در این روز جهانی که بنام حقوق بشر است به تمامی مدافعان حقوق بشر، تمامی هموطنان آزاده و وطن خواه فراخوان می دهم، برای آزادی نزدیک ۳۰۰۰ تن از هموطنانمان که در فرقه مجاهدین خلق ایران در کمپ موقت لیبرتی درعراق و کمپ تیرانا در کشور البانی اسیر مسعود رجوی و مریم رجوی (مریم قجر عضدانلو) هستند. نامه اعتراض امیز برای مجامع بین المللی و حقوق بشری بنویسند.
روز ۱۰ دسامبر روز جهانی حقوق بشر می باشد در روزی که ممکن تمامی وجدان های بشری بیدار باشد. به همین مناسبت در این روز جهانی که بنام حقوق بشر است به تمامی مدافعان حقوق بشر، تمامی هموطنان آزاده و وطن خواه فراخوان می دهم، برای آزادی نزدیک ۳۰۰۰ تن از هموطنانمان که در فرقه مجاهدین خلق ایران در کمپ موقت لیبرتی درعراق و کمپ تیرانا در کشور البانی اسیر مسعود رجوی و مریم رجوی (مریم قجر عضدانلو) هستند. نامه اعتراض امیز برای مجامع بین المللی و حقوق بشری بنویسند. درخواست کنند که مسعود رجوی و مریم رجوی، این دوستان اسیر که هموطنان ما هستند را رها کنند. این افراد را آزاد بگذارند تا هر گونه که خود می خواهند برای سرنوشت خود تصمیم بگیرند که هر کجا می خواهند انتخاب کنند، دنبال زندگی خود بروند.
شرایطی که این هموطنان ما در فرقه سازمان مجاهدین با آن مواجه هستند به این شرح است:
نزدیک به ۲۵۰۰ نفر در کمپ موقت لیبرتی در عراق اسیر فرقه مجاهدین خلق هستند، آنها اراده هیچ گونه تصمیم گیری ندارند. در نشست های که برگذار می کنند پیام های صوتی را به نام مسعود رجوی پخش می کنند.در آن پیام ها به وضوح مسعود رجوی نفرات را تهدید می کند، به شدت این افراد را از جامعه عادی ترسانده است که این افراد حتی حاضر نیستند با نمایندگان کمیساریای عالی پناهندگی تماس بگیرند و مصاحبه کنند. اقای مارتین کوبلر نماینده سازمان ملل (یونامی) در عراق در پایان ماموریت خود در درعراق در گزارشی که در مورد سازمان مجاهدین خلق به شوای امنیت سازمان ملل ارائه نمود. که در آن به نقش مخرب سازمان مجاهدین درجلوگیری از انتقال نفرات به خارجه تاکید کرد، نکته مهم دیگر آن این بود که سخنگوی وزارت خارجه امریکا و معاون وزیر خارجه امریکا هم روی آ ن تاکید داشتند، که مانع اصلی در شکست پروژه انتقال نفرات به خارجه سازمان مجاهدین بوده است. آقای کوبلر در این بخش از گزارش خود به موارد نقض حقوق بشر و سرکوب تشکیلاتی در سازمان می پردازد. این گزارش از این جهت حائز اهمیت است که در یک نهاد مهم بین المللی به عنوان سند ثبت گردیده است.که پیش تر هم در سال ۲۰۰۵ سازمان دیدبان حقوق بشر برای اولین بار در تاریخ خود سازمانی را که در مسند قدرت نبود را به عنوان یک سازمانی که حقوق اولیه اعضاء خود را نقض می کند به عنوان ناقض حقوق بشر نام برد.
مارتین کوبلر دراین گزارش به چند نکته مهم اشاره می نماید که عبارتند از:
یکم – هشدار نماینده سازمان ملل در مورد حضور تعدادی از افراد سازمان در کمپ سابق اشرف.
(سازمان مجاهدین خلق به بهانه فروش اموال ۵۳ نفر را به کشتن داد و ۷نفر مفقود، کسی به این هشدار توجه نکرد)
دوم – مسولین کمپ موقت لیبرتی مانع ملاقات خانواده ها با اعضاء مستقر در کمپ می گردند.
سوم – ممانعت رهبری سازمان ار دسترسی افراد کمپ به خدمات بهداشتی و درمانی.
چهارم – ممانعت افراد از دسترسی آزاد به کمیساریای سازمان ملل و صلیب سرخ.
پنجم – ممانعت از تصمیم اراده متقاضی بازگشت به ایران
ششم – اذیت و آزار منتقدان و مخالفان و سرکوب تشکیلاتی.
الان مدت۱۰۱ روز است که به دستور مریم رجوی تعدادی از اسیران را وارد اعتصاب غذایی کرده اند که نقطه پایان آن بر کسی روشن نیست. هدف اصلی سازمان مجاهدین از این حرکت سرپوش نهادن بر اعتراضات و نارضایتی های درون تشکیلات است. مسعود رجوی در سخنرانی که به او نسبت داده بودند اعلام کرده بود، ۳۰ مهر ۱۳۹۲ سرنگونی قطعی رژیم است. تعهدی هم که از نفرات گرفته تا این تاریخ بود. شکست های استراتژی دنبال هم امسال سازمان مجاهدین باعث راه اندازی این اعتصاب غذا شده است. در صورتی که مفقود شدن آن ۷ نفر بهانه ای بیش نیست، راه های قانونی زیادی وجود دارد که می شد اقدام کرد، بخصوص که سازمان مجاهدین ادعا دارد که کلی مدارک قانونی دارد و محل نگهداری مفقودین را می داند و دائم اطلاعیه پشت سر هم می دهند.
هموطنان عزیز: با این اعتصاب غذا سازمان مجاهدین هدفی بجز به کشتن دادن تعدادی دیگر از این اسیران در کمپ لیبرتی عراق ندارد که بتواند برای مدتی به زندگی خفت بار خود ادامه بدهند.اگر این اعتصاب غذا حق است چرا مسئولین ارشد این سازمان که در فرانسه کنار رود سن در مجالس آنچنانی شرکت می کنند؟ کانون اعتصاب غذائی در پاریس برگذار نکردند که خودشان شرکت کنندگان اصلی آن باشند.
در این روز که بنام حقوق بشر است، ازتمامی هموطنان آزادی خواه، تمامی مدافعین حقوق بشر در خواست می شود، دراین روز نامه های اعتراضی برای رهائی ۳۰۰۰ نفری که در کمپ های لیبرتی در عراق و تیرانا در البانی اسیر سازمان مجاهدین هستند بنویسند.از سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهدگی درخواست شود که این هموطنان را از دست سازمان مجاهدین رها کنند، تا آنها اگاهانه بتوانند تصمیم بگیرند در هر کجا که می خواهند زندگی کنند. باشد که ما بتوانیم به عنوان فعال حقوق بشر صدای رسای آن عزیزان باشیم.