بالاخره مقامات عراقی از انتقال گروه چهارم، علیرغم همه سنگ اندازی و بهانه جویی های فرماندهان تشکیلات رجوی خبر دادند. با این وضع تعداد افراد حاضر در اشرف به نصف تشکیلات کاهش یافته و میرود بستر حوادث و اتفاقات جدیدی برای سرنوشت مجاهدین باشد. چرا که افراد به محض ورود به کمپ ترانزیت، تحت اختیار کمیساریای عالی پناهندگان و صلیب سرخ هستند و دیگر نبایستی کوچکترین اشعه ای برای حفظ تشکیلات تروریستی خود بروز بدهند. ودر غیر اینصورت هرگونه اعمال نامتعارف , اقدامات تعللی و منفی در مسیر بررسی فردی نفرات برای پناهنده پذیری تلقی می گردند و طبعا نگاه مجامع حقوق بشری را بیش از این از لجاجت های مجاهدین برای روند روبه جلوی کارشان خسته تر می نماید. کاهش تاثیرات فرقه ای با حذف ویدئوکنفرانس های مسعود رجوی در کمپ ترانزیت اتفاق ناخرسند برای رهبران سازمان خواهد بود و امید های سرخورده مریم عضدانلو را بیشتر از این خراب خواهد کرد. هرگونه تضاد سازمان و نیروهای نظامی عراق با انباشت ساکنان کمپ ترانزیت به سازمان و نمایندگان سازمان ملل متحد تغییر و با لجام گسیختگی های بالفطره سران سازمان میرود شرایط نامساعدی را در روند تصمیم گیری ها برای آنان فراهم سازد. شاید افشای آموزش افراد سازمان در ایالت نوادا توسط منابع امنیتی امریکایی بهترین نشانه حتی از عدم امیدواری نسبی برای استفاده اطلاعاتی از مجاهدین باشد. آنان بی گمان فهمیده اند که عناصر مجاهدین نه به درد آلترناتیو شدن می خورند و نه بدرد اجرای مراحل عملیات خاص در مورد ایران. دیگر تقاضای مریم رجوی برای استقرار جمعی مجاهدین در مرز اردن و یا انتقال یکجای آنان به امریکا و یا هر کشور اروپایی خریدار ندارد. آنان چاره ای جز اطاعت پذیری از سرنوشت جدید شان ندارند. علیرغم اینکه بشدت از این وضع مطابق حرفهای آخرین مسعود و مریم ناراضی میباشند ودر صدد هستند و در روزهایی نه چندان دور شاید به بازگشایی!! پرونده مماشات جدیدی از معامله امریکا و ایران در خصوص آنها بپردازند. لب پر شدن تشکیلاتی و سیاسی مجاهدین با تمکین آنان برای انجام ملاقات اعضا با خانواده ها , خود محور و عامل اساسی چند هفته آینده برای فروپاشی مرگ آور برای ابهت بادکنکی سازمان تروریستی مجاهدین خلق خواهد بود و مسلما هم حالا و هم آنموقع دیگر مجالی برای عقب نشینی از وضعیت فعلی قطعا نخواهد بود.
فرید