باند جنایتکار رجوی این روزها مات و مبهوت شده اند , ضربات یکی پس از دیگری، اما بعضی از ضربات جبران ناپذیر و مسئله آفرین است و باید سالها روی آن کار کرد تا آنرا هموار نمود. از جمله استعفاء دو تن از شخصیت های شورای خود ساخته رجوی که مسعود مطلقا فکر این را نمی کرد و به نوعی غافلگیر شد. چون باند رجوی عادت دارند به محض خروج افراد از تشکیلات یکسری توهین ها و یک مشت حرف های پوچ و بی ربط که شایسته خود رجوی هست را به افراد نسبت می دهد، بریده و خائن و نسبت دادن آدمها که مامور ایران است عادی است. اهمیت موضوع هم این است که بدون اطلاع قبلی استعفا دادند و خروج این دوتن آقای کریم قصیم و محمدرضا روحانی که افراد نزدیکی هم به رجوی بودند برای وی گران تمام می شود و آنها هم می توانند افشا گری خوبی کنند و داستان شورای رجوی را که هیچ کدام از اعضا حق انتقاد و یا اشکال از کار ندارند و این رجوی هست که تصمیم اول و آخر را می گیرد را بر ملا کنند.
رجوی می گفت هر یک نفری که از ما جدا شود یعنی وارد جبهه مقابل می شود و این یعنی تضعیف رجوی؛ چون او همواره خودش را یک طرف و ایران را یک طرف طیف می بیند و وسطی وجود ندارد باید گفت آقای مسعود خان اصلا شما قد و قواره این صحبت ها نیستید و خودت را تنها آلترناتیو می خوانید در صورتی که این رویای شماست که انتظارش را می کشید.
اما این خبر حتی در درون مناسبات هم برای نیروها شوک آور است و موضوع محفل سایرین می شود خلاصه رجوی تا می آید یک موضوع را هضم کند مورد بعدی گریبان گیرش می شود دیگر شانس و اقبال هم به وی روی نمی آورد دیگر دوران چه چهه زدن تمام شد باور کن دیگر فرصتی بوجود نخواهد آمد که بتوانی از آب گل آلود ماهی بگیری.
رجوی مات و مبهوت
