آقای بانکیمون، دبیرکل سازمان ملل متحد
برطبق تفاهمنامهی امضا شده توسط نمایندهی ویژهی سازمان ملل، مارتین کوبلر و دولت عراق، ساکنین مقر سازمان مجاهدین خلق ایران در عراق، قرارگاه اشرف، به کمپ لیبرتی، محل ترانزیت موقت (TTL) در نزدیک فرودگاه بغداد، نقل مکان کردند. رهبران MKO در گذشته برای رفتن به کمپ لیبرتی بسیار ناراضی بودند، مایل نبودند در مکان جدید سکنی یابند، آنها در حال حاضر به دنبال شناساندن لیبرتی بهعنوان کمپ پناهندگی توسط سازمان ملل هستند.
فشار سیستماتیک روانی، علیه اعضای فرقه بهصورت سنگینی اعمال میشود. به گفتهی نفراتی که از کمپ لیبرتی فرار کردهاند، نشستهای شستشوی مغزی با شدت هر چه بیشتری برگزار میشود.
اعضای گروه اجازهی ملاقات با خانوادههایشان را که برای مدت طولانی در بیرون به انتظار دلبستگانشان هستند، ندارند.
امروز، رهبران MKO به دنبال تبدیل کمپ لیبرتی به کمپ اشرف با همان مقررات و همان ساختار فرقهگونه، منتها در ابعادی کوچک هستند. آنها سرکوب را علیه اعضا برای جلوگیری از فروپاشی گروه افزایش دادهاند. بنابراین به عنوان آخرین راه حل، به فشار بر سازمان ملل برای شناسایی لیبرتی بهعنوان یک کمپ پناهندگی روی آوردهاند. این راهی است که آنها میتوانند اقامتشان را در عراق طولانیتر کنند و نهایتاً ساختار سازمان فرقهگونهشان را حفظ نمایند.
آقای دبیرکل
یکی از حیاتیترین حقوق محروم شدهی اعضای MKO، آزادی برای انتخاب سرنوشتشان است؛ انتخاب این که کجا زندگی کنند؛ انتخاب این که کجا بروند. مسلماً، شما و همکاران متعهدتان از حقوق انسانی پایهای اشخاص دفاع میکنید، اما رهبران فرقهی رجوی روز و شب، به خشونت علیه حقوق اعضا ادامه میدهند. آنها قصد دارند کمپ ترانزیت موقت را به یک کمپ پناهندگی دائمی و نهایتاً زندان دیگری برای افراد فرقهشان تبدیل کنند.
اجازه ندهید رهبران فرقه به سوءاستفاده فیزیکی و روانی از عزیزانمان که در دام فرقهشان زندانیند، ادامه دهند. با تشکر از فعالیتهای هیات همکاری سازمان ملل متحد برای عراق (UNAMI) در تخلیه کمپ اشرف، ما سپاسگزار خواهیم شد که همکاری شما را در کمک به ساکنین TTL مشاهده کنیم تا خودشان بتوانند بدون نظارت مسئولان MKO، راجع به آیندهشان تصمیم گیرند.