در قسمت های قبلی آنچه که در مناسبات فرقه جریان دارد را با پنج ماده اول برنامه ده ماده ای مریم قجر مقایسه کردیم. در این قسمت مواد شش و هفت را با مناسبات فرقه مقایسه می کنیم.
* ماده ششم: ایران فردا، کشور عدالت و قانون است. ما خواهان ایجاد یک نظام قضایی مدرن، مبتنی بر احترام به اصل برائت، حق دفاع، حق دادخواهی، حق برخورداری از محاکمه علنی و استقلال کامل قضات هستیم. همچنین قانون شریعت آخوندی، در ایران فردا جایی نخواهد داشت.
– در مناسبات فرقه خبری از مدرن بودن نیست و نظام قضایی وجود ندارد. رجوی برای تحت فشار گذاشتن افراد ناراضی و ایجاد ترس و رعب رسما اعلام کرده بود که « همه چیز را جمع تعیین تکلیف می کند » منظور وی این بود که اگر فردی اعتراض و انتقادی دارد و یا خواهان جدا شدن از فرقه است، طرف حسابش جمع می باشد و به این ترتیب به محض اینکه کسی اعلام می کرد می خواهد از فرقه جدا شود، مسئولین فرقه در یگان مربوطه وی را بین دو راه می گذاشتند، یا پس گرفتن خواسته اش یا اینکه وی را به جمع می سپارند، یعنی او باید روزهای متمادی در جمعِ یگان و نیروهای اطراف خود سوژه شده و آماده شنیدن بدترین دشنام ها، خوردن آب دهان، کتک و همچنین منزوی شدن کامل و توهین آمیز باشد!!
– در مناسبات فرقه امکان انتقاد کردن را از بین بردند چه برسد به اینکه بتوانی از مسئولین فرقه، بخصوص مسئولین زنِ دست نشانده رجوی ها شکایت بکنی!!
– در مناسبات فرقه دستگاه قضایی فقط یک کار داشت و آن هم به محاکمه کشیدن افرادی که خواهان جدایی از فرقه بودند. در این دادگاه ها، متهم که فرد خواستار جدا شدن بود حق داشتن وکیل را نداشت، ضمن آنکه همیشه یک حکم داشتند و آن هم حکم محکومیت فرد به جرم خیانت به رهبری بود!!
– در مناسبات فرقه هیچ کس حق شکایت از مناسبات، مسئولین و رجوی ها را ندارد!!
– در مناسبات فرقه بجای استفاده از شیوه های مدرن و دمکراتیک، شیوه برخورد با مشکلات افراد برگزاری نشست های مخوف با روش های سرکوبگرانه همراه با تحقیر و شکنجه بود. از این رو در فرقه نشست های مختلفی وجود دارد که وظایف آنها رسیدگی به مسائل اعضا به معنای سرکوب است. از جمله این نشست ها می توان به « نشست حوض»، « نشست عملیات جاری »، « نشست دیگ »، « نشست طعمه »، « نشست غسل » و… اشاره کرد که هر یک از آنها به منزله محلی برای محاکمه افراد ناراضی و ایجاد ترس در بقیه افراد بود.
* ماده هفتم: ایران فردا، کشور برابری همه ملیتهاست. ما بر خودمختاری کردستان ایران که طرح آن را شورای ملی مقاومت تصویب کرده، تأکید داریم. زبان و فرهنگ هموطنان ما از هر ملیتی که هستند، در زمره سرمایه های انسانی تمام مردم این کشور است که باید در ایران فردا ترویج شود و گسترش پیدا کند
– در خارج از فرقه، دروغ های رجوی در رابطه با خودمختاری کردستان آنقدر عیان است که حتی موجب نشد تا کردهای مخالف جمهوری اسلامی دور او جمع شوند. کسانی هم که فریب شعارهای او را خوردند به سرعت از او فاصله گرفتند!!
– در شورای باصطلاح مقاومت یک کرد چه بصورت فرد یا گروه یافت نمی شود!!
– رجوی مزدور صدامی بود که به کرد کشی شهرت دارد!!
– حسن المجید (حسن شیمیایی) که مردم کرد و بخصوص مردم حلبچه را با سلاح شیمیایی به خاک و خون کشید از دوستان رجوی بود و بارها با هم ملاقات داشتند!!
– فرقه رجوی در جریان قیام مردم عراق موسوم به انتفاضه، به سرکوب و کشتار کردهای عراق پرداخت و مانع از سرنگونی صدام شدند!!
– صدام زمین های وسیعی در منطقه کفری عراق را در اختیار فرقه گذاشت. در این منطقه روستاهای زیادی متعلق به کردها وجود داشت که صدام بعد از آتش بس به آنجا لشکرکشی وکردها را سرکوب و به کوچ اجباری مجبور نمود. چند ماه قبل از حمله اول آمریکا به عراق، رجوی در هماهنگی با صدام نیروهای فرقه را در این منطقه مستقر کرد و در واقع پایگاه فرقه را بر روی خرابه های روستاهای اکراد ایجاد نمود!!
– در مناسبات فرقه خبری از صحبت کردن به زبان های مختلف نیست. در ابتدا اینطور توجیه می کردند که ما از اقوام مختلف هستیم و باید حرف هم را بفهمیم، پس باید به فارسی صحبت کنیم. اما در قرارگاهای فرقه حتی افرادی که همزبان بودند و حرف هم را می فهمیدند، مثلا شمالی، ترک، کرد و… نیز اجازه نداشتند با هم به زبان محلی صحبت کنند و اینکار جرم بود و به آنها مارک ایجاد محفل زده می شد و تحت برخورد قرار می گرفتند!!
– مریم قجر حاضر است برای خوش رقصی در نزد غربی ها به زبان انگلیسی صحبت بکند اما حتی یکبار هم حاضر نشد به زبان یا لهجه مردم ایران (غیر از فارسی) در برنامه هایش حرف بزند تا مبادا این نوع حرف زدن رسمیت بیابد!!