باز هم سران فرقه رجوی در به چالش کشیدن آرمانهای دروغین خود، حماسه ساز شدند!!!
بیش از ۳ ماه اعتصاب غذای اجباری برای باقیمانده اعضاء در لیبرتی و در نهایت طبل رسوایی شان که در سطح بین الملل به صدا درآمد.
در حالیکه مسوولیت خون کشته شده گان و مسوولیت جان ربوده شده گان، بر عهده شخص رجوی است.
اعضاء لیبرتی را وادار به اعتصاب کردند تا اذهان عمومی را نسبت به بی مسوولیتی خود منحرف کنند، ولی نه تنها محکوم شدند بلکه پرونده این اعتصاب غذای تحمیلی به اعضاء هم به بقیه جنایات و نقض حقوق بشرهایشان اضافه شد.
مریم رجوی در پاریس دم از حماسه سازی میزند، فتوای اعتصاب غذای اجباری میدهد، در سطح بین الملل سخنرانی از حقوق بشر میکند و خود و سران فرقه را ناجی حقوق مردم ایران میداند، خود را رهبر بزرگترین اپوزیسون جمهوری اسلامی در خارج میداند، در حالیکه در کاخش در اطراف پاریس به زندگی تجملاتی اش میرسد و لابد نفس کشیدنش هم جهاد است؟؟؟
کدام حقوق بشر؟
کدام مبارزه؟
کدام اپوزیسیون؟
حقوق بشر: پرونده حقوق بشرش که با جنایاتی که بر هیچ کس پوشیده نیست، سیاه است و هیچ جای دفاع و توجیهی برای آنها، نیست. بعلاوه که آنچه که بر سر افراد خودش در سازمان آورده هم بر سایر جنایات مجاهدین، صحه میگذارد.
مبارزه: در سالهای اخیر درکجا برای آرمانهای ساختگی اش جنگیده؟با حلوا حلوا کردن که دهان شیرین نمیشود.
شعاردادن علیه جمهوری اسلامی و فتواهای اجباری برای اعضای سازمان، که نامش نه مبارزه است نه رهبری!!
اپوزیسیون: چه نشسته اند که فقط شعار میدهند و پولهای کلان را خرج سخنوران میکنند و از خود تمجید میکنند که ما چنین هستیم و چنان کردیم… بعلاوه اینکه در میان مردم ایران، هم طرد شده اند به سبب خیانتهایی که در دوران جنگ ایران با عراق و خدمتی که رجوی در آن زمان به صدام کرد و جنایتهای پس از جنگ و …
مسعود هم که معلوم نیست ازناکجا آباد، سکان بخش دیگری از اهداف آرمانگرایانه و رو به اضمحلالش را در دست دارد.
تهدید میکند، رعب و وحشت میان اعضای لیبرتی از همه جا بیخبر ایجا میکند، ناسزا و توهین میکند، و اینگونه دارد رهبری سازمانش را به نحو احسن انجام میدهد.
حال نقشه بعدی که در جال برنامه ریزی آن هستند چه میباشد، بزودی معلوم میشود.
ولی میدانیم که هرچه که باشد، نتیجه اش بازهم خط بطلان دیگریست بر تارک فرقه رجوی.
علیرضا نصراللهی
