سطری دیگر از خیانت های بیشمار انگلیس بر علیه ملت ایران

حذف مجاهدین از لیست تروریست ها، سطری دیگر از خیانت های بیشمار انگلیس بر علیه ملت ایران

فراز و نشیب روابط بین ایران و انگلستان دستخوش چالش های عمده ای بوده است که سابقه ای به بلندی قرن ها و نه دهه ها دارد.

ریشه روابط پرتنش میان دو کشور به سال ها قبل از انقلاب اسلامی بر می گردد. بریتانیا صدمات زیادی بر استقلال و منافع ایرانیان وارد کرده است. جایگزینی مقامات ایرانی با  اشخاصی که سرسپردگی بیشتری به انگلستان داشته باشد، جدا کردن بخش هایی از خاک ایران، معاهده ی صلح پاریس، امتیاز انحصاری تجارت توتون و تنباکو در سال 1307 هجری قمری،   پایه گذاری سلسله ی پهلوی و حمایت از کودتای 28 مرداد و براندازی دولت قانونی مصدق تنها گوشه ای از خیانت های بی شمار انگلستان بر علیه ایران است. در این میان یکی از مواردی که برای ملت ایران بسیار دردناک بوده، برکناری محمد مصدق از قدرت است. دکتر محمد مصدق به تلافی تصمیمش برای ملی کردن کمپانی نفت انگلیسی – ایرانی که بریتانیایی ها سهم عمده ای در آن داشتند، از قدرت کنار گذاشته شد.

وزیر سابق  امور خارجه ی بریتانیا جک استراو در مصاحبه ای با بی بی سی فارسی که 14 آبان به روی آنتن رفت، به تمایلات استعماری انگلستان بر علیه ایران اعتراف کرد.

استراو که هم اکنون نماینده ی پارلمان انگلیس است به مواردی همچون روی کار آوردن محمد رضا شاه پهلوی و حمایت از رژیم ظالم او، سوء استفاده از نفت ایران و حمایت تسلیحاتی از صدام حسین در طول  جنگ ایران و عراق  اشاره کرد. او همچنین با اشاره به کودتای 28 مرداد و براندازی دولت دموکراتیک محمد مصدق به تلافی برنامه اش برای ملی کردن صنعت نفت ایران ابراز تأسف کرد و گفت این تصمیم اشتباهی بوده که آمریکا و بریتانیا اتخاذ کردند تا از حکومتی حمایت کنند که از حمایت مردمی برخوردار نبود.

استراو گفت نقش انگلیس در این کودتا موجب شد تا سابقه بدی از لندن در ذهن ایرانی‌ها بماند.

این اولین باری نیست که وزیر سابق امور خارجه ی  انگلیس به سابقه ی طولانی مداخلات کشورش در امور داخلی ایران اشاره می کند. در مقاله ای که در " تلگراف" به چاپ رسید جک استراو مواردی از مداخلات فعالانه بریتانیا در امور ایران را بر می شمارد:

"از امتیاز ظالمانه انحصاری تنباکو در سال 1980، تا قرار داد طولانی مدت برای  استخراج نفت توسط کمپانی نفتی  دی آرکی، تا بر تخت نشاندن رضا شاه در دهه 1920، از تصرف کشور ایران با همدستی اتحاد جماهیر شوروی  طی سال های 1941 تا 46، سازماندهی کودتا برای براندازی مصدق – نخست وزیر قانونی در سال 1953، حمایت از رژیم به شدت ظالم شاه تا زمان سرنگونیش در سال 1979، نقش ما چندان جالب نبوده است. فکر کنید ما چه احساسی داشتیم اگر تمام این ها برعکس اتفاق افتاده بود {از جانب ایران و بر علیه انگلستان}"

سابقه ی طولانی مداخلات انگلستان در امور  سیاسی ایران باعث شده است که مردم ایران از هر قشر و با هر سلیقه ی سیاسی دید خوبی نسبت به انگلستان نداشته باشند و همواره با دیده ی شک و بدبینی به آن بنگرند.

