نامه سرگشاده امیر موثقی به آقای مارتین کوبلر

با عرض احترام و با تبریک به مناسبت سال جدید میلادی که سال صلح و آزادی نام دارد برای شما آرزوی موفقیت دارم. اینجانب امیر موثقی یکی از بیشمار اعضای جداشده از فرقه رجوی هستم که در رابطه با شرایط موجود فرقه رجوی در کمپ لیبرتی میخواستم چند نکته ای را به شما و سازمان شما خاطر نشان کرده باشم. فرقه ترریستی رجوی همواره با استفاده از فرصت های به وجود آمده با تمام قوا سعی میکند از اب گل آلود موجود در لیبرتی ماهی بگیرد. امروز که شدت جدا شدن اعضا از این فرقه از هر زمان دیگر بیشتر و بیشتر شده است با توجه به کمبود ها و از دست دادن امکانات کمپ اشرف فرقه رجوی میخواهد که با جست و خیز های خارج از عراق که در امریکا و اروپا دارد شما و سازمان شما را زیر فشار بگذارد تا اینکه در برابر خواسته هایش سر فرود بیاورید و مجددا کمپ لیبر تی را منحل و اعضای فرقه را به کمپ اشرف باز گر داند. اما غافل از اینکه این خواسته هرگز براورده نخواهد شد. اما نکته قابل توجه اینجاست که رجوی همواره با شیادی منحصر به خودی که دارد بار گناهان را از دوش خود بر داشته و بر دوش شما و اعضای اسیر شده در فرقه انداخته است. در روزهای گذشته همواره از برنامه های سیمای زندانی میشود فهمید که رجوی چه طور با شیادی و کلاه برداری و با دیکته کردن خواسته های شیطانی خودش باز هم افراد اسیر شده در این فرقه را به بازی گرفته و با تهدید نامه هایی که خودش تنظیم کرده است راه خروج این اسیران را مسدود تر کرده است. سرکرده فرقه تروریستی از تمامی اسیران خواسته است که حرفهای دیکته شده اش را با دست خط و امضاء خودشان به ثبت برسانند ودر برابر دوربین به مسولین تشکیلاتیشان تحویل بدهند و دراین متون از پیش ساخته شده از همه خواسته است تا یکی از سه شرطی را که برایشان مشخص کرده است انتخاب کنند یک یا به پلیس عراق وUN خودشان را معرفی کنند و یا اینکه به نزد خانواده هایی که مدتها است در خارج از کمپ اشرف و لیبرتی منتظر بچه هایشان هستنند ویا اینکه منتظر بمانند تا سازمان با کمک مالی خودش آنها را از عراق به یک کشور ثالث ببرد. واقعا که خنده آور و مسخره است. اولا که در درون تشکیلاتی که این فرقه ساخته است کسی حق ندارد انتخاب کند که چه چیزی خوب است و یا اینکه چه کاری درست دوما کدام پول و امکاناتی که رجوی از آن دم می زند و وعده پوشالی به اسیران در غل و زنجیر خودش میدهد. حالا هم که شروع کرده به بهانه گیری های مشمئز کننده. تا دیروز هوا گرم بود در عراق به فکر ژنراتور و کولر های گازی و تامین آب و برق بود حالا هم که هوا سرد شده و بارندگی شده و آب همه جا را در کمپ لیبرتی گرفته میگوید که ما را مجددا به کمپ اشرف برگردانید و در همان متون از پیش ساخته شده از همه خواسته بود که در آخرش بنویسند که در اشرف بمانند و مجاهد بمانند و مجاهد بمیرند. پس خوب مشخص است که سر کرده این فرقه جنایت کار و ضد بشر رحم و مروت ندارد و فقط به فکر خود و منافع شخصی خودش است ونه این اسیرانی که در سیل و فاضلاب غرق شده اند. رجوی فکر میکند که با اندک توجه از طرف دولت امریکا حالا دو باره از دست رفته هایش پس برگشته و میخواهد به کمپ اشرف باز گردد و با شعر پوشالی جنگ صد برابر با دست خالی از اسیران فرقه در برابر هجوم نیروهای نظامی عراق دیواری گوشتی بسازد و با به راه افتادن خونها فیلم تهیه کند و بساط پای کوبی به راه بیاندازد. اما این بارشما هستید که تصمیم میگیرد که رجوی چه کار کند و نه او بنا براین به عنوان یکی از اعضای جداشده از این فرقه با سابقه 15سال تجربه درون تشکیلاتی از شما میخواهم که سر سوزنی به پارس کردهای سرکردگان این فرقه توجه نداشته باشید و مسئولیت انسانی سیاسی و حقوقی را که بر عهده دارید انجام دهید. با تشکر از شما