انجمن دفاع از قربانیان تروریسم خاورمیانه طی نامه ای به آقای بان کی مون، گزارش مختصری از تمکن مالی این گروه و انجمن های پوششی و وابسته به گروه مجاهدین و همچنین مبالغ گزافی که این گروه و سازمانهای وابسته به آن برای پیش بردن اهداف و مطامع خویش در عرصه بین المللی هزینه می کنند، تا بدین طریق حامیانی چند برای خود دست و پا کنند، ارائه کرده و بر این مبنا نسبت به طرح پیشنهادی دبیر کل ملل متحد مبنی بر جلب یاری مالی کشورها برای انتقال ساکنان اشرف مراتب اعتراض خویش را اعلام داشت. متن نامه انجمن به شرح زیر می باشد: جناب آقای بان کی مون انجمن دفاع از قربانیان تروریسم خاورمیانه بعنوان تشکل فرهنگی و مردمی که اعضای آن را فرزندان و خانوادههای قربانیان ترور تشکیل میدهند، در راستای حمایت از خانواده ها و مقابله با گروههای تروریستی و رساندن آمار ترور به حداقل ممکن، اطلاع رسانی و شفاف سازی درباره گروههای تروریستی را در سرلوحه برنامه های خویش قرار داده است. ملل متحد به منظور یاری مالی کشورها برای انتقال ساکنان اشرف پیشنهادی را طراحی کرده است، در این راستا ذکر نکاتی چند را ضروری می بینیم که در ذیل به آنها می پردازیم. در اینجا این سوال را مطرح می کنیم که آیا ملل متحد نسبت به موارد گسترده نقض حقوق بشر که توسط این گروه صورت می گیرد مسئولیتی برای خود تعریف نمی کند؟ بویژه اینکه این موارد گسترده نقض حقوق بشر شامل خود اعضای گروه نیز می شود اعضایی که در یک ساختار فرقه ای گرفتار آمده اند. در اینجا در رابطه با طرح دبیرکل ملل متحد برای کمک جهت انتقال ساکنان اشرف به کشورهای ثالث ذکر نکاتی چند را ضروری می دانیم، نکاتی که دال بر تمکن مالی این گروه و انجمن های پوششی و وابسته به گروه است. مبالغ گزافی که این گروه و سازمانهای وابسته به آن برای پیش بردن اهداف و مطامع خویش در عرصه بین المللی هزینه می کنند، تا بدین طریق حامیانی چند برای خود دست و پا کنند. بنا به گزارشهایی که در رسانه های امریکایی منتشر شده گروه مجاهدین میلیون ها دلار برای جلب حمایت ریچاردسون و دیگر دیپلمات ها و سیاستمداران آمریکایی و حتی ژنرال های سابق ارتش آمریکا صرف کرده اند تا از نفوذ آنها برای خروج از فهرست گروه های تروریستی کمک بگیرند. دریافت مبالغ هنگفتی (25 تا 40 هزار دلار برای هر سخنرانی) توسط مقامات سابق آمریکایی برای سخنرانی در حمایت از مجاهدین، دال بر لابی گری های گسترده فرقه مجاهدین در کشورهای غربی است. همچنین گروه مجاهدین با استخدام شرکت حقوقی "دی جنوآ و توئنسینگ" در قالب "جامعه آمریکاییان ایرانی تبار شمال تگزاس" (مجاهدین در پوشش ایرانیان مقیم آمریکا) برای لابی گری با مقامات امریکایی تاکنون 60 هزار دلار به آن پرداخت کرده است. توجه به این نکته نیز حائز اهمیت است که هفت عضو گروه تروریستی مجاهدین به تلاش برای جلب کمکهای مردمی برای اقدامات تروریستی در آمریکا اعتراف کرده اند. پرونده های قضایی بسیاری درباره این گروه و حامیان رشوه ای این فرقه در حال بررسی است، از جمله پرونده های پول شویی و فعالیتهای غیر قانونی برای تامین مالی هزینه های گزاف لابی گری. از این رو ملل متحد در این فرصت بدست آمده پیش از هر چیز بایستی راهکارها و پیشنهادهای خویش را بر مبنای این واقعیات قرار دهد که این گروه سابقه ای تروریستی و ماهیتی فرقه ای دارد، و هرگز سوابق خود را محکوم نکرده و تا لحظه ای که توسط نیروهای آمریکایی در عراق خلع سلاح نشد، سلاحش را برزمین نگذاشت، و کوچکترین تغییری در مانیفست ستیزه جویانه و ساختار فرقه ای و نظامی اش نداده است. با این اوصاف انجمن بر این باور است که در کنار قربانیان مستقیم گروه های تروریستی، اعضاء این گروههای تروریستی نیز خود قربانی تروریسم هستند و باید برای رهایی آنها تلاش کرد. از این رو انجمن بر این باور است که ملل متحد بایستی دغدغه ی خود را از صرف انتقال اعضای فرقه تروریستی مجاهدین فراتر برده و به موارد گسترده نقض حقوق بشری که توسط گروه مجاهدین طی سالیان متمادی صورت گرفته، چه در رابطه با خانواده های قربانی ترور و چه در رابطه با اعضای خود گروه که قربانی مطامع سران فرقه شده نیز توجه نماید. امری که گزارشهای متعددی که درباره این گروه تهیه شده و مصاحبه با اعضای جدا شده از این فرقه نیز بر آن صحه می گذارد. ما «انجمن دفاع از قربانیان تروریسم خاورمیانه» ساکنان اشرف را نوع دیگری از قربانیان تروریسم میدانیم و از هر اقدامی در راستای رهایی این قربانیان از بند ساختار فرقهای گروه مجاهدین استقبال میکنیم و آن را تلاشی در جهت تحقق آرمانهای بزرگ حقوقبشری میدانیم. گام نهادن و تلاش در این راه میتواند زبان مشترکی میان همه ما ایجاد کند تا به اعضا فرقهها و گروههای تروریستی کمک کنیم کرامت انسانی خود را بازیابند، امری که جز با رهایی آنها حاصل نخواهد شد.