همچون هر سیاستمدار دیگری، جک استراو تنها به سابقه ی اشتباهات تاریخی سیاستمداران کشورش در قبال ایران اشاره کرد. استراو از سیاست های غلطی که هم اکنون دولت بریتانیا بر علیه ملت ایران اتخاذ می کند؛ همچون تحریم های ظالمانه بر علیه ملت ایران با دست آویز قرار دادن برنامه ی صلح آمیز هسته ای ایران نامی نبرد. مورد دیگری را که جک استراو از قلم انداخت، خارج کردن نام سازمان مجاهدین خلق از فهرست گروه های تروریستی انگلستان – با وجود مدارک و شواهد متقن از حملات و فعالیت های تروریستی گروه بر علیه مردم ایران و همچنین کشورهای غربی بود.

مایکل روبین، مشاور سابق پنتاگون و محقق موسس «امریکن اینترپرایز» در مقاله ای که در مجله ی کامنتری مگزین به چاپ  رسید، سازمان مجاهدین را یک فرقه دغل باز و چندش آور خواند. روبین که در دهه ی 90 میلادی مدتی در ایران زندگی کرده است می گوید:" بیزاری از سازمان مجاهدین خلق تنها موضوعی بود که مردم ایران در آن اتفاق نظر داشتند."

شواهد برای باقی نگاه داشتن سازمان مجاهدین خلق در فهرست گروه های تروریستی هم کافی و هم غیرقابل انکار بودند.

جکی اسمیت، وزیر کشور انگلیس در سال 2008، گفت که رأی دادگاه به حذف گروه از فهرست گروه های تروریستی مأیوس کننده بود.

وکلای وزارت کشور در پاسخ به رأی دادگاه استدلال آوردند که شواهد و دلایل حاکی از آن است که  توقف موقت فعالیت های تروریستی از سوی گروه تنها " به دلایل مصلحتی " صورت گرفته و حملات ممکن است در آینده از سر گرفته شوند.

سرانجام بعد از کشمکش های فراوان، به دلایل سیاسی انگلستان  نام مجاهدین را از فهرست گروه های تروریستی خارج کرد.

با این حال می بینیم که پنج  سال پس از خارج کردن گروه از لیست، در پاسخ به سئوال یکی از نمایندگان پارلمان در مورد شرایط مهاجرتی 52 نفر از ساکنان کمپ لیبرتی (ترانزیت) که در پی انتقال به انگلستان هستند، معاون وزیر کشور در امور مهاجرت می گوید:" هیچکدام از این 52 نفر که قبلاً ساکن بریتانیا بوده اند، درحال حاضر شرایط مهاجرتی در اینجا ندارند. ما توافق کرده ایم که استثنائاً پذیرش مجدد آن ها به عنوان پناهنده را بررسی کنیم. کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل هرکدام از این افراد را منحصراً مورد ارزیابی قرار می دهد تا اطمینان حاصل شود که هیچکدام در فعالیت های تروریستی یا  دیگر فعالیت های ناسازگار با شرایط پناهندگی، شرکت نداشته اند."

وی یادآور شد که تاکنون هیچ تصمیمی درباره ی شرایط این 17 نفری که پرونده هایشان جهت ارزیابی به وزارت کشور تسلیم شده، اتخاذ نشده است.

از برآیند صحبت های مارک هارپیر می توان نتیجه گرفت که به هر حال انگلستان تمایلی به پذیرش اعضای فرقه مجاهدین در کشورش ندارد. به این ترتیب اکنون که حکومت انگلیس عملا و به طور جدی امنیت و حفاظت ملت خود را در نظر دارد، حاضر نیست به اعضای یک فرقه تروریستی با سابقه ای مملو از خشونت و ترور پناه بدهد – حتی اگر همین حکومت چند سال قبل همین گروه را از لیست گروه های تروریستی خارج  کرده باشد.

الف. سپینود