روز شنبه یک تیرماه گردهمایی سازمان مجاهدین خلق که در پاریس برگزار شد پیش از هر چیز یک تظاهرات چند ملیتی بود تا آن چه سازمان نام نهاده بود:" بزرگ ترین گردهمایی ایرانیان"! ده ها هزار نفری که به ادعای رسانه های سازمان در این گردهمایی شرکت کرده بودند. در واقع شامل 500 نفر سیاستمدار از بیش از 50 کشور دنیا و البته مهاجران روس و لهستانی و… می باشد که به گزارش کریستوفر ایاد از روزنامه ی لوموند " زیاد از این جنبش آگاهی نداشتند و از سفر مجانی از آلمان به پاریس لذت می بردند " و در عین حال درودی هم به "مادر" جنبش، رئیس جمهور شورای ملی مقاومت ایران، مریم رجوی می فرستادند.
گزارشگر لوموند تصریح می کند که در این گردهمایی امریکایی ها نقش پررنگی داشتند:" روز شنبه مجاهدین در ویلپنت توانستند بر حمایت شخصیت های فرانسوی چون مایکل الیوت ماری، اینگریل بتانکور و کریستین اکران تکیه کنند. اما این نمایش بیش از هر چیز امریکایی بود. در فهرست حضار، نام چهار ژنرال، از جمله مشاور سابق امنیت ملی باراک اوباما، جیمز جونز، رئیس سابق اف بی آی لوییز فری، یک مدیر سابق سیا، پورتر گراس و چهار عضو کنگره از جمله نیوت گین گریچ محافظه کار، نامزد سابق جمهوری خواه، به چشم می خورد. علاوه بر آن ها، شهردار سابق نیویورک رودی جولیانی، فراموش نشود. در واقع آئینی به غایت نومحافظه کار. نخست وزیر سابق اسپانیا، خوزه لوییز زاپاترو نیز حاضر بود."
باب فیلنر، نماینده ی سابق کنگره امریکا و شهردار جدید سن دیگو، نیز در میان ده ها حامی امریکایی سازمان مجاهدین خلق قرار داشت که سالهاست در ازای پول های کلان و سفرهای پرهزینه ی اهدایی سازمان از آن دفاع می کنند. یک نشریه ی شهر سن دیه گو در این باره می نویسد:"شهردار باب فیلنر به تازگی از پاریس بازگشته است اما از پاسخ به پرسش هایی درباره ی سفرش و این که چه کسی هزینه هایش را پرداخته، سرباز زد." نویسنده ی مقاله عنوان می کند که شهردار برای اعلام دلایل سفرش تمایلی نداشته است، " فیلنر در یک نشست خبری به اختصار به خبرنگاران گفت که سفرش "تفریحی و اهدایی" نبوده است بلکه " سفری کاری برای ایجاد شغل در سن دیه گو بوده است." (!) دین کالبریث از نشریه ی دیگری در سن دیه گو نیز اظهار می کند که فیلنر به درخواست ها برای دادن اطلاعات بیشتر درباره ی مراسم پاسخ نداد اما در دو سفر پیشینش – که در زمان نمایندگی اش در کنگره رفته بود – مراسم را " نشست بزر گ ایرانیان در حمایت از حقوق بشر و دمکراسی" عنوان کرد که در آن با مدافعان آزادی مذهبی بیشتر و حقوق زنان در ایران دیدار کرده بود. اما چرا این بار این چهره ی سرشناس امریکایی از افشای انگیزه های سفرش چنان وحشت زده است؟ به نظر می رسد که در پی انتخابات 24 خراد ماه در ایران و حضو ر72 درصدی مردم برای انتخاب رئیس جمهور منتخب، جناب فیلنر خود نیز شرکت در مراسمی ضد ایرانی را عجیب و غریب می پندارد. به علاوه، اگر درباره ی انگیزه هایش برای شرکت در این گردهمایی صحبت کند،مجبور خواهد شد از مبالغی که برای مخارج سفر و اقامتش در پایتخت فرانسه و سخنرانی در دفاع از دشمنان ملت ایران دریافت کرده است هم بگوید.
نشریه ی دیلی ترانسکریپت از فیلنر انتقاد می کند که " به جای آن که در دفتر خود در شهرداری سن دیه گو باشد، چندین روز را با گروهی گذرانده است که به امید سرنگونی رژیم ایران نشسته است." نویسنده ی مقاله درباره ی تهدیدی که از سوی مجاهدین خلق وجود دارد هشدار می دهد و در بخشی از مقاله به سخنان مریم رجوی در این مراسم اشاره می کند:" و در سخنرانی اش در روز شنبه، رجوی همچنین به روشنی اظهار کرد که از خونریزی در راه رسیدن به اهدافش نمی هراسد."
