مجاهدین خلق همگام با تروریست ها، هر کس در هر کجا

سوابق همکاری مجاهدین خلق با تروریست های مناطق مختلف خاورمیانه موضوعی است که پرونده ی جنایات مجاهدین خلق را هر روز قطورتر می کند. رابطه ی مجاهدین با گروه های رادیکال و افراطی به اصطلاح اسلامی در وخیم ترین نوع خود شامل اتحاد با سردمدار این گروه ها یعنی القاعده می شود که اکنون یکی از خشن ترین شاخه هایش در سوریه مشغول جنگ و غارت است. اتحاد مجاهدین و ارتش به اصطلاح آزادی سوریه به طور ویژه ای عمیق شده است که  ناشی از نیاز شدید آن ها به ادامه ی بقا در بحران مرگبار خاورمیانه است.
احمد جربا رئیس ائتلاف سوریه اعضای مجاهدین خلق را برادران اپوزیسیون سوریه نامید. به گزارش خبرگزاری فارس، جربا در ملاقاتی با مریم رجوی در پاریس از عملیات های تروریستی مجاهدین در ایران تمجید کرد.
دیدار میان این دو رئیس جمهور خودخوانده چند روز پس از دیدار هیأت های نمایندگی شان صورت گرفت. جلسه میان نمایندگان مجاهدین و بدرجاموس، دبیر کل ائتلاف اپوزیسیون سوری بنا به گفته ی خود بدرجاموس به درخواست مجاهدین خلق، برگزار شد. جاموس افزود که این نشست به هدف تقویت دوستی و همکاری و تبادل تجارب میان دو طرف برگزار شد.
خدمات متقابل میان این دو گروه تروریستی آن ها به سمت شراکت با حامی اصلی ترور در منطقه یعنی اسرائیل سوق داده است. در ماه مارس روزنامه ی هاآرتص اسرائیل گزارش کرد:"اپوزیسیون سوریه مایل است که در عوض دریافت کمک نقدی و نظامی اسرائیل دست از ادعا بر بلندی های جولان بر دارد."
در ایران نیز، مجاهدین خلق بازوی عملیاتی اسراییل برای قتل دانشمندان هسته ای و جاسوسی در برنامه ی هسته ای ایران هستند علیرغم آن که سازمان ادعا می کند که خشونت را کنار گذاشته است.
از سوی دیگر، درست مانند مجاهدین در ایران، ارتش به اصطلاح سوریه حمایت مردمی و پایگاه نظامی در سوریه ندارد. بیشترین حرکات نظامی قال توجه تروریست های سوری در واقع توسط القاعده علیه حکومت سوریه انجام گرفته است. حملات انتحاری در دمشق و حلب و قتل مقامات حکومتی و نظامی سوری و انفجار خط لوله ها و زیر ساخت ها همه توسط القاعده انجام شده است.

مسلماً، منافع مشترک، دشمنان مشترک را می سازد و نتیجه ی اتحاد گروه های تروریستی با اسرائیل تاکنون چیزی نبوده است جز ویرانی کشورها و قتل هموطنان تروریست ها. تصاویر ویرانی ها در شهرهای سوریه نشان می هد که نهایتاً نتیجه ی شورش ها، غارت ها و وطن فروشی های این تروریست ها که مدعی آزادی برای مردم هستند، چیزی جز ویرانی نیست. بدیهی ست آنچه مریم رجوی با عنوان "حکومت دمکراتیک سکولار در ایران" به حامیان و پیروان گمراهش قول داده است جز ویرانی نخواهد بود.
با توجه به عدم وجود حمایت مردمی برای مجاهدین خلق در ایران، اتحاد آن ها با بدنام ترین گروه های تروریستی نه تنها به سیر قهقرایی که مجاهدین در آن گرفتار هستند کمکی نمی کند، بلکه به پرونده ی بدنامی ها و شرارت ها و خیانت های آنها می افزاید هم می کند.
مزدا پارسی
 

خروج از نسخه موبایل