تلاش مضاعف خانواده ها برای رهائی فرزندانشان از چنگال رجوی
آقای محمدی در رابطه با وظایف خانواده ها خطاب به حاضرین اظهار نمود: حضور خانواده ها در اطراف اشرف تاثیر زیادی در روحیه افراد اسیر داشت و همین رابطه عاطفی باعث حرکت ما شده است تا توانستیم تصمیمی برای فرار بگیریم و آن را عملی کنیم.
به نظرم حالا نیز تنها کار شما خانواده ها فشار برای انجام ملاقات به مجامع بین المللی و مسئولین این سازمان در این امور و هم چنین حضور بی وقفه در اطراف لیبرتی است با توجه به اینکه محیط لیبرتی کوچک است دیگر لازم به بلندگو و… نمی باشد بلکه صدای شما مستقیما به گوش آنها خواهید رسید و تاثیر بیشتری خواهد داشت.
سپس خانم حیدرزاده که گوشه هایی از رذالت مسئولین و فرماندهان فرقه که در ملاقات سال 82 که با پدر و مادر پیرش روا داشتند بعنوان خاطره تلخ برای حاضرین شرح داد:
خانم حیدر زاده که از یادآوری این خاطرات بسیار اندوهگین شده بود با حالت بعض آلود ادامه داد: اگر واقعا رجوی ها انسان بودند به احترام پدر و مادر پیر می بایستی آنان را در آنجا پذیرا می شدند تا بعد از سالیان فرزند و مادر همدیگر را ببینند و دیداری تازه کنند.
در ملاقاتی که ما با برادرم داشتیم یک ساعت طول کشید تا او را آماده و توجیه کنند وقتی ما بی طاقتی و اعتراض کردیم گفتند که ما داریم او را آماده می کنیم که به مسئولین گفتیم ما نمی خواهیم او را آماده کنید!! همین جوری بیاورید. در پایان هم قرار بود تا دم درب با ما بیاید که آنچنان چشم غره به او رفتند که در جای خود میخکوب شد.
آقای محمدی نیز در رابطه با دروغها و فریب های مسئولین فرقه در اشرف نمونه های زیادی را برای خانواده تعریف کرد مسئولین با این کار سعی داشتند پل پشت سر افراد را خراب تا به فکر فرار نیافتند و از طرف دیگر نسبت به حکومت ایران کینه پیدا کنند.
به عنوان نمونه آنها به من گفتند جمهوری اسلامی پدر و مادرت را اعدام کرد و وقتی سال 82 با آنها مواجه شدم و اعتراض کردم گفتند که اطلاعات غلطی به ما رسیده بود.
آقای میرگل موسوی که سالیان برای رهائی برادر اسیرش یعقوب موسوی در تلاش است و تاکنون نیز چندین بار برای انجام ملاقات به جلوی درب اشرف رفته از آقای محمدی پرسید، امکانات رفاهی افراد در لیبرتی چگونه است؟ آقای مجید محمدی در پاسخ سئوال ایشان برای حاضرین توضیح دادند.
بعد از درگیری سال 90 با دخالت سازمان ملل و توافق بین دولت عراق وUN قرار شد که کلیت این سازمان برای انتقال به خارج از عراق در مکانی موقت مستقر شوند تا از طریق کمیساریای عالی پناهندگی پذیرش و به خارج بروند و به همین دلیل کمپ لیبرتی را که قبلا نیروهای آمریکایی در آنجا مستقر بودند را برای این کار انتخاب کردند که عراقی ها سایر کمبودها شامل منابع آب و برق و… راه اندازی کردند و اگر همه امکانات اشرف را نداشت ولی آنچه که مسئولین فرقه می گویند نبود فقط محیطش کوچکتر بود که در اشرف هم همه افراد نمی توانستند از محیط باز استفاده کنند ولی خورد و خوراک هم مثل اشرف بود و چیزی کم نداشتیم.
