چندی قبل با چند نفر از بچه های آلبانی که جدیدا از فرقه رجوی جدا شده اند صحبت می کردم حرفهایی گفتند که باورش برایم سخت بود ولی حقیقتی است که وجود دارد و آن فشارها و تهدیدهای لمپن های رجوی در آلبانی علیه کسانی است که الان از آنها جدا شده اند و خواهان یک زندگی آرام و بی دردسر می باشند.
ماجرا از آنجا شروع شده که سایت انجمن نجات عکس چند تن از آن افراد که از فیس بوکشان برداشته است را منتشر کرده است و بعد از آن باند رجوی که به ترس و واهمه افتاده اند و تاب هیچ گونه افشا شدن اخبار خود را ندارند افرادی را که عکس آنها منتشر شده است را صدا کرده و به سین جیم از آنها می پردازند و هدفشان این است در درجه اول بفهمند که چه کسی این عکس ها را به این سایت داده است در درجه دوم با تهدید و گاهی اوقات تطمیع از آنها میخواهند تا علیه این اقدام موضع گیری کنند و آن را محکوم نمایند. البته اگر به سایت انجمن نجات مراجعه کنید می بینید که این اقدام کاملا انساندوستانه بوده و خواهان اطلاع خانواده ها حتی به میزان اندک از وضعیت فرزندان و جگرگوشگانشان درآلبانی می باشد ولی رجوی و دار و دسته او تاب این را هم ندارند و به افراد جدا شده فشار می آورند تا علیه این کار موضع بگیرند.
البته و متاسفانه مانند همیشه تعدادی تسلیم خواسته های آنها شده و علیه این کار موضع گرفته اند اما بیشتر آنها با آن مخالفت کرده اند و نپذیرفته اند که خواسته های سازمان رجوی را پیش ببرند. کاری که شایان تقدیر می باشد و ضربه دیگری است به دار و دسته رجوی در آلبانی بویژه علیه جواد خراسان و فرازنه میدان شاهی که این کارها را دنبال و پیگیری می کنند.
به نظر من نیز بچه ها در آلبانی باید حواسشان جمع باشد و در مقابل این فعالیتهای کثیف و خطرناک سازمان سرخم نکنند و در برابر آنها بایستند. سازمان تمام شده است و فقط ته مانده های ان جریان دارد و خرده لمپن هایی که هنوز هم خواب جاودانگی سازمان شان را می بینند. و کماکان منتظر ان شکوه و جلال و جبروت حکومت سابق هستند. و مصداق ان ضرب المثل هستند که می گوید شتر در خواب بیند پنبه دانه …….
حمید رضا سلمانی