اخبار متعدد و متنوعی از فعالیت سران فرقه رجوی درآلبانی – تیرانا، درسایت ها منعکس شده است که گویای از سرگیری راه و رسم سنتی و فرقه ای سران آن است. فرقه رجوی با اینکه به عینه اضمحلال و فروپاشی خود را نظاره‌گر است، برای در اختیار نگاه داشتن کسانیکه برای همیشه عطای آنان را به لقاء شان فروخته اند، در باتلاق خود ساخته تشکیلاتشان،، دست و پا می زند.
به هر صورت، سعی کردیم با خانم بتول سلطانی که در زمینه افشای عملکردهای فرقه ای رجوی، تلاش های بسیاری داشته است، گفتگوی کوتاهی داشته باشم و نظر ایشان را در این رابطه جویا شویم.
حسینی: خانم سلطانی، با سلام و از اینکه قسمتی از وقت خودتان را در اختیار ما قرار می‌دهید، بسیار سپاسگذارم.
حسینی: با توجه به اخباری که از فعالیتهای سران فرقه رجوی در آلبانی – تیرانا، نسبت به جدا شده ها منعکس گشته است، به نظر شما فرقه رجوی چه هدفی را دنبال می کند؟
خانم سلطانی: در پاسخ به این سئوال شما و با توجه به اینکه شرایط منطقه و اشتباهات استراتژیک و عقلانی و شیوه های من درآوردی و سکت گونه رهبری مجاهدین باعث نابودی آرمانی آنان شده و به باتلاق تشکیلات منجر شده است. بطوریکه شما شاهد هستید که دیگر این فرقه نمی تواند حتی به شیوه های گذشته خود، اذهان هواداران سابق خود را قانع کند.
اخباری که من از تشکیلات این سازمان در آلبانی دارم این است که سازمان افراد را خریده است و به همان شیوه های سابق و با توجه به مشکلات ذهنی که در برخورد با مسائل اجتماع وجود دارد سعی می کند که با این شیوه ها افراد را وابسته به خود نگهدارد و در عوض کماکان از آنها در راستای اهداف خود که حداقل آن سکوت در برابر ستمی که سالیان بر آنها رفته است، استفاده نماید.همچنین آنها را به فاصله گرفتن از کسانی همچون ما (جداشده ها) که منتقد سازمان هستیم و دست به افشاگری زده ایم، تشویق می کند.
فرقه رجوی با دادن مختصر آزادیهائی به افراد، دهان آنان را بسته است و در حال خرید زمان است. از طرف دیگر هدف آنها فقط و فقط در برابر این اجبار انتقال به آلبانی که فرقه ناگزیر از آن بود، این است که بر اساس پیام رهبر فرقه لااقل یکی از آن " یک، دو، سه هزار اشرف" را محقق کنند و بالنسبه از نظر روانی و ذهنی افرادی آماده و تو دست داشته باشند تا در صورت لزوم بتوانند با هزار ترفند و توجیه آنان را در برابر هر یک از دستورات رهبر فرقه که در تشکیلات جاری می شود قربانی کنند.
کارهایی نظیر شرکت در تظاهرات و هواداری از رجوی یا هر مأموریت احتمالی در هر کجای دنیا که باشد، سوریه یا اسرائیل و یا ایران و یا هر کجا که تشکیلات بخواهد.
در این صورت همچنان غل و زنجیرهای بسته بر ذهن و دست و پای افراد در ازای این رسیدگیهای مادی پابرجا خواهد ماند و همچنان سوء استفاده از این افراد ادامه خواهد یافت.
اما من در هرحال فروپاشی را در تقدیر تشکیلات در آلبانی می دانم و البته ممکن است کمی طول بکشد. اما سازمان دیگر نمی تواند مثل عراق جلوی جریان آزادی و آگاهی افراد را بگیرد.
حسینی: علیرغم تمام تلاشهای زبونانه سران فرقه رجوی، آیا توانسته اند جلوی جدا شدن اعضاء را بگیرند؟ در حال حاضر وضعیت 210 نفری که درآلبانی هستند به چه صورت است؟
خانم سلطانی: در حال حاضر سازمان بین افراد و دنیای خارج واسطه شده است حتی پول را هم خود سازمان به افراد می دهد و طرف حساب کمیساریا و مراجع قانونی نیز خود سازمان شده است. دو مقر دارند و سعی کردند که افراد منتقد را جدا و در مقر دیگری نگهداری کنند و در عین حال روی افراد معتقد به تشکیلات کار کرده و آنها را درکنترل خود داشته باشند. کنترل ها و محدودیتها هر روز بیشتر و بیشتر می شود مثلا آخرین نمونه آن که هفته گذشته خبرش به ما رسید اینکه سازمان حتی ملاقات با افراد فامیل که همانجا هستند را نیز ممنوع کرده است و گفته است فقط بایستی فامیل درجه یک باشد تا تشکیلات اوکی ملاقات را بدهد.
