این روزها محاکمه رادکو ملادیچ فرمانده سابق صربهای بوسنی که در پاکسازی قومی، نسل کشی و قتل عام بیش از 8000 نفر در سربرنیتسا نقش مستقیم داشته است، در دادگاه جنایی بین المللی لاهه جریان دارد نفس محاکمه نشانگر پیروزی وجدان بیدار و آگاه بشری است.
حال میبایست تبهکارانی چون رجوی را که بی تردید دشمن بشریت محسوب می گردد به جرم اعمال تروریستی سازمان یافته، نقض مداوم حقوق بشر، شکنجه فیزیکی و روانی عناصر تشکیلاتی منتقد و معترض و نیز شستشوی مغزی انسانها طی بیش از سه دهه در اسارتگاه اشرف و مناسبات درون تشکیلاتی، در دادگاه جنایی بین المللی لاهه به پای میز محاکمه کشاند.
همگان می دانند به دستور مسعود رجوی رهبر عقیدتی مجاهدین بیش از 16 هزار شهروند بیگناه ایرانی ترور شدند. او همچنین دستور کشتار اکراد عراقی در دهه نود میلادی را به نیروهای تحت امر خود صادر کرد.
به اعتراف تعداد بیشماری از جدا شدگان مجاهدین طی سال 1373 شمسی به حکم شخص مسعود رجوی بیش از 500 نفر از کادرهای تشکیلاتی و عناصر مجاهدین مستقر در پایگاهای متعدد در عراق دستگیر و بازداشت و برای ماهها تحت شکنجه وحشیانه و مستمر فیزیکی و روانی قرار گرفتند که با توجه به اسناد، مدارک و شواهد عینی چند تن در زیر شکنجه طی دوران موسوم به چک امنیتی کشته شدند.
آیا میبایست بن لادن تحت هر شرایطی و در هر کشوری که باشد بدون اینکه قوانین داخلی و بین المللی چنین اجازه ای را به نیروهای امریکایی بدهد از سوی کماندوهای امریکایی به جرم فعالیت های تروریستی به قتل برسد اما مسعود رجوی که سابقه بیشتری از بن لادن در اعمال غیر انسانی، ترور و کشتار داشته است امکان تنفس و فعالیت داشته باشد؟
رادکو ملادیچ دستور داد تا 8000 نفر شهروند بیگناه سربرنیتسا را به قتل برسانند و مسعود رجوی دستور کشتار بیش از 16000 نفر شهروند بیگناه ایرانی را صادر کرد هر دو جنایتکار و تبهکار هستند اما آیا منطقی ست که برخورد دو گانه با این دو جنایتکار شود و رجوی به جای محاکمه در دادگاه جنایی تحت حمایت برخی از سیاستمداران جنگ طلب و نئومحافظه کار امریکایی قرار گیرد؟
پاسخ منطقی به چنین پرسش هایی قطعا برای هیچ کس و به خصوص دولتمردان امریکایی امکانپذیر نیست اما می توان اقدامات امید بخش و سازنده ای را آغاز کرد زمینه سازی و تلاش برای محاکمه مسعود رجوی در دادگاه جنایی لاهه به جرم طراحی ترورهای سازمان یافته شهروندان بیگناه ایرانی و کشتار اکراد عراقی، به اسارت کشیدن تعداد زیادی انسان طی بیش از سه دهه در قرارگاه مخوف اشرف و دست زدن به اعمال غیر انسانی، بی شک یک اقدام امیدبخش و اخلاقی است.
آرش رضایی