خانم قجر، اسب پیر دیگر بدرد بارکشی نمی خورد!!

در مصاحبه ای که چند شب قبل تلویزیون بی بی سی از آقای کوبلر نماینده دبیر کل سازمان ملل متحد در امور عراق پخش کرده است , آقای کوبلر ضمن تشریح وضعیت افراد فرقه رجوی در عراق اظهار داشت که هیچ یک از کشورها حاضر به پذیرش مجاهدین نیستند و در واقع مجاهدین روی دست ما در عراق مانده است.
پیش تر نیز آقای کوبلر در گزارش خود به شورای امنیت آورده بوده از 50 کشور دنیا (که غالبا اروپایی و غربی هستند) برای جابجایی افراد اشرف درخواست کمک مالی نموده است که به جز یک کشور مابقی جواب مثبتی ندادند.
در قدیم که از اسب برای بارکشی و سواری و… استفاده می شد، وقتی اسب پیر شده و دیگر قادر به انجام کاری نبود، صاحبش که هم توان دادن هزینه اسب را نداشت و هم دلش نمی آمد او را بکشد، زین و یراق را از روی او برداشته و وی را لخت به جنگل می فرستاد. اسب پیر هم یا طعمه حیوانات دیگر می شد و یا از گرسنگی و پیری می مرد.
پس از مذاکرات نمایندگان سازمان ملل با دولت عراق برای جابجایی و تخلیه و خروج فرقه از عراق تاکنون کشورهای زیادی در قبال خبر پذیرش حضور مجاهدین در کشورشان موضع گیری کردند اولین کشوری که در رابطه با پیشنهاد خانم قجر برای انتقال آنها به نزدیکی مرزشان موضع شدید گرفت , دولت اردن بوده است که تا سالهای اخیر با نمایندگان سازمان مجاهدین همکاری نزدیک داشت و فرودگاه آنها در امان ترانزیت همه نوع قاچاق انسان و… بود.
حتی کشورهای اروپایی هم چون فرانسه و انگلیس و… که مدتهاست به اصطلاح این سازمان را از لیست تروریستی خارج کردند و در مذاکرات نمایندگان سازمان ملل و با دولت عراق چراغ سبزهایی برای پذیرش اعضای سازمان به کشورشان دادند , امروز حتی حاضر به پذیرش اعضایی که تابعیت کشورشان را دارند نمی باشند.
کشوری چون فرانسه که از بدو شروع اعمال تروریستی به اصطلاح مبارزه مسلحانه سازمان , رجوی و همقطارانش را پذیرفته و پایگاه اورسورواز را به عنوان پایگاه فرماندهی و اصلی ترورها در داخل ایران در اختیارشان گذاشته حاضر به پذیرش آنها نیست.
آنان که تا به حال از مجاهدین در راستای اهداف استثماری و استعماری خودشان چون اجیرشدگان و ابزار استفاده می کردند و از طریق آنان به اهداف زیادی در مسیر کسب اطلاعات و جاسوسی علیه مردم ایران رسیده اند امروز به نقطه ای رسیده اند که خوب می دانند آنها به دلیل اعمال تروریستی در داخل ایران هیچ محبوبت و پایگاهی در داخل ایران ندارند و حمایت از آنان آب در هاون کوبیدن است.
این کشورها خوب متوجه شدند که مجاهدین بدلیل عدم حضور در داخل کشور توان جمع آوری حتی اخبار و جاسوسی را برایشان ندارند و به دلیل کهولت سن و پیری و فرتوت بودن نیروهایش حتی توان بکار گیری در اروپا را از آنان میسر نیست و از طرف دیگر آنها بهتر از همه می دانند مردم دنیا واز جمله شهروندان کشورشان در طول سی سال گذشته مجاهدین را از روی اعمال شان آنها را تروریست می دانند و حاضر به جای دادن آنها به شهر و دیار خود نمی باشند.
در همین رابطه علی رغم حمایت جناح های صهیونیستی از نمایندگان آمریکا از این فرقه حتی تاکنون دولت آمریکا حاضر نشده است که آنها را از لیست خارج کند تا بخشی از آنان را در کشور خود بپذیرد.
آنچه که بعنوان عبرت تاریخ بایستی به آن اشاره کرد این که چگونه سازمانی که روزی ادعای مبارزه با استثمار و امپریالیسم جهانی به سرکردگی آمریکا را داشت و مدعی بود با پایگاه اجتماعی میلیونی خود ارتجاع و امپریالیسم را شکست خواهد داد و جامعه ای عاری از طبقات بر مردم ایران مستولی خواهد کرد , امروز به نقطه ای رسیده است که هیچ کشوری حاضر به پذیرش گروهی از اعضایش در خود نیست!!!
سرنوشت مجاهدین و باد کردن آنها روی دست حامیان اروپایی وآمریکایی و اسرائیلی شان که از آنها در طول 32 ساله گذشته بعنوان مهره های فشار چند جانبه تروریستی و جاسوسی و… برای جلوگیری از پیشرفت انقلاب و مردم ایران استفاده کردند و امروز که تاریخ مصرفشان گذشته, آنها را در گوشه ای دپو کردند , حالا حکایت مسعود و مریم مانند همان اسبی است که با بار بردن و به گاری رفتن پیر و فرتوت شده و توسط صاحبش با تراشیدن یال و دم و در آوردن نعلش در جنگلی رها شده تا گوشت و پوستش بلا استفاده نماند و لاشه او هم مورد استفاده درندگان قرار گیرد تا شاید ثوابی هم نصیب او شود.!!
صمد نظری