رجوی ها با روش های کاملا سیستماتیک و طراحی شده اقدام به عوام فریبی و سوء استفاده از دیگران و منجمله از هواداران و اعضای خود می کنند. اخیرا چند تن از جدا شدگان از این فرقه که اتفاقا سرخوشی هم با جمهوری اسلامی ندارند و در اروپا زندگی می کنند، بعد از سالیان شروع به تعریف برخی از عوامفریبی های فرقه نمودند. هر چند ترس از فشار و آزار و اذیت شدن توسط عوامل فرقه در اروپا، مانع از آن است که بیشتر افراد جدا شده بتوانند حقیقت یا لااقل بخشی از آن را بیان کنند اما باز شدن زوایای مختلف عوامفریبی و ریا کاری رجوی ها توسط افراد مختلف، در شناختن چهره حقیقی رجوی کمک بسیاری خواهد کرد.
در اینجا تلاش می کنیم چند نمونه از عوامفریبی رجوی ها جهت اخاذی از مردم و همچنین بکارگیری روش های فریبکارانه برای انجام تبلیغات به نفع خود شان را که اخیرا توسط برخی از جدا شدگان از فرقه و شورا افشا شده را بصورت دسته بندی شده در اختیار خوانندگان قرار دهیم. همچنین با کمک نوشته ها و گفته های آنان این را خواهیم دید که فرقه نه تنها در ایران، بلکه حتی در بین ایرانیان خارج از کشور نیز پایگاهی ندارد.
1- سوء استفاده و عوامفریبی برای اخاذی کردن
« در کار مالی- اجتماعی، [ یکی از روشی های اخاذی از مردم توسط فرقه ] هر کدام از ما یک آلبوم عکس به همراه داشت که در آن عکس صحنه های اعدام در ایران قرار داشت. پس از آن، عکس کودکانی در حال گریه و غم زده می آمد که در اردوگاه هائی در مرز پاکستان در شرایط خراب زندگی می کنند. ما به مردم عادی که از آنها در خواست پول می کردیم می گفتیم که این بچه ها، بچه های همان افراد اعدامی هستند که از ایران فرار کرده و در مرز پاکستان از طرف "ما"، انجمنی که دارد برای آنها پول جمع آوری می کند، حمایت می شوند و این پول ها برای آنهاست. من "شاخ" در آورده بودم. کدام "اردوگاه"، کدام "انجمن خیریه"؟ و وقتی در مورد این روش برای "سرکیسه" کردن مردم سوال می کردم، به من جواب داده می شد: "رژیم بدتر از این ها سر مردم آورده".!!
او در زمینه روش های دیگر اخاذی از مردم کشورهای اروپایی می نویسد:
«[ وقتی پول را به مسئول سازمان می دادیم ] از ما سوال می شد چرا فقط پول گرفته ایم و "چک" نگرفته ایم. (نفرات مالی- اجتماعی از افرادی که کمک قابل توجهی می کردند، خواهش می کردند تا کمک خود را از طریق چک بدهند. از این طریق آدرس آن افراد مشخص شده و بعدا یک تیم دیگر که به زبان آلمانی کاملا مسلط بود به درب خانه آن فرد رفته تا سرِ وقت، او را به کمک مالی بالاتر و مستمر تشویق کنند).»
او سپس به دیدگاه رجوی در رابطه با انسان ها اشاره کرده و توضیح می دهد که در این فرقه چگونه به اعضا یاد می دهند که افراد را بر اساس میزان نفعی برای رجوی ها دارند قیمت گذاری نمایند:
« به ما گفته می شد که: "شما باید هر نفر را از دور که می آید ورانداز کرده و تعیین کنید که او "بیست مارکی است، یا پنجاه مارکی یا صد مارکی." از این گفته، که آدم ها را "پول" می دید حالم بهم می خورد و نمی توانستم قبول کنم که واقعا این چیزها در درون سازمان واقعیت دارد. وقتی من از صحنه هائی که می دیدم حرف زده و می گفتم نباید به مردم اینطور نگاه کنیم، به من جواب داده می شد: "این ها که مردم ما نیستند."»
او همچنین از روش های دیگر فرقه برای فریب جهت اخاذی از مردم اروپا اشاره کرد و نوشت:
« هر روز که برای جمع آوری کمک مالی به خیابان می رفتیم، مسئولین دفتر چند ستونِ اول لیست های امضاء را با اسامی و ارقام غیر واقعی پر می کردند. به ما گفته می شد که "مردم چشمشان اول به این چند تا اسم و رقم کمک های داده شده می افتد و اعتماد کرده و کمک می کنند. برای خیلی ها هم سخت می شود که کمتر از مبلغی که ما آن بالا نوشته ایم، بپردازند." »
ادامه دارد.
