اخیرا مریم قجر در یک کنفرانس در پاریس تحت عنوان " خاورمیانه در بحران، تهدید ها و راه حل ها " و در جمع تعدادی از مهمانان خارجی در رابطه با اعضای اسیر در لیبرتی به حضار گفت به رسمیت شناختن و محترم شمردن حقوق پناهندگان مجاهدان آزادی در لیبرتی معیار مهمی در مورد رفتار دولت جدید در عراق است. وی ادامه داد تنظیم رابطه با ایران، مشخصه اصلی و خط قرمز جبهه بندی نیروهای سیاسی در عراق است.او در ادامه افزود اکنون زمان خاتمه این محاصره ضد انسانی است و از دولت آمریکا خواست از دولت عراق بخواهد امنیت و حفاظت ساکنان لیبرتی را تضمین کنند و ضمن این که 7 گروکان را آزاد کنند و با استقرار یک واحد کلاه آبی ملل متحد در لیبرتی موافقت کنند و….
قابل توجه است بعد از این که دولت عراق اعلام کرد تا پایان سال میلادی 850 نفر از لیبرتی به کشورهای ثالث منتقل می شوند، خانم قجر در این کنفرانس باز هم طبل تو خالی را به صدا در آورد، در حقیقت به جای این که درخواست کند که هر چه زودتر پروژه انتقال به کشور ثالث انجام گیرد، اما او درخواست کلاه آبی ها را دارد، وی که می بیند مالکی جابجا می شود و به ازای او آقای العبادی از همان حزب می آید به خیال خام خویش فکر می کند ممکن است با تشکیل دولت جدید جریاناتی مثل ایاد علاوی که به آنها نزدیک هستند دست بالا را بگیرند یک بار دیگر می خواهد شانس خودش را امتحان کند، ایا راهی برای آنها باقی می ماند تا بتوانند در عراق بمانند یا نه؟
رجوی با شیادی تمام می خواهد این را در اذهان القاء کند که گویا فضای سیاسی با حاکمیت دولت جدید به نفع آنها چرخید و امکانی را فراهم کرده است تا در عراق بمانند با این اراجیف می خواهد به نیروهای روحیه باخته و نا امید روحیه بدهد، زهی خیال باطل، آب رفته به جوی باز نمی‌گردد.
باید به مریم قجر گفت حتی اگر آقای ایاد علاوی هم به فرض نخست وزیر عراق می شد برای حفظ منافع کشورش سازمان را از خاک عراق برای همیشه جمع می کرد و به کشور دیگری منتقل می نمود، پس خانم قجر از این شاخ و به آن شاخ پریدن برای شما سودی در پی نخواهد داشت.
حداقل از گذشته درس بگیرید آن دوره که آقای مالکی در دور اول نخست وزیر شده بود مسعود هم کیسه گشادی دوخته بود و در یک نشست داخلی در سالن اجتماعات اشرف به ما گفته بود ما از دولت مالکی حمایت می کنیم و متحد میشویم بعدش هم ارتش عراق را می خواهیم، رجوی فکر کرده بود مالکی هم مثل صدام است که به او تکیه کند بعدش وقتی دید آقای مالکی برایش ارزشی قائل نمی شود مثل همیشه به داد و فغان برخواست و او را به رژیم ایران نسبت داد. الان هم در آستانه معرفی کابینه آقای العبادی موضعی که رهبران فرقه گرفتند، گفتند شاخص ما با دولت آقای العبادی میزان دوری و نزدیکی اش با نظام ایران است با این شاخص محک می خورد در همین رابطه باید بگویم باز هم مثل گذشته اشتباه می کنید مطمئنم طولی نخواهد کشید که آقای العبادی را هم به ایران نسبت می دهید تمام دعوای شما این است که تشکیلات شما از هم نپاشد به قول رجوی که گفته بود اگر روزی ما را بخواهند دسته جمعی به کشور ثالث ببرند باز هم تحمل می کنیم همه دست و پا زدن فرقه برای آن است که از نیروهایش قربانی بگیرد و تشکیلاتشان هم نپاشد در کمال پرروئی و بی شرمی فرقه مدعی است در عراق دارای پایگاه اجتماعی است، آقا را به ده راه نمی دادند سراغ کدخدا را می گرفت، رجوی می داند اگر اسیران لیبرتی از عراق خارج شوند فاتحه تشکیلاتش خوانده است، او عادت دارد از خون و جان اعضاء بیچاره ارتزاق کند تا بلکه چند صباحی بیشتر سرپا بماند جان آنها برایش ارزش ندارد، امیدوارم که نفرات فرقه هر چه زودتر از اسارت رجویها خلاص شوند و با انتقال به کشور ثالث تیشه بر ریشه رجویها بزنند و برای همیشه آنها را خوار و رسوا کنند.
محمدرضا گلی اسکاردی
خانم قجر”از این شاخه به آن شاخ پریدن سودی ندارد”
