گیریها هم راه به جائی نمی برد و نمی توانید با این بهانه تراشی های شیادانه و ابلهانه کسی را ازجمله مقامات عراقی و ارگانهای ذیربط در امر جابجائی را بفریبید. بنابراین به رجوی ها توصیه می کنم که بجای این بهانه جوئی ها بفکر پاسخگوئی در یک دادگاه مردمی بخاطر جنایاتی که در این سالیان در حق مردم شریف عراق و مردم ایران و افراد ناراضی در درون مناسبات قرون وسطائی و تشکیلات تار عنکبوتی و استالینی سازمان مر تکب شده اید باشید و آنروز هم دور نیست و چه بخواهید و چه نخواهید بزودی زمان پاسخگوئی شما فرا خواهد رسید به امید آنروز و به امید آزادی همه اسیران در بند در قلعه اشرف.