س- چنانچه اطلاع دارید، اخیراً حمله خمپاره ای به کمپ لیبرتی انجام شده واین حمله تلفات و زخمی هایی داشته است. نظر خودتان را در مورد ماهیت این قضایا توضیح دهید؟
– 
از توضیحات بالا چنین معلوم میشود که رجوی در پی کشته سازی های بیشتری بوده تا با توسل به زاری و تضرع خاص خود، امتیازاتی ازاین خون های ریخته شده بگیرد.
حملات کور بدان جهت آورده شد که مثلا شخصی بنام یحیی زیارتی درطی آن کشته شده که اتفاقا از نیروهای مسئله دار سازمان بوده است.
از آنجا که گلوله خمپاره قدرت تشخیص ندارد، میتواند کسانی را هم به کشتن بدهد که علاقه ای به حضور در لیبرتی و خدمت به دستگاه فرقه ای مستبد ندارند و نتیجه اینکه این نوع حملات که درآنها مخالفانی از رجوی هم کشته میشوند، درمجموع به نفع رجوی است تا کشته سازی کند.اما در مقابل خانواده ها قرار دارند که مطلقاً طرفدار حفظ جان وامنیت فرزندانشان در خارج ازعراق بوده و ازاین موشک اندازی ها ذره ای سود نمیبرند.
س- دلیل تعلل واستنکاف فرقه رجوی ازاعلام اسامی زخمی شدگان چیست؟
– اول اینکه ممکن است مسئله همان هفت نفر مجروح و کشته شده که نامشان اعلام شده، تمام شده و زخمی های دیگری وجودندارد واعلام رقم درشت 50 نفر بار تبلیغاتی دارد که طی آن میتوان با افکار عمومی جهانی وسازمانهای بین المللی بازی کرد.
ثانیاً، این احتمال هم وجود دارد که واقعاً اینهمه زخمی که ادعا شده، وجود دارند ولی باند رجوی از ترس حضور و اعتراض خانواده های مجروحین، نام آنها را اعلام نمیکند.
فرقه مورد بحث تجارب تلخی از اعتراضات خانواده ها داشته و ازآن بشدت هراس دارد. مثلاً بعد ازسقوط صدام و بازشدن نسبی و کوتاه مدت درب اشرف درسال 1382، ریزش قابل توجهی از اسرای دربند سازمان بعلت ملاقات افراد با اعضای خانواده هایشان، مشاهده شد.
ازسال 83 از ورود خانواده ها به اشرف ممانعت بعمل آمد ولی خانواده ها بیکار ننشسته و با افشاگریهای زیاد سنگ بنای تحصن های بزرگ سال های 88 تا 91 را گذاشتند و این تحصن های بی وقفه، بازهم ارکان فرقه رجوی را به لرزش درآورد و موجب مسئله دارتر شدن هرچه بیشتر افراد گردید.
باتوجه به دلایل فوق باند رجوی هرگز خواستار حضور خانواده ها در عراق و یا مقرهای سازمان های ذی ربط جهانی نخواهد بود واز همین روست که نام زخمی های مورد ادعایش را اعلام نمیکند.
س- شما فرد مطلعی هستید، بنظر شما اعضای خانواده های این اسرا چه اقداماتی را برای تامین امنیت عزیزان خود که در مناسبات فرقه گرفتارند، میتوانند انجام دهند؟
– بهترین و کارآمدترین کار برای اعضای خانواده های مورد اشاره، هماهنگی بیشتر با انجمن نجات ومراجعه به دفاتر سازمان های بین المللی درتهران و کنسولگریهای کشورهایی که این مسئله به نوعی با آنها ارتباط دارد، می باشد.
بخصوص اینکه مقامات صلیب سرخ جهانی مستقر درعراق اشاره دارند که 1400 تن ازاین عزیزان آماده ی ترک لیبرتی و انتقال شان به کشورهای امن هستند.
تعجب من دراینجاست که چرا باند رجوی از تحویل آنها به ارگانهای ذیربط جهانی خودداری کرده و کماکان میخواهد این بیچاره ها را درمناسبات جهنمی موجود در لیبرتی نگه دارد؟
خانواده ها باید باین مسئله حساس تر شده و اعتراض شدید خود را به گوش مراجع ذیربط داخلی و خارجی برسانند.
با تشکر از حضورتان