آقای صالحی یکی دیگر از اعضای بازگشته در ادامه توضیحات مجید محمدی اظهار داشتند:
هر چند که امکانات استقراری زیادی در لیبرتی وجود داشت و سازمان هم بخشی از امکانات اشرف را به آنجا منتقل کرد UN نیز امکانات جانبی دیگری در اختیارشان گذاشتند ولی مسئولین فرقه برای مظلوم نمایی در دستگاه تبلیغات مستمرا گریه می کنند که عراقی ها ما را از هرگونه امکانات رفاهی محروم کردند ولی واقعیت این است که مسئولین سازمان استفاده از این امکانات را هم برای بچه ها دریغ می کنند همانطوری که آقای محمدی گفت مسئولین حاضر نبودند تا ما از تشکهای به جا مانده آمریکائیها استفاده کنیم چون معتقد بودند که آنها بوی زندگی و آسایش طلبی می دهند و یا در جای دیگری مجید می گفت سازمان نمی گذاشت از سالن ورزش آمریکائی ها استفاده کنیم در صورتی که تجهیزات مدرنی در آنجا بود چرا که مسئولین فرقه معتقد بودند استفاده از این امکانات مدرن فرد را در حال و هوای زندگی طلبی قرار می دهد.
در ادامه نشست آقای مجید یونسی برادر اسیر مراد یونسی در رابطه با خارج شدن فرقه از لیست تروریستی آمریکا و تاثیر آن در خروج افراد از عراق و رها شدن از چنگال رجوی ملعون پرسیده است که مسئول انجمن آقای صمد نظری در پاسخ این سئوال اظهار داشتند:
همه ما امیدواریم که خروج فرقه از لیست وزارت خارجه آمریکا تاثیر مستقیمی در آزادی و خروج افراد به صورت انفرادی از عراق داشته باشد رهبران فرقه در تلاش هستند تا کمپ موقت را بعنوان کمپ پناهندگی در عراق جا بیندازند و باز هم همه افراد را در اسارت و کنترل خودشان نگه دارند.
در ابتدای جابجایی، سازمان در تلاش بود تا از طریق کشورهای سومی افراد را به صورت جمعی به خارج منتقل کند ولی تا به حال هیچ کشوری حاضر به پذیرش جمعی آنها نشده و به همین دلیل بعد از آن مسئولین فرقه به افرادشان در لیبرتی دستور دادند تا مسئله ثبت نام در مقر کمیساریای پناهندگی را کش بدهند و به مراحل دوم و سوم برسانند که این همان چیزی است که در حال حاضر رهبران سازمان دنبالش می کنند.
اما شما خانواده ها نبایستی به این امید که با انتقال آنان به لیبرتی همه مسائل حل شده است و آنها به خارج منتقل و از چنگال رجوی خارج می شوند بنشنید.
همانطوری که تا به حال پی به ماهیت کثیف این فرقه برده اید تشکیلات رجوی فقط و فقط می تواند در مناسبات بسته به حیات ننگین خود ادامه دهد بنابراین آنها هرگز حاضر به خروج و رهائی اقوامتان از لیبرتی نیستند.
پس همانند اشرف این تلاش و پشتکار شما باعث رهائی و آزادی آنان خواهد شد.
خانواده های حاضر در این نشست که با ابعاد تازه ای از جنایت و فریبکاری رجوی ها از زبان آخرین بازگشته از مناسبات فرقه در لیبرتی آگاه شدند بار دیگر با تاکید بر تلاش مضاعف برای گرفتن ملاقات با عزیزانشان در کمپ لیبرتی از مسئول انجمن درخواست کردند هر چه زودتر نسبت به اعزام مجدد خانواده ها به عراق اقدام نمایند آنها در همین جلسه خواهان نامه نگاری و درخواست مجدد از مجامع بین المللی برای به تحقق رساندن انجام ملاقات با عزیزانشان در خارج از کمپ فرقه بودند.
در پایان این جلسه هر یک از خانواده های طی گپ و گفتگوی جداگانه با آقای محمدی سئوالاتی از آخرین وضعیت افراد اسیرشان از وی نمودند و با گرفتن عکس یادگاری آرزوی بازگشت همه اسیران را نمودند.
پایان
نشست مشترک خانواده با بازگشته ها – قسمت سوم
