انگلستان و دیگر کشورهای اروپایی از پذیرش ساکنان لیبرتی خودداری می کنند. آنها بعد از ماه ها رایزنی نمایندگان سازمان ملل و فشارهای سیاسی متحدانی چون آمریکا حاضر شده اند با شرط و شروط فراوان برخی از ساکنان لیبرتی را پذیرا شوند.
یکی از این شروط اتخاذ شده دولت انگلستان این است که کمیساریای عالی پناهندگان تایید کند که این افراد سابقه تروریستی ندارند.
۱۷ تن از ساکنین کمپ لیبرتی درخواست پناهندگی به وزارت کشور بریتانیا داده اند که تاکنون وزارت مذکور تصمیمی در این مورد اتخاذ نکرده است.
بر اساس گزارش ها دولت بریتانیا منتظر گزارش کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در مورد این ۱۷ تن از اعضای گروه مجاهدین است که هیچ گونه فعالیت تروریستی نداشته اند.
ارتباط دول غربی و فرقه تروریستی مجاهدین نیز در نوع خود قابل تامل است. زمانی دول اورپایی از جمله انگلستان نام این فرقه را در فهرست گروه های تروریستی خود قرار دادند اما بعد از مدتی با هدف فشار بر سیاست های جمهوری اسلامی ایران نام این فرقه را از لیست حذف کردند. انگلستان و دیگر دول اروپایی وقتی نام فرقه تروریستی مجاهدین خلق را از فهرست گروه های تروریستی اتحادیه اروپایی حذف کردند مدعی شدند که این اقدام آنها بر اساس موازین حقوقی صورت گرفته و دلایل سیاسی در این تصیم تاثیری نداشته است.
جالب اینجاست همین کشورها و از جمله انگلستان حاضر نیست همان ها را که رای دادند تروریست نیستند را به خاک خود راه دهند و برای پذیرش تنها عده قلیلی از آنها منتظر تاییدیه کمیساریای عالی پناهندگان می شوند.
دوگانگی برخورد با موضوع فرقه تروریستی مجاهدین خلق زمانی بیشتر آشکار می شود که برخی از دولتمردان اروپایی از جمله استیونسون به شدت از آنها حمایت کرده و و مدعی تضییع حقوق آنها می شوند!
چندی پیش آسوشیتدپرس گزارش داد “استروان استیونسون” رئیس کمیته روابط با عراق در پارلمان اروپا از این اتحادیه خواسته است که اتحادیه اروپا باید عراق را مجبور کند تا طرح بستن اردوگاه اشرف را در این کشور لغو کند. پادگانی که البته بیش از یک ماه گذشته بریا همیشه تعطیل شد.
این حمایت های استیونسون و دیگر دوستان او در حالی است که هنگام پذیرش اعضاء مجاهدین در خاک اروپا کاملا سکوت کرده اند. آنها ظاهرا بیش از هر کس دیگری به ماهیت فرقه ای این گروه واقف بوده و حضور مجاهدین در اروپا را مخل امنیت خود می دانند. این تلقی البته کاملا درست و بجاست زیرا ساکنان لیبرتی شبه نظامیان اموزش دیده ای هستند که سال ها تحت آموزه های فرقه ای رهبران زندگی کاملا منزوی سپری کرده اند.
این افراد به دلیل شستشوی مغزی ناشی از آموزه های فرقه ای می توانند در شرایط خاص دست به اقدامات خطرناک تروریستی بزنند. خودسوزی ده تن از این افراد در اعتراض به دستگیری مریم رجوی در سال ۲۰۰۳ در پاریس و دیگر شهرهای اروپایی عملا بسیاری را به این نتیجه رسانده که مجاهدین خلق یک فرقه تروریستی است.
هراس از تروریسم مجاهدین کاملا قابل درک است اما موضوع این است که مقامات اروپایی از کسانی حمایت می کنند که خود به تروریستی و خطرناک بودن شان در عمل معترفند و حتی حاضر نیستند به آنها پناهندگی بدهند.
سوال اینجاست که فرقه مجاهدین اگر به ادعای مقامات اروپایی تروریست نیستند پس چرا در خاک اروپا پذیرفته نمی شوند و اگر پذیرش آنها با تهدید های تروریستی برای اروپایی ها همراه است که هست چرا نام این فرقه را از فهرست گروههای تروریستی حذف کردند؟