مسئول انجمن در رابطه با استمرار تلاش خانواده ها برای انجام ملاقات و نتیجه نهایی در جمع حاضرین ادامه داد: قبول تخلیه اشرف و جابجایی افراد، تمام کار نیست و نبایستی چنین انگاشت که کار تشکیلات فرقه ای رجوی تمام شده است، پس بچه ها آزاد می شوند. بلکه تا به حال 50 درصد کار انجام شده است و شما بایستی تلاشی مضاعف برای انجام ملاقات در کمپ جدید داشته باشید.
تشکیلات فرقه رجوی همچون سلولهای سرطانی هستند که بایستی تا سلول آخر بمباران شیمیایی شوند و تا آزادی کامل و بازگشت افراد تان نبایستی از پا بنشینید.
بنابراین همانطوری که در طول مدت انتقال از اولین گروه 400 نفری از بچه ها به کمپ جدید تا به حال مستمرا در تماس و خواهان ملاقات با فرزندانتان هستید، عنوان جلسه امروز را " ما خواهان ملاقات با فرزندانمان در کمپ موقت ترانزیت هستیم " گذاشته تا هم شما قانع شوید و هم اگر صحبت و پیشنهادی در این رابطه می باشد مطرح فرمائید.
به دنبال توضیحات مقدماتی مسئول نشست هر یک از خانواده ها ضمن ابراز خوشحالی از قبول تخلیه اشرف از طرف رجوی ها آن را نتیجه یک تلاش جمعی خانواده ها و بازگشته ها در چند سال گذشته دانسته و آن را گامی بزرگ برای رهایی فرزندان شان شمردند و تاکید داشتند که روند همکاری و تلاش بایستی استمرار یابد و هر یک از آنان از آخرین وضعیت نفرات در اشرف و کمپ جدید پرسیدند که مسئول جلسه توضیح داد:
علی رغم کارشکنی های رهبران فرقه برای جابجایی این حرکت با نظارت و برنامه ریزی سازمان ملل و آقای مارتین کوبلر نماینده ویژه سازمان ملل در امور عراق و در زمانبندی مشخص شده یعنی تا 12 اردیبهشت 91 انجام خواهد شد که تاکنون 4 گروه 400 نفری یعنی 1600 نفر به کمپ جدید منتقل شدند.
یکی از خانواده های شرکت کننده در نشست آقای حمید فرخی برادر اسیر دست رجوی بهزاد فرخی در رابطه با علت درگیری افراد فرقه با نیروهای عراقی پرسید که آقای هادی شبانی یکی از بازگشته های استان در جمع توضیح داد که فرماندهان فرقه بدون اجازه قصد جابجایی وسایل و مدارکی را داشتند که مورد بازرسی نیروهای عراقی قرار گرفتند و نیروهای رجوی با همین بهانه با آنان درگیر شدند و 29 نفر زخم سطحی برداشتند. در واقع رجوی با این کار تلاش دارد در امر جابجایی افراد به کمپ جدید کارشکنی کند.
آقای ایرج صالحی یکی دیگر از بازگشته ها در تکمیل پاسخ آقای شبانی بیان داشتند:
جابجایی و تخلیه اشرف به منزله پایان سازمان است که با توجه به روحیه باختگی بچه ها، رفتن همه نفرات بدون تشکیلات به منزله مرگ تشکیلات فرقه است و به همین دلیل رجوی همچون غریق در لحظه آخر غرق شدن به هر خس و خاشاکی چنگ می زند و قصد دارد که با چند روز تاخیر در جابجایی به حیات ننگین خود اضافه کند که علت تاخیر در جابجایی که قرار بود پنج شنبه گذشته انجام شود همین بود.
