پای صحبت یکی از خانواده ها!
واقعا رهبری فرقه شرم و حیا دارد لااقل از مادر پیری که کنار درب پادگان اشرف در حال بوسیدن عکس فرزندش است کمی شرم کند در هیچ کجای دنیا پدیده ای مثل رجوی یافت نشده است گویی که خداوند آن را خلق نکرده که اینقدر دل سنگ و بی رحم است شما نگاه کنید مادرانی هستند که با ویلچر به عراق سفر می کنند که بعد از چندین سال با فرزندانشان ملاقاتی داشته باشند ولی رهبری فرقه دل آنها را می شکند و نا امید بر می گردند. در مقابل از سوی مادران نفرین است که نثار رجوی و سرانش می شود. انسانها همدیگر را درک می کنند ولی رجوی و سرانش فقط خودشان را درک می کنند. آنقدر ظلم کرده اند نمی توان به آنها گفت انسان و بدون اینکه از خدا ترسی داشته باشند هر کاری را با انسانها می کنند و خودشان را مالک انسانها می دانند و روز به روز وقیح و وقیح تر می شوند و از خدا بدور. مدتی قبل که به عراق سفر کرده بودم با صحنه دلخراشی مواجه شدم که از خودم بیزار شدم مادر پیری کنار سیم خاردار فریاد می می زد رجوی از خدا شرم کن در مقابل عناصر توجیح شده فرقه بد و بیراه تحویل آن مادر می دادند. به این می گویند اوج دریدگی و وحشی گری. با این وجود بایستی به مادران و پدران و تمامی خانواده ها دست مریزاد گفت که در مقابل این هیولا کم نیاوردند و همچنان تا پیروزی با این هیولا در جنگ هستند.
اراک
رجوی!! به خاطر خدا هم که شده کمی شرم کن
