پیام تبریک بمناسبت آزادی آقای محمدرضا نجاریان

دوست و برادر عزیز محمدرضا نجاریان (عطاء)
خبر آزادیت را از روی سایت خواندم و خیلی خوشحال شدم. گرفتن این تصمیم از طرف تو برای من دور از انتظار نبود.از دورانی که باهم بهمراه آرش رفیعی بودیم بخوبی از روی برخوردهای تو میفهمیدم که خیلی متناقض هستی و برای رهایی از آن مکان لحظه شماری میکنی اما شاید تو هم بمانند بسیاری دیگر منتظر سرنوشت واینکه چه خواهد شد ایستاده بودی. اما خدا را شکر که بالاخره متوجه شدی که هرکس بایستی بهاء آزادی خود را خود شخصا بپردازد و هیچکس در این باره جز خود فرد تعیین کننده نیست!
وقتی بچه هایی که بعد از سالیان از آن محیط بسته و غیر عادی خارج میشوند و بمانند تمامی مردم دیگر وارد اجتماع میشوند اولین چیزی که به ذهن میزند عقب ماندن از بقیه است و اینکه عمر و جوانی شان را از دست داده اند! و این ممکن است تا جایی باشد که حتی موجب افسردگی و پریشان حالی هم بشود! این که زمان از دست رفته است و ما گول شیادی چون رجوی را خورده ایم حرفی درست است. اما بایستی با از نو شروع کردن و ساختن زندگی از صفر به رجوی این پیام را بدهیم که هرچه در چنته داشتی برای از بین بردن روح و روان ما بکار بستی اما در نهایت نتوانستی به هدف خودت برسی! به او بفهمانیم که همیشه حس زندگی کردن برتر و بالاتر از حس مرگ و نیستی است که تو شاخص آن بودی!
پس با اراده ای قوی که حتما در تو وجود دارد بایستی که به جنگ مشکلات زندگی رفت. داشتن بهترین زندگی حق ماست!
از همین فرصت استفاده کرده و به خانواده محترم نجاریان بابت بازگشت فرزند عزیزشان چشم روشنی و تبریک عرض میکنم!
امیدوارم که همیشه موفق، در راه ساختن بهترین زندگی اکتیو و کوشا باشی.
باقری