جنایات سران سازمان مجاهدین در طول سالیانی که عمر نکبت بارشان را در عراق گذرانده و بارها و بارها فرزندان خانواده ها را ربوده و با مغزشویی آنها را به عضویت گروه تروریستی خود در آوردند و باعث شدند تا خانواده های آنها نیز زجرهای زیادی بخاطر یک لحظه دیدار با فرزندانشان تحمل کنند.
خانواده ترابی از جمله کسانی بودند که عزیزان آنها بخصوص محمدرضا که در خارج تحصیل می کرد، فریب ظاهر شیطانی و حرفهای گول زننده سران سازمان مجاهدین قرار گرفته و عمر خود را به تباهی در این گروه تروریستی سپری کردند و اکنون نیز مستاصل مانده اند چرا که فرقه در این برهه زمانی تنها به منافع خود فکر می کند و این عناصر فقط و فقط برای مظلوم نمایی آنها استفاده می شود.
آقای علی اصغر ترابی در مورد سازمان مجاهدین اینگونه می گوید که دیگر از سازمان مجاهدین چیزی نمانده و ما فقط باید به عراق رفته و فرزندان خودمان را از زیر آوارهای فرقه رجوی بیرون بکشیم، چرا که پایه های آن نیز فرو ریخته و اثری از آن نمانده و فقط این بچه های ما هستند که دارند تلف می شوند.
وی همچنین می گوید که ناامنی عراق معضلی برای جان بچه ها شده چرا که هر لحظه امکان دارد یکی از خانواده های عراقی که در کشتار شیعیان عراق از اعضاء خانواده اش بدست سران فرقه کشته شده باشد، بخواهد از این موقعیت استفاده کرده و نارنجکی به داخل لیبرتی بیاندازد که در این بین بازهم بچه های ما تلف میشوند و این خانواده ها هستند که داغدار می شوند.
آقای ترابی از جوامع بین المللی به خصوص کمسیاریای پناهندگی و صلیب سرخ در خواست داشت تا هر چه زودتر برای انتقال زندانیان فرقه رجوی به خارج از عراق فکری بیاندیشند و آنها را از منجلابی که گرفتار شده اند نجات دهند که البته این درخواست تمامی خانواده ها از مجامع بین المللی می باشد که در این شرایط بحرانی عراق که گروههای تکفیری ناامنی در ان ایجاد نموده اند، هر چه زودتر به فکر زندانیان فرقه رجوی بوده و آنها را از توطئه ای که سران سازمان مجاهدین که همانا قتل عام آنهاست نجات دهند.