چند روز گذشته به ناگهان با خبر طوفانی وزارت خزانه داری ایالات متحده امریکا در خصوص اقدام غیرقانونی سخنرانان امریکایی مجاهدین مواجه شدیم. بنابر این گزارش دفتر کنترل دارایی سوابق حقوقی وزارت خزانه داری اعلام کرده این سخنرانان در قبال دریافت پول از یگ گروه تروریستی که در لیست وزارت امورخارجه مشخص شده ؛ مبادرت به سخنرانی آنهم با هواداری و استمالت از رسانه ها برای اهمیت دادن به آنها در نزد مردم نموده اند. دقیقا این موضوع به یکباره از سوی مجاهدین در رفتار سیاسی خودشان بروز کرد و از همان زمان رسانه های مرتبط با ایرانیان این حرکت مجاهدین را مشکوک تلقی نمودند. یعنی اینکه اگر بحث پرداخت پول نبود بی شک از همان ابتدا و شروع طرح اجرای کنفرانس های تبلیغی 30 تا 40 شخصیت بازنشسته امریکایی برای سخنرانی 10 دقیقه ای شان صف نمی کشیدند واگر بحث اجتماعی هم بود این فرایند مستلزم گذشت زمان می شد و بندرت و آنهم از افراد رده پایین سیاسی امریکا هر از چند گاهی رخ می نمودند. با توجه به تفکیک قوا در ایالات متحده بنظر می رسد تشدید کنترلی برای ممانعت از تکرار چنین اقداماتی از سوی مواجب بگیران مجاهدین بیشتر شود و سران مجاهدین بعد از این با رکود اجرای چنین همایش هایی مواجه شوند. که خود این موضوع در این مقطع از وضعیت انفعالی مجاهدین چه در صحنه ترک اجباری اشرف و عراق و چه در حیثیت اروپایی و امریکایی شان نزد اپوزوسیون خارجه نشین برای تضعیف نقش آنان در طرح هر ادعایی موثر باشد. مسلم است با پا گذاشتن تعدادی از اعضا به اروپا هجمه همه گروهها علیه مجاهدین با به رخ کشیدن نتایج صفر حضور 25 ساله مجاهدین در عراق و نوکری صدام حسین و وطن فروشی و سرکوب اعضای سازمان افزایش خواهد یافت و بعید نیست که سازمان نیز برای اظهار وجود دست به حملاتی علیه اماکن وابسته به دولت ایران بزند. تا القا نماید که موتورشان!! روشن است! و در چپ روی علیه دولت ایران کم نمی آورند. به هر حال کارت های سوخته ای هستند که با تعامل بیشتر مردم اروپا با آنها کنار گذاشته شده ودر مورد موضوعات مرتبط با ایران از اهمیت آنچنانی برخوردار نخواهند بود. فرید