کالبرث درباره ی عامل مجاهدین در کلورادو می نویسد، مهدی قائمی که دارای بنگاه معاملات ملکی است که حامی مالی مبالغ هنگفتی است که بابت حمایت از سازمان به چهره های امریکایی پرداخت می شود. وی می نویسد " در ژوئیه 2012 برای بیرون آوردن مجاهدین خلق از فهرست ترور، کمپین لابیگری پرهزینه ی سیاستمداران امریکایی را به مقر گروه در پاریس آورد. قائمی کارگزار معاملات املاک البرز در کلورادو برای پرواز درجه ی یک فیلنر و اقامت در هتل در سال 2007، هفت هزار و 487 دلار و در سال 2011، هفت هزار و 988 دلار پرداخت."
علاوه بر مقامات بی شمار حکومتی که در گردهمایی مجاهدین سخاوتمندانه پذیرایی شدند، سازمان تلاش های بسیاری کرد که سالن ویلپنت مملو از ایرانیانی – در واقع غیرایرانیای – به نظر برسد که در حال تکان دادن پرچم و عکس مریم و مسعود رجوی هستند و شعار سر می دهند. چند روز پس از برگزاری مراسم ویلپنت، رادیو فردا گزارش جالبی از یک دانشجوی قرقیز که در پراگ تحصیل می کند منتشر کرد، آلینا آلیکولوا که توسط شاخه ی تبلیغات سازمان برای شرکت در گردهمایی ویلپنت به کار گرفته شده بود، خاطرات خود را در قالب گزارشی در سایت رادیو آزاد اروپا منتشر کرده است، آلینا حقایقی درباره ی جمعیت اجاره ای در ویلپنت فاش می کند: بیشتر "عتراض کنندگان" مانند من جوان و البته دانشجو بودند. من دانشجویان روسی، اکراینی، و آسیایی بسیاری دیدم که همگی از طریق اینترنت جذب شده بودند.
وی درباره ی فضای گردهمایی فریبکارانه ی مجاهدین در حومه ی پاریس می نویسد:" هنگامی که از اتوبوس بیرون آمدم دریافتم که فرار کردن بی فایده است. همه جا تحت حفاظت بود."
آلینا و همراهانش در اتوبوس تنها غیر ایرانیانی نبودند که برای ناخواسته برای عظیم جلوه دادن نمایش مجاهدین خلق به پاریس آمده بودند. توصیف وی از حضوردیگر افراد اجاره ای در مراسم مجاهدین چنین است:" منظره ی بی پایان اتوبوس هایی که از بسیاری کشورها آمده بود ند به نوعی هشدار دهنده بود." به گفته ی وی بسیاری مسافران بودند که از همه ی نقاط اروپا به این گردهمایی آمده بودند و در یک مورد وی شرح می دهد که چگونه چند جوان بر سر این که برای حمایت از حقوق بشردر" ایران" یا "عراق" به آنجا آمده اند، توافق نداشتند.
هر چند که سخنگوی سازمان، شاهین قبادی گزارش آلینا را درباره ی شیوه های فریب آمیز سازمانش برای جذب مخاطب تکذیب می کند و آن را " مشکوک" می نامد، داستان آلینا تنها موردی نیست که جزئیاتی درباره ی بی اعتباری مجاهدین خلق در میان ایرانیان روشن می کند. در سالها ی گذشته هم گزارش ها، عکس ها و فیلم های بسیاری از حضور غیرایرانیان به ویِژه سیاهپوستان افریقایی در مراسم مجاهدین وجود داشت که به طور گسترده ای در رسانه ها پوشش داده شد.
اما تجربه های پیشین مجاهدین به آن ها آموخته است که امسال هوشیار تر باشند. چنانچه آلینا می گوید، بردن دوربین به داخل سالن ممنوع بوده است و غیرایرانی ها روی صندلی های ردیف های عقب تر سالن جا داده شدند.
آنچه مسلم است نمایش اخیر مجاهدین در پاریس، مطلقاً ایرانی نبود. سخنرانان، بیشتر غربی به ویژه امریکایی بودند؛ شرکت کنندگان دانشجویان ومهاجران فریب خورده ای بودند که به امید تور ارزان قیمت به پاریس آمده بودند. حتی یک سخنران ایرانی، به غیر از شخص رهبر فرقه، در این مراسم سخنرانی نکرد چرا که روشنفکران و سیاسیون ایرانی – حتی کسانی که مخالف جمهوری اسلامی هستند – اگر از مجاهدین خلق متنفر نباشند برای آن ها تره هم خرد نمی کنند.
مزدا پارسی