رجوی بار دیگر مدعی ماندن در عراق شد، چرا ارگان های بین المللی ساکت هستند؟
رجوی در این بیانات مدعی شد که: “برکناری مالکی نتیجه پایمردی ها و ایستادگی های ما بوده است”. او اظهار امیدواری کرد که از این به بعد آمریکائی ها حضور پررنگ تری در عراق داشته و وضع وی و فرقه اش بهتر خواهد شد. او از ساکنان محبوس در لیبرتی خواست تا حالا پس از کسب این به اصطلاح پیروزی کماکان ایستادگی کنند و بر ماندن در عراق اصرار بورزند.
می گویند “گذشته چراغ راه آینده است”. باید از تاریخ عبرت گرفت، ولی معلوم نیست چرا مسعود رجوی هیچ وقت گذشته ها را به خاطر نمی آورد و باز از نو حرفهای نخ نمای همیشگی که دیگر خریداری ندارد را تکرار می نماید. کسی در این دنیا نیست که نداند که رفتن مالکی و آمدن عبادی کوچکترین تأثیری بر سرنوشت فرقه رجوی در عراق ندارد و پایان کار این فرقه سالهاست که رقم خورده است.
وعده های شش ماهه و یکساله و دوساله رجوی از خاطرمان نرفته است. کدام یک از وعده های رجوی طی این سالیان در خصوص جمهوری اسلامی و سوریه و عراق و غیره محقق شده است؟ کدام پیش بینی سیاسی وی تاکنون درست از آب درآمده است؟ حاصل اینهمه شمارش پیروزی در هر زمان تاکنون چه بوده است؟ آیا اعضا و هواداران و حامیان سازمان همچنان فریب وعده های مسعود رجوی را خواهند خورد؟
واقعا معلوم نیست رجوی به چه دل خوش کرده و به چه امید بسته است. اخیرا وزارت خارجه عراق در جدیدترین موضعگیریش اعلام نمود که “۸۵۰ تن از افراد مجاهدین خلق در سال جاری از عراق اخراج می شوند” (روزنامه الرأی ۲۷ اوت ۲۰۱۴). دولت جدید همچون دولت سابق در عراق مصر است که فرقه رجوی یک گروه تروریستی است که در کشتار مردم عراق نیز دست داشته و باید بصورت کامل از این کشور برود و سران آن نیز محاکمه شوند.
امروز مریم رجوی در سالگرد قتل عام قربانیان اشرف، که توسط هرکس انجام شده باشد قطعا مسعود رجوی مسئول اول آنست، طوری در خصوص عراق صحبت کرد که گوئی برای خود حق آب و گل در این کشور قائل است. او برای افراد فرقه در عراق حق پناهندگی قائل شد و در بیاناتش بوضوح نشان داد که قرار نیست افراد سازمان خاک عراق را ترک کنند. مریم رجوی تازه مدعی نخست وزیر جدید عراق هم شد و برایش تعیین تکلیف کرد که چه بکند و چه نکند.
مریم رجوی در خلال سخنرانی اش در این رابطه گفت “چنان که رهبر مقاومت مسعود رجوی گفته است: «تنظیم رابطه با دیکتاتوری دینی ایران، مشخصة اصلی و خط قرمز جبهه بندی نیروهای سیاسی در عراق است. زیرا دموکراسی در عراق و دموکراسی در ایران، در این موقعیت ژئوپلیتیکی و دراین برهة تاریخی، لازم و ملزوم و تضمین یکدیگرند». که نشان میدهد تا چه حد رجوی با دولتمردان عراقی از موضع بالا برخورد نموده و برایشان تکلیف تعیین میکند.
اطلاع داریم که رجوی بعد از تهاجمات فرقه تروریستی داعش در عراق در یک نوار صوتی اظهار نظر کرده بود که تلاش خواهد کرد به نحوی از داعش سلاح کسب کرده و به مقاومت در عراق بپردازد. رجوی نه تنها قصد بیرون بردن نیروهایش از عراق را ندارد بلکه خواب های تازه ای برای نفرات اسیرش دیده و همچنان میخواهد به دخالت هایش در امور داخلی عراق و برهم زدن امنیت داخلی این کشور ادامه دهد.
اگر چه حرفهای رجوی تماما مضحک و خنده آور است اما آنچه که واقعا تأسف بار است اینست که عده ای قربانی بی گناه همچنان در دستان او در عراق اسیر بوده و در وضعیت نامعلومی بسر میبرند و سالیان سال است که طعمه هوا و هوس او گشته اند و رجوی سرنوشت آنان و خانواده هایشان را به بازی گرفته است.
بنیاد خانواده سحر بار دیگر به تمامی ارگان های حقوق بشری، خصوصا انجمن ها و فعالان ایرانی و جداشدگان، نسبت به وضعیت این قربانیان در عراق هشدار داده و از تمامی آنان میخواهد تا در خصوص آزادی این افراد به فعالیت هرچه بیشتری بپردازند. آزادی اسرای گرفتار در دست رجوی مستقر در اردوگاه لیبرتی خواست مبرم و فوری هر انسان شریف و آزاده ای است.
افرادی که بستگانشان در لیبرتی گرفتار هستند نباید ساکت بمانند و باید از هر طریق قانونی و رسانه ای برای آزادی عزیزانشان تلاش کنند و به همگان اطلاع دهند که رجوی همچنان رؤیای ماندن در عراق و به کشتن دادن افراد بیشتری را در سر می پروراند و نگذارند ارگان های ذی ربط همچنان سکوت اختیار کرده و تنها نظاره گر باشند.