اعضاء البته به قول سازمان با شل شدن حصارهای تشکیلاتی فهمیده اند که سالیان چه سوء استفاده ای از آنها شده است. اما توان استقلال ندارند و این صحبت ها بیشتر درحد یک درد دل دوستانه بین خودشان است.
حسینی: در خبرهایی که داریم، سران فرقه رجوی، جدا شده ها را به ماندن درآلبانی و خروج از کیس پناهجویی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل تشویق می کند، و به آنها وعده مساعدت می دهد. به نظر شما کدام گزینه برای آنها بهتر است، که مجدداً در دام فرقه رجوی نیافتند؟
خانم سلطانی: بله سازمان هدفش این است که هیچ مانع دیگری دنبال منافع انسانی این افراد نباشد. از نظر سازمان، کمیساریای عالی پناهندگان و حتی داشتن ارتباط با یک فامیل مانعی برای بکار گیری این افراد بعنوان فدائی رجوی است. تشکیلات فرقه ای رجوی تمایل دارد تا براحتی بتواند هر کار خودشان دلشان خواست با این انسانها بکند، ارزش انسانها یا اعضاء برای تشکیلات به اندازه ای است که آنها حاضر به فداکاری و کشته شدن برای رهبر باشند بنابراین منافع انسانی از طرف تشکیلات برای افراد متصور نیست.برای همین سازمان می خواهد که این افراد از آن کیس خارج بشوند.
حتی من یادم هست رجوی موقع بررسی پرونده یک نفر، وقتی که می خواستند فشار را بر او زیاد کنند و یا حتی زندانی کنند و سر به نیست کنند می گفت: که آیا این نفر عاملی در خارج دارد و مسئول تشکیلات باید جواب می داد که دارد یا ندارد و منظور از این عامل در خارج همان فامیلی بود که مثلاً زمانی پیگیر این شخص بود. و بشدت از این موضوع هراس داشت.
آنها دنبال افراد بی صاحبی بودند که برایشان قربانی بشوند برای همین هم از همان روز اول که فرد وارد مناسباتشان می شد تمامی رد و آدرسها را از او می گرفتند و ارتباطاتش با دنیای بیرون را قطع می کردند.
حسینی: با توجه به تجاربی که دارید، چه رهنمود و پیامی برای جداشده های آلبانی دارید؟
خانم سلطانی: این افراد باید بدانند که تمامیت آنها تا اندازه ای ارزش دارد که فدای اهداف رجوی بشوند و هیچگاه سازمان در پی منافع افراد نبوده است، برجسته ترین نمونه آن کسانی هستند که کیس پناهندگی در کشورهائی نظر انگلیس داشته اند یا آلمان و حتی هنوز پاسپورتهایشان را نیز دارند، ولی سازمان در یک اقدام خائنانه آنها را به آلبانی منتقل کرده است. در حالیکه اگر آنها در همان کشور عراق آزاد بودند تا به سفارت آن کشور مثلاً آلمان یا انگلیس مراجعه کنند آنها آینده بسیار بهتری داشتند. ولی الان در آلبانی قفل شده اند و این هدف خائنانه سازمان بوده است. بنابراین پیام من برای آنها خروج سریع از زیر سلطه سازمان است و اینکه با نماینده های کمیساریا ارتباط مستقیم برقرار کنند و از آنها بخواهند که سازمان رابط بین آنها نباشد و فریب این وعده های دروغین تشکیلات را نخورند.
حسینی: با تشکر از زمانی که در اختیار ما قرار دادید. برای شما و تمام آزادگانی که با تحمل رنج و مصائب دست از افشای ماهیت فرقه رجوی برنداشته اند، آرزوی موفقیت و سربلندی داریم.
به امید روزی که تمام اسرای تشکیلات فرقه رجوی، از چنبره و حصارهای آن خلاص شده و زندگی سالمی را در دنیای آزاد تجربه نمایند.
حسینی
