تخلیه کامل پادگان اشرف؛ انحلال تشکیلاتی

روز گذشته انتقال 680نفر دیگراز اعضای سازمان مجاهدین از پادگان اشرف به کمپ لیبرتی توسط مارتین کوبلر نماینده سازمان ملل و دولت عراق تائید گردید. وبدین ترتیب تقریبا کلیه نفرات به غیر از تعداد 200 نفری که بزودی باید تعیین تکلیف شوند از این پادگان به کمپ لیبرتی منتقل شده اند ومیتوان گفت که این افراد بعد از 30سال گرقتاری وحبس در قفس اشرف، یک قدم بزرگ به سمت آزادی نزدیک شده اند. بعد از میانجیگری سازمان ملل در دسامبر سال گذشته ساکنین پادگان اشرف میبایست علیرغم مخالفت رهبر فرقه، به تدریج به کمپ لیبرتی منتقل شوند وطی 4مرحله نزدیک به 2000نفر از این نفرات نیزبه کمپ لیبرتی منتقل شدند اما در ادامه، بدلیل نگرانی رهبری فرقه از فرار متعدد نیروها از لیبرتی و فروپاشی تشکیلاتی پس از اشرف وهمچنین نگرانی از پیگرد ودستگیری شخص رجوی پس از تخلیه اشرف، ریل تخلیه وانتقال افراد به لیبرتی به مدت 3ماه متوقف گردید اما بدلیل پایداری دولت عراق و تهدیدهای وزیر خارجه امریکا،رجوی ناگزیر تن به پذیرش شرایط دولت عراق جهت خروج از پادگان اشرف شد. همچنین طی یکماه گذشته از نفرات منتقل شده به کمپ لیبرتی 5نفرموفق شدند از حصار تشکیلاتی رجوی فرار کنند وخود را به نیروهای عراقی مستقر در لیبرتی برسانند. با تکمیل روند انتقال،از این پس نیز شاهد فرار وجدایی بسیار بیشتری از نفرات مستقر در کمپ لیبرتی خواهیم بود زیرا انحلال پادگان اشرف صرفا بسته شدن یک مکان استقراری نبوده بلکه بیانگر زوال واضمحلال ظرف ایدئولوژیک تشکیلات جهنمی رجوی میباشد. رجوی در هیچ کجای این عالم خاکی به غیر از عراق نمیتوانست چنین زندانی رابرپا کند که افراد اسیر در این زندان را به مدت 30سال در بیخبری مطلق نگاه دارد و این زندان شکسته نمیشد اگر رژیم صدام حسین ساقط نمیشد. رجوی طعم شکست را اینچنین زبونانه نمیچشید اگرپای خانواده ها به پشت درب این زندان بزرگ باز نمیشد وتمامی موجودیت ایدئولوژی عنکبوتی رجوی را به چالش نمیکشید. در اینده ما شاهد تاثیرپذیری فراوان این فروپاشی بر کلیه نفرات کمپ لیبرتی اعم از بالاترین لایه های تشکیلاتی تا ضعیف ترین لایه های آن خواهیم بود زیرا این فروپاشی صرفا بر دیوارهای پادگان اشرف اتفاق نیفتاده بلکه این فروپاشی بر تمامیت ابهت شیطانی رجوی است که در اذهان تک تک نفرات محصور در تشکیلات رجوی صورت گرفته است. ابزارهای سرکوب تشکیلاتی بدست لایه های بالایی و وفادار به سازمان دیگر مانند دیروز در پادگان اشرف عمل نخواهد کرد و این لایه ها در لاک دفاعی فرو میروند ومانند گذشته نمیتوانند امر ونهی کنند زیرا ابزارسرکوب دیروز از بین رفته است، زندانی وتیر وتبر وطپانچه ای در اختیار این افراد قرار ندارد که بتواند موج رو به گسترش ریزش را مهار کند. پیر زنان و پیر مردان وفادار به رهبری امروز خود نیازمند به رسیدگیهای ویژه ای برای بقاء هستند زیرا بخش عمده آنها امروزبدون تجهیز به پوشاک بزرگسالان نمیتوانند قدم از قدم بردارند چه رسد به به اینکه بخواهند مانند سالیان قبل نقش قابل قبول بازجو وشکنجه گر را برای تشکیلات رجوی بازی کنند. این افراد روزی در کنار ارتش عراق علیه سربازان ایرانی میجنگیدند و در زمان انتفاضه مردم عراق بازوی نظامی صدام حسین علیه مردم عراق محسوب میشدند، اما امروز علاوه بر اینکه حال راه رفتن هم ندارند و در وحشت از لایه های پایینی جهت تسویه حساب شب و روز ندارند،همواره در وحشت از دستگیری ومحاکمه در محاکم قضایی عراق نیز به سر میبرند. برای آن دسته از لایه پایینی که طی این سالیان در بیخبری و اطاعت مطلق بسر میبرده خروج از پادگان اشرف یک شوک وتلنگر بزرگ تلقی میشود واین جابجایی او را از اوهام گذشته خارج میکند واینک خود را در مجموعه سوالات بیجوابی میبیند که طی این سالیان از آنها بیخبر بوده است و تنها واقعیتی که در برابر خود میبیند عمر تلف شده ای است که برای شعارهای غیر واقعی رهبری بی خردخود به هدر داده است واتوماتیک به فکرمسیری برای خروج از بن بست سوق داده میشود. وبرای آن دسته از کسانی که همواره در فکر خروج بدون دردسر وبدور از فشارهای تشکیلاتی بوده اند اینک بهترین فرصت ایجاد شده است تا خود را از منجلاب نشست های عملیات جاری ودیگ وغسل هفتگی خلاص کنند. وبرای کسانی که به فکر فرار بوده اند اینک شرایط فرار بهتر از هر زمانی وجود دارد ومیتوانند طرح های خود را برای فرار عملی کنند. فرارهای یک ماه گذشته تائیدی بر این مدعاست که این مسیر از یک ماه پیش اغاز شده است ودر آینده به یک جریان بزرگ تبدیل میشود. به امید آزادی و رهایی همه این عزیزان. عباس صادقی