امروز درسایت فرقه رجوی به یک اطلاعیه برخوردم که در آن از طرف" گروه کار" فرقه رجوی، بازداشت های خودسرانه شورای حقوق بشر ملل متحد در خصوص نفرات منتقل شده به کمپ موقت ترانزیت برجسته شده است و به نقض برخی از حقوق نفرات کمپ اشاره شده است. ولی آقایان گروه کار! به گفته های من هم گوش کنید وآن موقع نظر بدهید که نقض کننده حقوق نفرات دولت عراق است یا خود رهبران فرقه رجوی: 1- درتشکیلات سازمان مجاهدین، خانواده به عنوان نقطه فساد تعریف شده وهمه اعضای آن از زمان عضویت باید به این مسایل پایبند باشد و به همین خاطر از سال 1370تا به امروز شما درتمام پست های بین المللی بررسی کنید و اگر توانستید حتی یک نامه از آن نفرات مستقر در اشرف که به آدرس خانواده هایشان درایران پست شده بیابید؛ آن موقع بگویید که امروز این نفرات با خانوده خود نمی توانند ارتباط برقرار کنند. واقعیت این است که رهبران فرقه بنا به نیاز و میل خود هر گاه خواستند نفرات را مجبور کردند با خانواده هایشان از طریق نامه و تلفن ارتباط برقرار کنند – در سال 1376 همه را برای ارسال نامه با عکس مریم رجوی وبا نوشتن اینکه این عکس مربوط به خواهر مریم رئیس جمهور آینده ایران می باشد واز شما خانواده تقاضا دارم برای محقق کردن حکومت خواهر مریم در ایران ما را یاری دهید مجبور می شدند. بلی دراینجا به همه عکس وپاکت نامه دادند تا نامه بنویسند!!! – و هر گاه به صلاحشان نبود و برخلاف متامعشان بود اعضا را از حق ارتباط با خانواده محروم کردند. 2- ازسال 1370 در قرارگاه اشرف نه درشهر بغداد یا شهرهای دیگر، تردد فقط دونفره وسه نفره امکان پذیر بود و آن هم با حضور مسئول مربوطه. نفرات فقط در زمانی به بغداد می رفتند که دکترهای کمپ اشرف توانایی مداوای آن بیماری را نداشتند وآن هم یک مصیبتی بود که رفتنش ماه ها طول می کشید ومریضی نفر خود به خود حل می شود و یا یک عارضه ی دیگری به بار می آورد. درکمپ اشرف با وجود اینکه رهبران فرقه می دانستند که خیلی ها سرطان دارند ولی نفرات را برای آزمایش نمی بردند تا زمانی که دیگر سرطان کارخودش را کرده بود. بلی ما درآن زمان برای رفتن به خارج اشرف حق نداشتیم وحتی ما حسرت قدم زدن در خیابان های بیرون از زندان اشرف را داشتیم. اگر چه امروز همه چیز وارونه نشان داده می شود؛ اگر کسی درکمپ اشرف نبود فکر می کرد نفرات آنقدر آزادی داشته اند که تا امروز هر لحظه ارده می کرد، می توانست به شهرهای عراق آن هم تنهایی مسافرت کند. نه، ما خودمان زندانبانان یکدیگر بودیم. در طول مدت حضورم درآن کمپ فقط با اسکورت نظامی خود و استخبارات عراق، آن هم برای انجام کاری برای سازمان و نه کار شخصی بیرون می رفتیم. ولی امروز آقایان گروه کاری مریم رجوی، دولت عراق را محکوم می کنند آن همه برای یک پروسه انتقال از اشرف به کمپ موقت ترانزیت که خود این پروسه نیز به دلیل کارشکنی های مکرر سران فرقه تا به این حد طول کشیده است. وای برشما که با پول تمام ارزش های انسانی را زیرپا قراردادید. 3- آقایان گروه کاری! زمانی که ما درکمپ اشرف بودیم، شب ها به جز نگهبانی های مقر، نگهبان آسایشگاه هم داشتیم. همین رهبران فرقه آن موقع می گفتند که این نگهبانی برای حفظ امنیت جانی شما می باشد؛ ولی چطور شده است الان که دولت عراق تعهد داده تا زمان حل وفصل نفرات از نفرات حفاظت کند، به نظر شما گشت زدن درمحوطه نقض حقوق بشر است. اگر این طوراست باید حق نفرات جدا شده ها را از این سازمان دریافت کنید و بعداً سراغ دولت عراق بروید. 4- خانم مریم رجوی خودتان به این اذعان نمودید که نفرات کمپ اشرف به عنوان افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو در کمپ موقت ترانزیت مستقر شوند. با توجه به گفته خودتان که این نفرات حفاظت شده هستند و دولت عراق هم برای تامین حفاظت آن ها تلاش نموده ولی امروز شما دولت عراق را محکوم کردید واز یک طرف خواهان حفاظت هستید و تاکید هم دارید که این ها تحت کنوانسیون 4 ژنو هستند. حقیقت این است که نفرات ساکن اشرف مشمول کنوانسیون چهارم ژنو نیستند چراکه آنها پناهنده دولت عراق نبوده اند و فقط به عنوان گروه مسلح از دولت صدام مقر و امکانات گرفته بودند و زیر نظر فیلق 2 وهمچنین استخبارات فعالیت می کردند و به زبان ساده ستون پنجم ارتش عراق محسوب می شدند. و به همین خاطر نفرات کمپ اشرف که اکثریت 20الی 25 سال است درعراق هستند، هیچکدام پناهندگی کشور عراق را ندارند واگر آن نفرات از دولت عراق پناهند گی داشتند همان زمان یعنی در زمان صدام هیچ یک از نفرات در کمپ اشرف نمی ماندند. 5- از سوی دیگر چگونه شما چنین ادعای مضحکی را در دفاع از نفرات منتقل شده به کمپ موقت ترانزیت دارید در حالی که سایر دوستان آنها در مقر اشرف تحت حفاظت شدید شما هستند!!!!!! به طوری که سر سیم خاردارها از خارج به داخل است و طوری طراحی شده که نفرات از آن فرار نکنند هنوز که بساط این امر برچیده نشده و همگان می توانند به عینه شاهد این ماجرا باشند. سعید