پیام تبریک حسن زبل به خواهر مریم رئیس جمهور برگزیده مقاومت

تبریک و تبریک و بازهم تبریک و صد البته که صد تبریک بخاطر خروج موفقیت آمیز سازمان از لیست تروریستی , بقول برادر مسعود ما ده میخواستیم و صد آوردیم , ما اینهمه سال دنبال چیزهای پیش پا افتاده ای مثل سرنگونی جمهوری اسلامی ویا پیروزیهای نظامی و تسخیر شهر و اضافه شدن نیروهایمان و حفظ اشرف بودیم و حرفها وشعارهای خرده ریز میدادیم شعارهایی مثل " امسال سال آخره" یا مریم مهر تابان رودوش قهرمانان میبریمش به تهران " اما خوشبختانه بجای همه این مواردی که گفتم حتی بجای محقق شدن ریاست جمهوری خواهر مریم و یا جامعه بی طبقه توحیدی , بعد از پانزده سال تلاش بی وقفه و خرج هزینه های کلان و خودشیرینی های بی حساب و……به چیزی به مراتب بالاتر دست یافتیم. بله ما پیروزمندانه از لیست تروریستی بیرون آمدیم! بله ما پیروزمندانه از یک گزینه زیر میزی تبدیل شدیم به یک گزینه روی میز و این یعنی یک جهش کیفی , ما امروز درست مثل ارتش آزادیبخش سوریه , گروه جندالشام و فتح السلام در لبنان و سایر برادران سلفی و وهابی مان در قفقاز و لیبی و سومالی بیرون از لیست تروریستی قرار داریم , هرچند آنها سلاح دارند و ما نداریم , قرارگاه دارند و ما نداریم ,عملیات دارند و ما نداریم , عضو دارند و ما نداریم و حال دارند و ما نداریم اما همه در بیرون بودن از لیست مشترک و مسروریم. ما الان درست مثل پانزده سال پیش بیرون از لیست هستیم و درست مثل سی و چند سال پیش ثابت کردیم که اهل ترور و مبارزه مسلحانه و غیره نیستیم و چند سال است فکر دست زدن به سلاح هم در سر نداشته ایم , این پیروزی چشمگیر و شگفت را به خانم مریم رجوی و خانم هیلاری کلینتون و مونیکا و سایر زنان آزادیخواه جهان تبریک عرض میکنم. البته از اول معلوم بود که خانم هیلاری کلینتون سازمان ما را میبخشد و از لیست بیرون میاورد , چون این خانم قبلا رفیقه شوهرش را هم بخشیده بود و همینطور شوهر خیانتکارش را هم بخشیده بود و کلا در مورد خیانت و این چیزها بسیار بخشنده است , البته مقداری بی انصافی کرد و مثلا برایمان شرط گذاشت که اشرف را تخلیه کنیم ولی برای شوهرش شرط نگذاشت که چیزی یا جایی را تخلیه کند , لااقل به ما اجازه نداد که جشن بزرگ پیروزی بیرون آمدن از لیست را در اشرف بگیریم که هم سالن داشتیم هم نور و هم دوربین و هم همه چیزهای دیگر , یکی نیست بگه توی لیبرتی چه کار کنیم که جهان بفهمد ما پیروز شدیم. البته خوشبختانه ما سابقه تروریستی کمی داشتیم , واصلا کسی را ترور نکرده بودیم, چون مردم ایران را که آمریکا به حساب نمی آورد و خودش هم کلی را یکجا توی هواپیما زده است و آن چند نفر آمریکایی هم بعد از تحقیق معلوم شده که اگر ترور نکرده بودیم تا الان حتما عمرشان تمام شده بود و تازه معلوم شده که کشتن آنها به آمریکا کمک کرده که بیشتر بتوانند به شاه فشار بیاورند و امتیاز بگیرند و یک جورهایی به نفع هم تمام شده , به هر حال به خیر گذشت و این پیروزی بزرگ به همه دوستان سابقمان در لیست و دوستان جدیدمان در بیرون لیست مبارک باد. بله ما به هدف بزرگ خروج از لیست نائل شدیم و الان وقت است که به پیروزهای بزرگتر و اهداف بالاتر دست پیدا کنیم که تا این لحظه چون ما هدف مشخص دیگری نداریم ازگفتن آن معذورم و تا اطلاع ثانوی و کسب هدف کما کان به جشن و پایکوبی و ارسال پیام تبریک مشغول خواهیم شد که خودش بزرگترین و خطیرترین مبارزه تاریخ بشر است. الان ما تبدیل شده ایم به یک سازمان بین المللی , بدنه ما در عراق , رییس جمهورما در اروپا , ارباب ما در آمریکا ,سرمایه ما در عربستان و رهبر ما در یک جای دیگر وخلاصه در تمام جهان گسترده شده ایم ولی قبل از بیرون آمدن از لیست اینطور نبود وهمه ما یک جابودیم آنهم توی لیست , پس بازهم جای تبریک دارد به خواهر مریم. این بیرون آمدن از لیست البته برای ما پانزده سال طول کشید, ممکن است بگویید که این که کاری نداشت , اشرف را زودتر ترک میکردید همان زمان صدام اشرف را خالی میکردید و کارهایی که این چند ساله نکردید نمیکردید تا زودتر از لیست در بیایید, این اظهار نظرها مربوط به معاندین و بریدگان است. میگویند یکی بعد از سه سال یک پازل را حل کرد و خوشحال به همه تبریک میگفت و میگفت بالاخره بعد از سه سال حلش کردم که یک معاند و بریده و از خدابی خبری گفت این که خیلی ساده است و بچه گانه است که حل کننده پازل با ظرافت گفت نه خیر اصلا هم ساده نیست و سه سال زمان خوبی است چون روی پازل نوشته بود برای سه تا هفت سال. حالا به این معاندین و بریدگان خودمان هم باید بگویم وقتی که صدام بود و پول میداد و سلاح میداد و دستور میداد ما چه کار داشتیم به لیست تروریستی که تویش باشیم یا بیرونش؟ خلاصه اینکه بیرون آمدن از لیست ما را به آرزوی دیرین خودمان میرساند , این آرزو که ارباب و هوادار بدون ترس با ما ارتباط برقرار کنند و بیشتر مورد توجه و عنایت قرار بگیریم درست مثل جوجه تیغی که تنها آرزویش این است که یکی پیدا بشه و بغلش کنه. پس در آخر بازهم تبریک

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا