خیره سری و اصرار بر مقاومت و ماندن در اشرف در چند سال گذشته توسط رجوی ها تا به حال باعث مرگ بیش از صد نفر از اعضای سازمان در این قرارگاه گشته است.
از دست رفتن 52 نفر از اعضا که غالبا از مسئولین و فرماندهان نظامی سازمان بوده اند ضربه بزرگی بر پیکر سازمان بود که در مقایسه با موارد مشابه می توان آن را ضربه ای کمرشکن بر تشکیلات سازمان دانست.
هر چند رجوی در موارد مشابه همچون ضربه نظامی 19 بهمن سال 60 که باعث به کشته شدن تعدادی از مسئولین و فرماندهان تیم ها و… شد، توجیهاتی را به خورد اعضا و هواداران خود داد ولی این بار فضاحت موضوع آنقدر بزرگ و رسوا کننده است که علی رغم گذشت زمان طولانی از این واقعه هنوز سر از سوراخ بیرون نیاورده و موضعی را مشخص نکرده است. چون این بار در مقابل انبوه سئوالات از طرف خانواده و اعضا و منتقدین و… باید پاسخی مشخص و روشن دهد که:
1- اگر قرار بود اشرف را تخلیه کنید چرا دستور دادید تا با شعار اشرف ناموس و همه چیز ماست افراد در مقابل نیروهای حفاظت عراقی بجنگند و کشته شوند؟
2- چرا دستور جنگ صد برابر را در اشرف می دادید؟
3- آیا لجاجت و عدم تخلیه اشرف فقط برای این نبود که حرفی برای گفتن در استراتژی مبارزه نداشته اید؟
4- با توجه به درگیریهای قبلی با عراقی ها در اشرف و کشته شدن اعضا مگر نمی دانستید که اشرف نا امن است، چرا دستور ماندن در آنجا را صادر می کردید؟
5- چرا برای بازگشت افراد از کمپ موقت ترانزیت (لیبرتی) اشرف را امن تر اعلام و قصد باز گرداندن همه را به آنجا داشتید؟
6- مگر شما نمی دانستید که دولت عراق قصد اخراج فرقه را دارد؟ چرا برای ماندن در عراق مقاومت می کنید؟
7- آیا اصرار شما بر ماندن اعضا در عراق جز به کشتن دادن تدریجی اعضا در عراق نمی باشد؟
8- بسته شدن قرارگاه اشرف به معنی شکست استراتژی های رجوی می باشد و…
بدنبال فاجعه اخیر در اشرف خانواده هایی که بستگان آنها سالیان گرفتار تشکیلات فرقه اند با ابراز نگرانی از بلاتکلیفی افراد و محکوم شدن به مرگ تدریجی توسط رجوی دیکتاتور، طی تماس های مکرر با دفتر انجمن ضمن پی گیری وضعیت آنان با لعن و نفرین بر رجوی سئوالاتی از وضعیت سازمان و عواقب این فرقه و اعضایش در عراق داشتند.
در همین راستا جمع دیگری از خانواده ها و بازگشته ها در دفتر انجمن استان گرد هم آمدند تا به علت ها و چرایی های وضعیت اسفبار فرقه و افراد در عراق بپردازند تا شاید راهی برای نجات افرادشان از جهنم رجوی بیابند.
در ابتدای جلسه مسئول نشست آقای صمد نظری ضمن خوشامدگویی به خانواده های حاضر گزارشی از آخرین وضعیت افراد مستقر در لیبرتی داد.
سپس به سئوالات و موضوعات مطرح شده پرداخت و اظهار داشت قصد داریم تا در این گردهمایی به نظرات شما در رابطه با جمع شدن قرارگاه اشرف که به منزله شکست استراتژی رجوی هاست و بپرسیم چرا رجوی که اشرف را ناموس و همه چیز خود می دانست و برای نگهداری آن جان بیش از صد نفر از اعضا را گرفت ولی به یک باره آن را تخلیه کرد.
او که تا به حال مدعی بود که لیبرتی امنیت کافی ندارد و بایستی همه به اشرف برگردند حالا چه خطی را در راه حفظ جان بچه ها در پیش خواهد گرفت؟
آقای اسماعیل پور برادر اسیر فرقه احمد اسماعیل پور (عبدی) که به همراه همسرش در این جلسه شرکت نمود در رابطه با وضعیت سازمان اظهار نمود:
رهبران سازمان باید بدانند که به خاطر جنایت ها و خیانت هایی در طول 30 سال گذشته علیه مردم ایران کرده اند دیگر جایگاه و هواداری در داخل کشور ندارند و مردم از آنها بیزارند. بنابراین تلاش رجوی در عراق بخصوص بعد از سرنگونی صدام و خلع سلاح دست و پا زدنی بیش نیست و به همین دلیل است که رجوی برای حفظ نیروهای سرخورده خود دست به هر حیله و فریبکاری می زند تا فقط خود را حفظ کند. ادامه دارد
