1- حضور فعال و تحصن چندساله خانوادههای افراد گرفتار جلو قرارگاه اشرف در عراق و اصرار به دیدار حضوری و دستیافتن به امکان ارتباط مراسلاتی با فرزندانشان.
2- حضور فعال و تلاشهای خستگیناپذیر اعضاء و نفرات جداشده فرقه رجوی در غالب انجمنها و تشکلهای حقوق بشری از داخل و خارج از کشور در منطقه عراق و فضای بینالمللی.
3- مساعدت نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در عراق و دولت نوری مالکی در پاسخگویی به خواستههای به حق خانوادههایی که فرزندانشان در قرارگاه اشرف اسیر بودند.
4- تلاشهای بینالمللی مارتین کوبلر نماینده سازمان ملل متحد با هدف آزادی و حق انتخاب افراد.
فرقه مجاهدین بالاجبار و به صورت فریبکارانه با پذیرش غالب کلی این توافقنامه، در صدد معامله ننگین خروج از لیست تروریستی آمریکا و ایجاد یک منطقه فرقهای و پادگانی جدید در منطقه دیگری از خاک عراق یا بازگشت دوباره به قرارگاه اشرف را در سر میپروراند.
آنچه که تا به امروز به نتیجه رسیده است و مطلوب خانوادهها قرار گرفته است:
1- برچیده شدن دژ شیطانی اشرف و تنگ شدن حلقه انحراف و اضمحلال بیشتر فرقه رجوی.
2- شرایط بوجود آمده، تمرد و فشار روحی – روانی در مناسبات تشکیلاتی نفرات خسته و درمانده افراد حاضر در قرارگاه موقت لیبرتی.
3- زمزمه زمینههای پذیرش تعدادی از افراد اسیر توسط کشورهای آلبانی و آلمان و…
4- ناکامی و به بنبست رسیدن بازگشت دوباره فرقه رجوی به قرارگاه اشرف.
وضعیت قرارگاه لیبرتی:
با استقرار نفرات و طولانی شدن اقامت آنها در این قرارگاه، طبق اطلاعات واصله شرایط بسیار دشوار و ناامیدکنندهای را برای رهبری فرقه بوجود آورده است:
1- با توجه به نبود امکانات لجستیکی و آموزشهای عملی رزمی، نفرات به شدت تحت فشار مناسبات تشکیلاتی و برنامههای فرقهای رجوی مانند عملیات جاری روزانه، نشستهای توجیهی، بیکاری و… قرار گرفتهاند.
2- جو حاکم بر قرارگاه حکایت از وحشت، خستگی، تمرد و نفرت قریب بهاتفاق نفرات از رهبری و فرماندهان سازمان میباشد.
3- نفرات حاضر در قرارگاه به شدت از اخبار و اوضاع بیرونی، وضعیت یا زنده بودن پدر و مادر، نظر جامعه و مردم نسبت به آنها، ناتوانی ادامه زندگی بعد از جدایی از سازمان، بیاختیاری و اندیشهگی و… بیاطلاع و دست به گریبان هستند.
انجمن نجات ضمن ابراز تاسف و ناراحتی از وضع بوجود آمده برای ساکنین لیبرتی، امیدوار است هر چه زودتر چنگال خونین و ننگین فرقه شیطانی رجوی از پیکر نحیف و رنجور فرزندان جدا و تمامی آنها را در آغوش پرمهر خانوادههایشان نظاره باشد.
انجمن نجات مصرانه از جوامع بینالمللی و نماینده سازمان ملل خواستار است:
1- فراهم شدن حتی یک طرفه تماس مکاتبهای و تلفنی خانوادهها با فرزندانشان به دور از جو فشار و سانسور فرقه رجوی.
2- فراهم شدن امکان ورود پزشکان بدون مرز به قرارگاه لیبرتی بدون حضور ماموران فرقه.
3- امکان برخورداری نفرات از شبکههای تلویزیونی ماهوارهای، کتب و نشریات به دور از فشار و کنترل فرماندهان فرقه.
4- امکان درمان و بستری شدن نفرات اسیر در بیمارستانهای عراق.
5- امکان ورود آزادانه خبرنگاران و رسانههای بینالمللی به قرارگاه.
6- برخورد قضایی و محاکمه فرماندهان حاضر در قرارگاه.
7- بازدید دقیق و کارشناسی نمایندگان سازمان ملل از قرارگاه و انتشار نتیجه تحقیقات صورت گرفته.