بدنبال انتشار اسامی 120 نفر از افراد منتقل شده فرقه به خارج از عراق، رجوی های شیاد که سیاست ایزوله کردن اعضا، اصلی ترین محور کار تشکیلاتی آنهاست، به هراس افتاده و نگران شدند که از این طریق ممکن است خانواده ها از وضعیت افراد خود باخبر شده و در نتیجه اقدام به برقراری تماس یا انجام ملاقات بنمایند و به این ترتیب اولا احساسات انسانی در این اعضا بیدار شده و در نتیجه با سرعت از فرقه جدا شوند، ثانیا در ارتباط با خانواده تاثیر مغزشویی های فرقه ای روی آنان از بین برود. در نتیجه بلادرنگ علیه این اقدام انسانی دست به کار شده و با دادن نامه ای با عنوان «استمداد پناهندگان سیاسی در آلبانی از کمیساریا عالی پناهندگان سازمان ملل» از قول برخی اعضا که در آلبانی هستند، تلاش کردند تا مانع از ایجاد شکاف در ایزولاسیون اعضا شوند. رجوی های فریبکار در قسمتی از این نامه نوشتند:
« انتشار اسامی و عکس برخی از پناهندگان سیاسی در کشور آلبانی، ما را در این کشور در معرض خطرات امنیتی قرار داده و خانواده هایمان را در داخل کشور در معرض تهدید و فشار قرار میدهد»
باید به رجوی های بی وجدان و ضد حقوق بشر و دشمن آزادی و انسانیت گفت تا کجا و تا کی می خواهید به فریب و ریا ادامه بدهید.
– چطور است که انتشار اسامی برای مطلع کردن خانواده های بی خبر از فرزندان خود، این افراد را (آن هم در اروپا) «در معرض خطرات امنیتی» قرار می دهد، اما طومار کردن اسامی از طرف خودتان جهت انجام کارهای تبلیغاتی هیچ مشکلی ندارد؟!
– چطور است وقتی خودتان برای فریب می خواهید اینگونه وانمود کنید که نیرو یا هوادار در خارج دارید، تصاویر نفرات شرکت کننده در برنامه های تان را در سایت ها منتشر می کنید اما انتشار تصاویر کسانی که از شما جدا شده اند برای این افراد خطر آفرین می شود؟!
– شما نگران امنیت کدام خانواده هستید؟ مگر همین خانواده های اعضا نبودند که وقتی برای ملاقات فرزندان شان به پشت درب اشرف می آمدند، با وقاحت تمام آنها را مامور وزارت اطلاعات و عضو نیروی قدس سپاه پاسداران می خواندید و با بدترین دشنامها و توهین ها دل آنها را به درد آورده و با سنگ و میله گرد به آنها حمله کرده و آنها را مجروح می کردید.
آقای عسگر شعبان پور برادر حسن شعبان پور از اعضای اسیر فرقه رجوی که برای ملاقات با برادرش به پشت درب اشرف رفت اما به فرمان رجوی ها مورد سنگ باران قرارگرفت و به سختی مجروح شد.
مگر شما نبودید که برای آسیب رساندن به خانواده ها از «تیر و کمان» تا «دستگاه پرتاب سنگ برقی» را آماده کرده و ساعتها به افراد خود آموزش استفاده از قلاب سنگ برای حمله به خانواده ها را می دادید؟!
کدام را باید باور کرد؟ اینکه این خانواده ها وابسته و مزدور جمهوری اسلامی هستند یا اینکه آنها از سوی جمهوری اسلامی در معرض خطر امنیتی قرار دارند؟
البته که هیچ کدام را باور نمی کنیم!
– چرا که بسیاری از این خانواده ها هیچ وابستگی شغلی به نظام نداشتند و تنها برای دیدار فرزندان شان با پذیرش مشقات زیاد به پشت درب اشرف می آمدند و شما ناقضان اصلی حقوق بشر با شقاوت تمام مانع از ملاقات می شدید.
– چرا که موضوع اعضای اسیر در اشرف و مناسبات ضد انسانی و فرقه ای حاکم بر این اسارتگاه، قبل از آنکه یک موضوع سیاسی باشد، یک موضوع انسانی، حقوق بشری و عاطفی بود.
– چرا که این خانواده ها نه تنها با انتشار اسامی فرزندان شان در معرض مشکلات امنیتی قرار نگرفتند بلکه این امر موجب خوشحالی آنها نیز شده است.
این شما هستید که به وحشت افتاده و از ترس رو شدن حقیقت ترسیده اید و می خواهید با دروغ و ریا مانع از عیان شدن حقیقت شوید و بی توجه به دروغ های قبلی، دروغ های جدیدی تولید می کنید که 180 درجه با قبلی ها در تناقض هستند.
در بین این اسامی سه نفر از استان مازندران هم بودند که اولا خانواده های شان در سال هایی که آنها در اشرف بوده اند بسیار پیگیر کار فرزندان خود بوده و در این راه با انجمن نجات استان در ارتباط بوده اند و حتی برخی از آنها بارها و بارها برای انجام ملاقات به عراق رفته اند.
در عصر ارتباطات دیگر نه می توانید و نه جدا شدگان و خانواده های اعضای اسیر در فرقه به شما اجازه خواهند داد که اعضا را بیشتر از این از دنیا ایزوله کرده و در قرن بیست و یکم با آنها همچون برده رفتار کنید.
واقعیت این است که خطر اصلی برای جان اعضا، از نظر خانواده ها و هر کسی که ذره ای عقل داشته باشد تنها و تنها رجوی ها بوده و هستند. اگر خطر و تهدیدی وجود دارد تنها و تنها از جانب شماست!
– شمایی که خانواده را « کانون فساد » معرفی کردید.
– شمایی که به خانواده های خواهان ملاقات توهین کرده و شعار می دادید «ننگ ما ننگ ما فامیل الدنگ ما» و به خانواده های مستقر در خارج از ایران که برخی از آنها مخالف نظام هم بودند نیز رحم نکردید و آنها را با القابی همچون «ماماچه پلیدک»، «بی عفت» «بی عصمت» و… مورد بدترین اهانت ها قرار دادید.
– شمایی که به افراد خود دستور دادید تا به سمت خانواده ها سنگ پرتاب کرده یا با تیر و کمان، میله های گرد و نوک تیز به سمت آنان حمله کنند.
لعنت خدا بر شما باد. دور نیست روزی که تمام تارهای عنکبوتی که برای نگهداری فرقه تنیده اید پاره شده و چیزی از آن باقی نخواهد ماند. و دور نیست روزی که در برابر مردم و تاریخ باید پاسخگو باشید.
