به حق چیزهای نشنیده:
در مراسم پرهزینه ای که بمناسبت کشته شدن مشکوک 52 نفر از ساکنان کمپ اشرف در10 شهریور سال گذشته توسط مریم رجوی برگزار شد، به رسم متداول، مقامات سابق واسبقی از کشورهای غربی هم جمع شده وهریک طبق وسع خود و ملاحظه ی میزان سودمندی معامله ای که کرده بودند، داد سخن گفتند.
استاندار ایوبونه رئیس پیشین اطلاعات فرانسه ازجمله این هندوانه زیر بغل گذارهای مریم بود که برابر اعلام رسانه ای فرقه ی رجوی ازجمله گفته است:
" ما در مبارزه با تروریزم اشتباهات زیادی داشتیم ولی شما خانم رجوی درسهای زیادی به ما دادید… مبارزه با تروریزم در عراق نباید باعث امتیاز دادن به رژیم ایران در زمینه دسترسی به سلاح هسته یی شود. این بزرگترین اشتباهی است که آمریکا می تواند بکند. و منطقه را دستخوش مسابقات تسلیحات هسته یی خواهد کرد… نباید به رژیم ایران فرصت دسترسی به سلاح هسته یی داد. رژیم ایران با کمک مالکی و نیروی قدس سپاه، به عراق مسلط شد ولی اکنون رفتن مالکی ضربه بزرگی به رژیم ایران و رژیم سوریه است. وقت آن است که محدودیتهای کمپ لیبرتی برداشته شود ".
درنگاه نخست، ما ایرانی ها باید از اظهار نظر این وزیر سابق اطلاعات فرانسه خوشحال باشیم که از یک خانم روانپریش ایرانی درس گرفته ونتیجه بگیریم که وقتی یک روان پریش ما معلمی برای مسئول اطلاعات کشور بزرگ و استعمارگر سابقی مانند فرانسه بوده، لابد ایرانیان عادی از سطح بالای شعور ودرک برخوردارند و این امر البته که شایسته ی افتخار ورزیدن است!
اما ازآنجایی که استنباط میکنیم که این سخنان که درراستای بده وبستان های کثیف ودربهترین حالت ازحماقت وبی اطلاعی یک مقام اطلاعاتی سابق فرانسه برزبان آمده، فورا این تبسم غرور وخوشحالی از روی لبان ما محو میشود!
حتما این مقام سابق فرانسوی میدانند ویا باید بدانند که آنچه که درعراق اتفاق افتاده، یک تروریزم ساده نیست، بلکه توحش ارتش سازمان یافته و بشدت تامین شده ی داعش است که کار اینها بیش ازهمه با نسل کشی، تجزیه ی یک کشور و یا تروریزم وسیع دولتی (نیابتا ازطرف جهانخوارانی که سودی دراین کار داشتند ویا فکر میکردند دارند) همخوانی دارد!
اگر ایران توسط سپاه قدس برعراق مسلط شده بوده و دولت مالکی نتیجه ی این تسلط بوده، پس آمریکا درایام انتخابات عراق که هنوز این کشور را درتصرف داشت، چه غلطی میکرد؟؟
درمورد رفع محدودیت از کمپ لیبرتی باید گفت که ایرانیان از صحت وسقم و کم وکیف قضیه اطلاعی ندارند وبهترین وسیله ی کسب اطلاع از این اسرای نگون بخت لیبرتی، حضور خانواده های ذینفع درآن مکان وتحقیق مستقیم ازفرزندان خود هستند که با وساطت کشورهایی مثل شما، ازاین حقوق اولیه محروم شده اند وگرنه کسی به اخبار مربوط به این محدودیت ها اطمینانی نخواهد کرد!
دیگر اینکه مگر طبق توافقنامه های موجود قرار نبود که این اسکان موقتی باشد؟!
در وضعیت ناامن عراق، درخواست ابقای این اسکان چه معنی و مفهومی جز شیطنت ومسکوت گذاشتن پذیرش آنها در کشورهای امن تر دارد؟!
حمید
