تا الان، 3 نفر در آلبانی فوت کرده اند!!
این روزها سایت فرقه رجوی خبر از کنفرانسهای مریم قجر می دهد. جلسه ای در پارلمان اروپا، که با حمایت ویدال کوادراس و استیونسون برپا شده است.
یقینا، بی ربط نیست اگر بگوییم، هر کدام از این آقایان اگر چند ده هزار دلار نگرفته باشند، چند هزار دلار را حتما به عنوان شیرینی از شخص مریم قجر دریافت کرده اند.
لاف و گزاف هایی چون حقوق بشر، مذاکرات ژنو و مفقودالاثر شدن 7 نفر در عراق و تبادل نظر در این رابطه، بهانه های خوبی برای سور و سات های مریم قجر و بذل و بخشش های بیکران او به اندک ناظران درجه دار و بدون درجه سابق اروپایی و آمریکایی است. که فرقه رجوی را چون لاشه ای که در حال جان دادن است یافته اند و چتر خود را ماهرانه بر آن پهن کرده اند.
اگر چه، از پیش معلوم است که سئوالی بی جواب است!
ولی سئوال این است: اگر فرقه رجوی اندکی حقوق بشر سرش می شود، چرا در این سالهای متمادی که اعضای نگون بخت را در عراق نگاه داشته است، به مشکلات و مریضی های آنها کمترین اعتنایی نکرده است.
یکی بگوید، چرا هنوز یکسال نشده، 3 نفر از آنانیکه به آلبانی منتقل شده اند، فوت کرده اند؟
– محمدرضا معاضدی یکشنبه, 24 شهریور1392
– رضا ستوده مرام چهارشنبه, 29 آبان 1392
– رویا درودی پنجشنبه, 14 آذر 1392
محمد رضا معاضدی را گفتند، نارسایی کلیه داشت، که چه بسیار بیمارانی هستند که به نارسایی های کلیوی دچار می شوند ولی درمان شده و به زندگی خود ادامه می دهند. ولی در فرقه رجوی این افراد باید بمیرند، تا خوراک تبلیعاتی برای رجوی باشند.
رضا ستوده و رویا درودی را که بالکل چیزی نگفته اند و ففط به خانواده هایشان تسلیت گفته اند.
در هر صورت، نمایشی که بوضوح از لابلای خطوط نانوشته مطالب سایت های فرقه رجوی و سخنرانی های چندش آور مریم قجر، به نمایش گذاشته شده است، قربانی شدن یکی پس از دیگری اعضا است.
چهره های پریشان، ماتم زده، و سخنرانی های زورکی آنها در تلویزیون فرقه، گفتنی ها بسیار دارد!
چه خوب گفت دوستی: " قاب عکس ها آماده اند ".
رجوی تا آخرین نفر را از بین نبرد دست بردار نیست.
حسینی