در طی روزهای گذشته مریم قجر برای خود شیرینی و فرار از شکستی که برایش از بسته شدن پادگان نظامی اشرف بوجود امده بود مطلب مضحکی را گفت و آن کمک 100 میلیون دلاری فرقه رجوی به صندوق اعتمادسازی سازمان ملل می باشد.
این جنایتکار بدون آنکه به یاد بیاورد که عناصر آنها در ژنو و در میدان نسیو کاسه گدایی به دست گرفته و از افرادی که از ان محل می گذرند به بهانه کمک به اشرفیون اعانه جمع آوری می کنند و یا در کشورهای مختلف اروپایی همانند آلمان عناصرش را وادار می کند که در خیابانها به بهانه های مختلف کمک به سیل زدگان و کودکان بی سرپرست از مردم گدایی می کنند که همه آنها صرفا برای خوشگذرانی مریم قجر و خرج سناتورهای فرسوده امریکایی می شود که در همایشهای پوشالی سران فرقه رجوی شرکت می کنند.
مریم قجر انگار یادش رفته که عواملی را که به آلبانی فرستاده اند و هزینه زندگی آنها در ان کشور را بر عهده گرفته اند را نمی تواند به موقع پرداخت کنند کما اینکه بسیاری از آنها در آلبانی با بدبختی روزگار می گذرانند و آن زمان سرکرده خائن این فرقه تروریستی به راحتی بذل و بخشش به راه می اندازند.
البته دژخیمان فرقه رجوی حق هم دارند اینگونه ادعا کنند چرا که دست آنها از اموال دزدی که در طول عمر نکبت بارشان از اموال مردم عراق به یغما برده بودند کوتاه شده و دولتمردان آن کشور بعد از اینکه اجازه جابجایی هیچ کدام از این اموال به سرقت برده شده را به آنها ندادند و این جنایتکاران بخاطر اینکه به این وسایل و امکانات به راحتی به قول خودشان دسترسی داشته باشند می خواهند سازمان ملل را با چرب زبانی خاصی که دارند گول بزنند و آنها را وادار به بازپس گرفتن این اموال مسروقه کنند که دست انها برای همه مردم جهان رو شده است.
مریم قجر جنایتکار به جای کمک 100 میلیون دلاری به سازمان ملل (که دروغی بیش نیست) به اوضاع عناصر خود در لیبرتی و آلبانی رسیدگی می کند که در فقر و فلاکت زندگی می کنند و بسیاری از آنها به خاطر هیچ و پوچ و فقط بخاطر اینکه مغز آنها شدیدا مورد شستشوی مغزی توسط سران فرقه رجوی قرار گرفته در اعتصاب بسر می برند که باعث تلف شدن آنها خواهد شد.
مریم قجر به جای این بذل و بخشش عناصر پیر و ناتوان خود را که همانند عروسکهای خیمه شب بازی به نمایش گذاشته و از آنها نهایت سوءاستفاده می کند را به کشورهای اروپایی منتقل نماید و این پولها را صرف جابجایی و اسکان این فریب خوردگان نماید.