در ادامه نشست یکی از خانواده ها آقای علی اکبر باباپور برادر اسیر علی اصغر باباپور که برادرش در درگیری 19 فروردین سال 90 در اشرف از ناحیه پا زخمی شده بود، پرسید: آیا در این جابجایی اولویتی به مصدومین و مجروحین داده اند یا نه؟ که مسئول انجمن در جواب سئوال ایشان پاسخ دادند: برای سران فرقه اصلا مهم نیست که چه کسی چه مشکلی دارد برای اینکه افراد در مراحل اول فرار نکنند سعی کردند نفرات مسئول و سر موضع را به کمپ موقت بفرستند. برادر شما را هنوز در اشرف نگهداشتند چون می ترسند که او هم قبل از انتقال بقیه نفرات خود را به عراقی ها تسلیم کند ولی نگران نباشید این به طول نخواهد کشید و در آینده نزدیک همه بچه ها به کمپ جدید در بغداد منتقل خواهند شد.
خانم گنجشکی خواهر اسیر فرقه زهرا گنجشکی که خود تا به حال در چندین نوبت برای ملاقات به اشرف اعزام گشته است ضمن ابراز خوشحالی از جابجایی افراد نگرانی خود را از وضعیت زنان در کمپ لیبرتی ابراز نمود و بیان داشت که با توجه به انتقال آنان به کمپ لیبرتی و برداشتن سیطره تشکیلاتی آیا امکان اذیت و آزار از طرف سایرین می باشد؟
در این رابطه مسئول نشست ضمن توضیح از وضعیت افراد در کمپ برای حاضرین بیان داشت: همانطوری که قبلا اشاره شد جابجایی و انتقال افراد از اشرف به کمپ موقت ترانزیت و حتی خارج از عراق زیر نظر سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان می باشند و این افراد از امنیت کامل برخوردارند. این سازمان و دستگاه تبلیغاتی فرقه است که سعی دارد با جوسازی و شانتاژ کمپ جدید را با زندان های نازی ها مقایسه کرده و آنرا نا امن جلوه دهد و خانواده ها را نگران وضعیت فرزندانشان کند. در داخل کمپ بر عکس قرارگاه اشرف پلیس عراق مستقر می باشد تا امنیت و حفاظت همه نفرات را در 24 ساعت تامین کند پس اصلا جای نگرانی ندارد.
در قسمت دیگری از نشست آقایان علی رضا رضاعی برادر اسیر تشکیلات رجوی احمد رضاعی و هم چنین آقای علی اصغر وکیل زند داماد اسیر فرقه فاطمه طهوری نیز ضمن نقطه نظراتی در رابطه با موضوعات مطرح شده هر یک جداگانه پیشنهاد دادند که با توجه به اینکه افراد خارج از سیطره تشکیلاتی در کمپ موقت مستقر شدند از فرصت استفاده شود و با درخواست از آقای کوبلر نماینده سازمان ملل در امور عراق و اشرف ترتیب ملاقاتی در کمپ جدید داده شود تا با انجام ملاقات خانواده ها با بستگانشان، آنها را در تصمیم گیری و بازگشت به ایران و انتخاب زندگی جدید بدور از تشکیلات رجوی کمک کنند.
با طرح این پیشنهاد که مورد نظر و در خواست همه خانواده ها نیز بود آقای موسی شیرگاهی که یکی از بستگانش سالیان اسیر فرقه در عراق است و تاکنون بارها برای رهایی او تلاش وافری در اشرف داشته بیان نمود: از ابتدا هم خواست ما خانواده ها همین بود که برای تعیین تکلیف و تصمیم گیری افراد نیاز حتمی به ملاقات خانواده ها با افراد اسیرمان در عراق است ولی در چند سال گذشته این رجوی بود که ما را از ملاقات با بستگان مان محروم کرد و الان فرصت خوبی است تا دست اندرکاران بین المللی با کمک دولت عراق این ملاقات را ممکن کنند تا کمکی شود برای رهائی این افراد از جهنم تشکیلات رجوی.
ادامه دارد…
