عوامل فرقه تروریستی مجاهدین خلق در اقدامی شرم آور به مناسبت یازدهمین سال خودسوزی ندا حسنی در ۱۸ ژوئن ۲۰۰۳ بر مزار این قربانی فرقه مراسم سالگرد برگزار کرد.
در این مراسم عنوان شد: یازده سال پیش وقتی که توطئه شروع شد علیه مقاومت ایران، توطئه یی بود که قصدش نابودی کامل مقاومت بود، شعله هایی مثل صدیقه و ندا، مجبور کرد دولت فرانسه، به این که خانم رجوی رو آزاد کنه.”
یازده سال پیش در ۱۷ زوئن ۲۰۰۳ ندا ۲۵ ساله خود را به شعله های آتش سپرد تا مریم قجر عضددانلو معروف به مریم رجوی بیشتر از ۶ روز را در زندان پلیس فرانسه نگذراند. وی و صدیقه مجاوری به همراه ۱۹ تن دیگر به دستور مسعود رجوی در اعتراض به دستگیری مریم رجوی دست به خود سوزی زدند.
مریم رجوی در اواخر ژوئن ۲۰۰۳ توسط پلیس فرانسه به اتهام پولشویی، تدارک حملات تروریستی علیه سفارت های ایران و ترور جداشده گان از فرقه بازداشت شده بود.
همین موضوع کافی بود تا رهبران فرقه مجاهدین خلق بی درنگ جهت تحت فشار قرار دادن دولتمردان فرانسوی و دستگاه قضایی این کشور دستور دهند جوانانی چون ندا حسنی به خاطر اینکه مریم رجوی چند روز بیشتر در زندان نماند جانشان را بر کف نهاده و به شکل هولناکی در ملاء عام خودسوزی کنند.
دردناکترین بخش ماجرا این بود که عوامل فرقه بر اساس برنامه از پیش تعیین شده خبرنگاران را مطلع کرده و به محل خودسوزی آورده بودند. در همین حال خود نیز اقدام به ضبط و تصویربرداری از خودسوزی ها کرده و آن را در اختیار رسانه ها قرار دادند تا شاهکارشان را رسانه ای کرده باشند.
ندا حسنی و صدیقه مجاوری که در ژوئن ۲۰۰۳ خودسوزی کردند تا مریم رجوی که به شکل قانونی و در یک کشور دموکراتیک توسط پلیس این کشور و بر اساس اتهامات روشن دستگیر شده بود فورا از زندان آزاد شود. این در حالی است که وی بلاخره با سپردن وثیقه امکان آزاد شدن موقت از زندان تا رسیدگی کامل به اتهامات وارده را می یافت. اما جان اعضاء فرقه از دید رهبران باید فدای آنها می شد.
هدف اصلی رهبران فرقه آزادی بی قید و شرط مریم رجوی بود. آنها در واقع با این خودسوزی ها می خواستند در وهله اول امکان دادگاهی شدن مریم رحوی را منتفی کرده و در صورت عدم موفقیت و در مرحله بعد روند محاکمه را را تحت تاثیر خواسته خود قرار داده باشند.
در هر صورت مسعود و مریم رجوی برای رسیدن به خواسته شان از قربانی کردن ۱۹ نفر از اعضای فرقه مجاهدین خلق از جمله ندا حسنی دریغ نکردند.
آنچه بیش از هر چیز رقت انگیز و شرم آور است این است که حال بعد از گذشت یک دهه از این فاجعه غیر انسانی (خودسوزی ها) فرقه مجاهدین خلق به شادی از ۳ ژوئیه یاد می کند و در اقدامی جنون آمیز آن را پیروزی برای خود می نامند شرم آورتر اینکه مراسم سالگرد خوسوسزی وی را نیز برگزار می کند.
خودسوزی ندا حسنی و صدیقه مجاوری و ۱۹ تن دیگر از اعضاء این فرقه در اعتراض به دستگیری میرم رجوی و بر اساس دستور مستقیم مسعود رجوی فاجعه و جنایت هولناکی است که نه تنها جای مباهات ندارد که مایه شرمساری مریم رجوی و دیگر عوامل فرقه مجاهدین خلق است. شرنوشت ندا حسنی، صدیقه مجاوری و ۱۹ تن دیگر ضرورت توجه به وضعیت اسفناک دیگر اعضای این فرقه را ایجاب می کند. هم اکنون نیز بیش از سه هزار نفر از اعضای این فرقه در کمپ لیبرتی در عراق در بدترین شرایط ممکن از نظر حقوق بشری قرار دارند. هر بار عده ای از این افراد فرار کرده و خود را تسلیم نیروهای عراقی می کنند. لازم است نهادهای حقوق بشری به صورت سازمان یافته تلاش جدی برای آزادی این افراد از ساختار فرقه ای مجاهدین خلق بکار گیرند. هنوز هستند کسانی چون ندا حسنی و صدیقه مجاوری که قربانی خواسته های تروریستی و فرقه ای مسعود و مریم رجوی می شوند.