خانم ماریا گراچه عزیز با سلام
من نسرین ابراهیمی هستم یکی از اعضاء سابق مجاهدین خلق که نزدیک به یک دهه با این گروه فعالیت تنگاتنگ داشته ام , مجاهدین خلق همان گروهی که اخیرا اطلاعات غلطی را به طور خاص در رابطه با زنان داخل این فرفه به جنابعالی داده اند و شما از سر دلسوزی و حمایت از حقوق زنان که به آن اعتقاد دارید , اطلاعات بغایت غلط آنها را که ۱۸۰ درجه عکس واقعیت آن را به شما گفته اند را باور کرده و به حمایت از آنها صحبت و مصاحبه کرده اید. لذا لازم می دانم برای روشن شدن یکسری حقایق درون این فرقه دورو و دوگانه و ضد زن نکاتی را خدمت شما عرض کنم به عنوان شخصی که خود سالیان تا بن استخوانم از این فرقه رنج کشیده ام.
خانم ماریا گراچه عزیز
در فرقه رجوی یا همان مجاهدین خلق از زنان به عنوان ابزاری برای پیشبرد اهدافشان استفاده کرده و می کنند , آنجا زنان نه تنها حقوقی ندارند بلکه تا بن استخوانشان از آنها استفاده می شود , آنها هرگز خودشان نه برای زندگیشان و نه برای هیچ چیز دیگری نمی توانند تصمیمی بگیرند و فقط رهبری آنهاست برای آنها تصمیم گرفته و لذا آنها باید اجرا کنند.
آیا شما می دانستید که زنان در داخل این فرقه که شما از آن حمایت کرده اید مجبور هستند که تا آخر عمر ازدواج نکنند و سالیان است که شوهران آنها را به زور از آنها جدا کرده اند و همگی می بایست برای رهبرشان باشند؟ آیا می دانستید که این گروه به زور جگرگوشه های این زنان را از آنها جدا کرده و به کشورهای مختلف اروپایی فرستادند و سالیان است که این مادران حتی خبر سلامتی آنها را هم ندارند؟ آیا مجاهدین به شما گفتند که زنان را عقیم کرده و تا آخر عمر از آروزی مادر شدن آنها را محروم می کنند و آیا به شما گفتند که این زنان نمی توانند جز به رهبری یعنی شخص رجوی , به کسی دیگر احساس یا عاطفه و یا محبتی داشته باشند و باید از همه چیز متنفر باشند و به همه کس حتی خانواده و دوست و زندگی و …. بی احساس و خشک باشند؟
زنان در این فرقه سالیان است که از داشتن حتی یک لباس معمولی هم محروم هستند , از داشتن یک آرایش و یک ظاهر مرتب. آنها می بایست تا سر حد مرگ کار می کردند , تا خسته شوند و وقت آن را نداشته باشند به چیزی فکر کنند , به این شیوه رهبری آنها یعنی رجوی , می توانست افکار آنها را کنترل کرده و اجازه ندهد به چیزی فکر کنند , بیگاری که از آنها کشیده می شد برای خسته کردن و کنترل افکار آنها باعث شده که بالای ۹۰ درصد این زنان دچار مشکلات جسمی بشوند. اغلب آنها به خاطر جدا کردن بچه هایشان و شوهرهایشان و خانواده هایشان از آنها دچار افسردگیهای شدید و بیماریهای روانی جدی هستند. این زنان تا حالا جایی را خارج از پادگان اشرف ندیده اند , چرا که سالیان است به دنیای بیرون و جامعه آزاد قطع ارتباط شده اند , لذا از حقوق خود هیچی نمی دانند و به آنها باورانده شده است که محکوم به تن دادن به این ذلت در داخل مجاهدین هستند و راهی ندارند جز ماندن و بعد هم مردن.
فرقه رجوی به طور خاص مریم رجوی , این حقایق را کتمان کرده و با استفاده از کسانی که از حقوق زنان دفاع می کنند می خواهد برای فرقه اش حمایت کسب کند ولی به اسم این زنان نگونبخت و اسیر. مریم رجوی از مبارزه آنها و مسئولیت پذیری آنان صحبت می کند ولی خانم رجوی هرگز نمی گوید کدام مبارزه؟ این حقیقت را بیان نمی کند که این زنان چیزی از مبارزه نمی دانند و فقط سالیان آنها را در اشرف حبس کرده و فقط به آنها بیگاری داده , و به زور نگه داشته و امروز می تواند به عنوان یک ابزار از آنها استفاده سیاسی بکند و برای فرقه اش حمایت کسب کند.
مسئولیت پذیری که رجوی از آن صحبت می کند این هست که زنان به عنوان کسانی که از خود هیچ صلاحیتی ندارند می بایست مجری فرمان رهبریشان باشند , یعنی کسانی که می بایست باور کنند که از خود هیچی ندارند و قدرت هیچ تصمیمی را ندارند و فقط هرچه رهبری آنها می گوید اجرا کنند و به نظر مریم رجوی این مسئولیت پذیری است.
آیا این گروه این اطلاعات را هم در اختیار شما گذاشت و یا فقط به شما گفت هزار زن اشرفی که سالیان است در مقابل ظلم و ستم مبارزه می کنند؟
خانم مارایا گراچه عزیز
آیا شما به عنوان یک فمنیست که از حقوق زنان دفاع می کنید این را جنایت و خشونت علیه زنان نمی دانید؟ و آیا نباید آن را به شدت محکوم کنید چه شما و چه هر کسی که صادقانه برای دفاع از حقوق زنان در هر گوشه ای از دنیا مبارزه می کند؟
آیا نباید از این گروه به عنوان یک گروه ضد زن که بدترین جنایات را علیه یکسری زنان گرفتار انجام داده است شکایت کرد؟
من و دیگر زنان رها شده از این فرقه ضد زن از شما می خواهیم , به عنوان یک فعال حقوق زنان از حقوق پایمال شده این زنان نگونبخت در مقابل این گروه سوء استفاده گر و ضد زن دفاع کرده و به حمایت خود از این فرقه ضد زن پایان بدهید و به رهایی زنان دربند و اسیر این فرقه کمک کنید , آنها قبل از هرچیز می بایست از عراق به خارج منتقل شده و بعد هم تحت درمان های پزشکی قرار گیرند و بعد هم خانواده های آنها را به آنها برگرداند. حقیقت این است که امروز در هر گوشه ای از دنیا سازمانهایی هستند برای دفاع از حقوق زنان , و اغلب زنان در کشورهای مختلف می توانند صدایشان را به هر وسیله ای به گوش جهانیان برسانند و کمک بگیرند ولی این تنها زنان داخل این فرقه هستند که سالیان است صدایشان به گوش کسی نرسیده و البته رهبری آنها نه تنها اجازه نداده صدایشان به جایی برسد بلکه با خفقان و ارعاب و …. صدایشان را خفه کرده است. در حقیقت این زنان داخل فرقه رجوی هستند که بیش از زنان دیگر در دنیا به کمک نیاز دارند لذا آنها برای نجات جانشان به کمک شما نیازمند هستند
با احترام
نسرین ابراهیمی
سویس