سوز و گداز رجویها از انتخابات عراق

انتخابات عراق به پایان رسید و نتایج اولیه آن که حاکی از پیروزی حزب نزدیک به دولت کنونی است خبر می دهد و کمیسیون مستقل انتخابات عراق نیز در چند روز گذشته این مورد را اعلام کرده و البته نتیجه نهایی هنوز مشخص نیست و اکثریت آراء تعیین کننده آن می باشد.

سران فرقه رجوی که خرجهای کلانی برای پیروزی حزب مخالف دولت کنونی به رهبری ایاد علاوی و حامیان او انجام داده بودند اکنون با مشخص شدن نتایج اولیه انتخابات که هنوز رسمی نیز نشده، شروع به یاوه گویی و متهم کردن دولت کنونی به تقلب در ان نموده و از تمامی امکانات فرسوده تصویری و سایتهای عقب مانده خود برای بزرگنمایی این خیال پردازی خود اقدام نموده که البته حق هم دارد، چرا که یک شب می خواست ره صد ساله را که از بیخ و بن ان را خراب کرده برود و با پیروز کردن باند ایاد علاوی خود به مقاصد کثیفشان در عراق که همان بازگشتن به پادگان نظامی اشرف است برسد که آنهم به کوری چشم مسعود رجوی خائن تحقق نیافت و با انتخاب مردم عراق دولت کنونی تاکنون برای یک دوره دیگر ماندگار شد و این باعث سوختن سران فرقه رجوی شد و انها را واداشت که چون دهنشون به گوشت نرسید بگویند که در انتخابات تقلب صورت گرفته، کاری که تاکنون هیچ منبع خارجی در مورد ان صحبت نکرده و فعلا منتظر نتیجه نهایی هستند که البته نشان از قبول مردم عراق از آن می باشد.

ولی سران فرقه رجوی چون با روی کار امدن دولت کنونی زندگی پر از خیانت و جنایت آنها تمام خواهد شد، شروع به زدن تهمت تقلب به نخست وزیر عراق نموده و میخواهند مردم و دیگر احزاب را به اعتراض وادار نمایند، همچنان که در سال 1388 در کشورمان نتوانستند این تئوری از پیش ساخته توسط استکبار جهانی و ایادی آن را به خوبی پیاده نموده و با شکست مواجه شدند.

البته این برنامه شکست خورده مجاهدین صورت مسئله دیگری نیز دارد و آن گول زدن بیشتر عوامل خود که از ارتباط با دنیای بیرون به دور نگه داشته شده می باشد و سران خیانتکار فرقه رجوی اینگونه می خواهند شکست خود را در نزد عناصر پیر و فرتوت خود توجیه نمایند و اینگونه انتخابات را به چالش بکشانند که هرگز نتوانستند در این راه موفق باشند، چرا که مردم عراق و نیز کشورمان از ماهیت کثیف این جنایتکاران زمانه مطلع بوده و هرگز به ان اهمیتی نمی دهند که البته همین حرکتهای کج دار و مریز سران مجاهدین باعث تنفر بیشتر مردم آزاده از آنها شده و اکنون طوری شده که دیگر هیچ کس به مظلوم نمایی آنها اهمیتی نمی دهد.