اخیرا سازمان مجاهدین و به تعبیر دقیق تر فرقه رجوی اطلاعیه و فراخوانی داده و از افراد خواسته است به مناسبت 30خرداد و روز زندانیان سیاسی و تاسیس ارتش به اصطلاح آزادیبخش و سر آغاز مبارزه مسلحانه در تجمع مربوطه در پاریس شرکت کنند.
این فراخوان و تجمع که به اجرای نمایش نامه مضحک و تکراری شباهت دارد آن قدر مسخره و صوری برگزار می شود که دفتر مجاهدین برای پر کردن سالن اجاره ای دست به گدائی و متوسل شدن به افراد از هر نِِژاد و رنگی و تابعیتی می زند به طوری که افراد سیاه پوست و غیر ایرانی و افراد کارتن خواب را اجیر می کند تا سالن را پر شده نمایش دهد. خنده آورتر از همه که در نقل قولی که از مریم قجر عنوان شده وی سال 92 را سال الهام بخشی و سال کهکشان و جهش های متعدد برای مردم و مقاومت برشمرد و در مقابل ایران را شکننده و مواجه با بحران نامید. وی مدعی شد مقاومت با اعتبار بی بدلیل بین المللی و سرشار از ارزشهای انسانی در سال گذشته بوده است و به همین مناسبت از مردم آزاده خواسته که به خاطر آن عده که در اعتصاب غذا و خیزش ها و اعتراضات به خاطر افراد در لیبرتی دست زده اند به پاس قدر دانی از آن، این همایش برگزار شود.
باید گفت خانم مریم قجر، مردم ایران نه با شما که اقدامات تروریستی و وحشی گری تان داد هم پیمانانتان را نیز در آورده بود نه صنمی دارند و نه از شما حمایت می کنند. اما طبق معمول رجوی و اعوانش که در پررویی و مصادره نمودن هر اتفاقی به نفع خودشان ید طولایی دارند تمام حرکت های داخل و اقدامات را در جیب مبارک ریخته و به نوعی خودشان را با خلق و مردم گره می زند. انگار نه انگار که همین ها تا دیروز مردم را در خیابان ها به خاک و خون می کشیدند.
اولا باید گفت تجمع هموطنان بختیاری و بلوچ که آنرا به نفع خودتان مصادره نموده اید هیچ ارتباطی با سازمان شما نداشته و این رجوی است که از همه این جریانها می خواهد فرصت طلبی کند و آب را گل آلود نماید. یا جریان دراویش را که آنقدر سنگش را به سینه می زند در همان مناسبات و ارتشی که برایش فراخوان داده بودید کوچکترین ارزشی برای نظر تان قائل نشدند. باید رجوی بداند آن قدر پرونده اش سیاه و تاریک و پر از جنایت و خیانت است که هیچ گروه مخالفی حاضر به ارتباط و همکاری و تعامل با فرقه انحصار طلب رجوی نیست.
رجوی که این گونه ژست مردمی به خود می گیرد مگر به خاطر ندارد هنگامی که با حضور تعدادی اندک از دراویش در اشرف روبرو می شد حاضر به تحمل آنان نبود و می گفت من خودم از همه درویش ترم و همه باید مجاهد باشند و ایدئولوژی مرا قبول کنند و آنچنان آنان را در تنگنا قرار می داد که آدمها و کسانی که به مطلبی خارج از عقاید وی معتقد بودند با تحمیل و اجبار می بایستی تن به خواسته وی می دادند.
در تشکیلات رجوی آن عده ای که به زور و تهدید های مکرر رجوی و عواملش مجبور شده اند در لیبرتی اسیر رجوی باقی بمانند و اجازه خروج به آنها داده نمی شود به خوبی ادعای گزاف و بیهوده شما در رابطه با احترام به آزادی و حقوق افراد را به نمایش می گذارد.
خواهشا با این چرندیات و هزینه های سر سام آور و حضور افراد خارجی و غیر ایرانی در تجمع خود ساخته، خود را مسخره نکنید و بدنبال کلاهی برای سر خود نباشید. شما از آخرین درگیری که در اشرف جان تعدادی را گرفتید تا به امروز چمبره بر تشکیلات انداخته اید و حلقه محاصره افراد را با دلایل مختلف تنگ تر کرده اید و دوست دارید این تعداد افراد را با هر دوز و کلکی برای خود نگه دارید تا لااقل برایتان سیاهی لشکر بوده و در آمار و ارقامتان باشند و رجوی بتواند بر روی آنها مانور کند و بر خود ببالد.
در صورتی که خواسته همان افراد که در چنگال شما شیادان اسیرند خلاف چیزی است که مریم قجر و مسعود می خواهند. بهتر است کمی آزادی بدهید و مشاهده کنید با اندکی باز شدن فضای لیبرتی، یار و یاوری برای شما باقی نخواهد ماند و افراد از چنگال شما فرار خواهند کرد و خود شما این موضوع را بهتر از هر فرد دیگری می دانید و تجربه آنرا دارید.
پس بهتراست دست از این بازی ها بردارید و بیش از این خود را مضحکه خاص و عام نکنید. در صورت اصرار بر اجرای این نمایشنامه مضحک در پاریس اتفاقی که خواهد افتاد آن است که با اجرای آن باز هم پرده ای از چهره کثیف و نکبت بار و شیادانه شما برای افراد بیشتر آشکار خواهد شد.