وحشت و هراس سران مجاهدین خلق از مشخص شدن اسامی افراد انتقالی از کمپ لیبرتی به کشور آلبانی بی معنا و غیرمنطقی و نیز مضحک است. روند و پروسه اخذ پناهندگی امری پنهانی و مخفیانه نیست و تهدیدی برای هیچکس بشمار نمی آید.
انگار سران مجاهدین همچنان در حال و هوای فیلم های پلیسی و گانگستری سیر می کنند که در اعتراض به اعلام اسامی ۱۴ تن از افراد انتقالی به کشور آلبانی در دنیای مجازی این چنین آشفته حال هستند و سر درگم و به زمین و زمان دشنام می دهند و تهمت و انگ…
موضوع خیلی ساده است، مسعود رجوی رهبرعقیدتی مجاهدین علیرغم بکارگیری همه ترفندها و شگردها سرانجام وادار شد که به روند انتقال ساکنین کمپ لیبرتی تن بدهد و تحت فشار سازمان ملل متحد، دولت عراق، خانواده های افراد ساکن لیبرتی و مقامات دولت آمریکا تسلیم شده و بفهمد که بازی را باخته است و بیش از این در زمانه ای که بسر می بریم امکان پافشاری بر خواسته های غیرمنطقی و غیراصولی را ندارد.
شورای ملی مقاومت در اطلاعیه ای که منتشر کرده است از ضرورت پنهان ماندن اسامی افراد انتقالی سخن گفته و در آن مدعی شده است: ” … کمیسیون امنیت و ضد تروریسم شورا، نسبت به انتقال اسامی و اطلاعات مربوط به ساکنان اشرف و لیبرتی… هشدار می‌دهد و حکومت مالکی را مسئول عواقب این اقدامهای ضد قانونی علیه ساکنان و خانواده‌هایشان در ایران می شناسد.. ” (سایت همبستگی ملی ـ کمیسیون امنیت و ضد تروریسم شورای ملی مقاومت ایران ـ ۳۱اردیبهشت ۱۳۹۲)
حال پرسش این است درعصرانفجار اطلاعات مگر امکان پنهان کردن رویدادها و اتفاق ها وجود دارد؟ آیا می توان برای همیشه افکارعمومی را در بی خبری قرار داد؟ اصولا اسامی افرادی که دولت آلبانی به آنها پناهندگی داده است و هم اکنون در تیرانا پایتخت آن کشور بسر می برند ربط روشنی به خانواده هایشان در ایران دارد. خانواده ها بایستی از انتقال فرزندان و بستگانشان به کشور آلبانی مطلع شوند این حق طبیعی خانواده ها است. ضمنا یکی از خواسته های مشروع و قانونی خانواده های افراد ساکن لیبرتی مگر جز این بود که هر چه زودتر سران مجاهدین خلق تعهدات و توافق های منعقده با کمیساریای عالی امور پناهندگان را عملی کرده و در روند انتقال افراد به کشورهای اروپایی مانع تراشی نکنند؟ چه کسی به جز مسعود رجوی تاکنون مانع انتقال افراد ساکن کمپ لیبرتی به خارج از عراق شده است؟
انتقال ۱۴ تن از اعضای مجاهدین به کشور آلبانی در چند روز پیش در واقع استارت و نقطه آغاز از هم گسیختگی تشکیلات مجاهدین خلق است که بیش از نیم قرن سعی داشت به شکلی تحمیلی در دنیای مدرن خود را بازتولید کند.
باید یادآوری کرد طبق توضیحاتی که چند تن از افراد انتقالی به کشور آلبانی پس از استقرار در تیرانا به دوستان و همرزمان سابق خود داده اند ۱۳ نفر از این گروه انتقالی بشدت با مجاهدین خلق و رهبری آن زاویه داشته و حتی حاضر نشده اند تعهدنامه های رجوی را در لیبرتی امضا کنند و با وجود تهدیدات رجوی بازهم روی تصمیم خروج شان از عراق تاکید کردند و نفر چهاردهم هم که ۷۰ سال دارد از بیماری های گوناگون رنج می برد و نیازمند معالجه و درمان است.
سران مجاهدین خلق باید به این امر مشهود واقف باشند که مناسبات فرقه گرایانه و قرون وسطایی در طی سالها آنتی تز خود را پرورش داده است و بتدریج موجب عصیان و طغیان نیروها و کادرهای تشکیلاتی بر علیه سران مجاهدین و رهبرعقیدتی آن مسعود رجوی شده است. شاید به همین دلیل مشخص و روشن است که به محض ورود افراد ساکن لیبرتی به تیرانا پایتخت آلبانی، آنان از طریق ارتباط گیری با دوستان و همرزمان سابقشان که در کشورهای متعدد اروپایی ساکن هستند به افشاگری دست زده و به بیان حقایق پرداخته اند از جمله افشای لیست اسامی افراد منتقل شده به آلبانی.
آرش رضایی