حدود 10 سال پیش دولت فرانسه در یک حرکت نمادین سران سازمان مجاهدین را که در مقر ان در اورسوراواز مسقر هستند را دستگیر نموده و از محل سکونت آنها مقدار قابل توجهی دلار و تجهیزات جاسوسی و تروریستی کشف نمود که همین عامل باعث اعتراض و خودسوزی برخی از سران و هواداران سازمان مجاهدین شد که دولت فرانسه از عمل خود عقب نشینی نموده و بسیاری از عوامل فرقه رجوی را بعد از مدت کوتاهی آزاد نمود.
در بین دستگیر شدگان، سرکرده سازمان مجاهدین یعنی مریم عضدانلو نیز حضور داشت که البته او از زمان جنگ عراق به آن کشور گریخته و از دور سازمان تروریستی خود را اداره و کنترل می کند و هیچ گاه ذره ای از سختی ها و بدبختی های زندانیان فرقه اش را که در عراق بسر می برند را نچشیده و فقط ادعای همدردی با آنها را می کند که آنهم برای مظلوم نمایی بیشتر اوست.
دولت فرانسه که ادعای مبارزه با تروریست را می نمود ولی در باطن از آنها حمایت می کرد، پرونده سران سازمان مجاهدین را به مدت 10 سال طول داد که البته برای نشان دادن حسن نیت به گروه تروریستی رجوی، نام آنها را نیز از لیست سیاه تروریستی خود در آورده وحتی بقیه کشورهای اروپایی را نیز ترغیب نمود که اینکار را انجام دهند تا شاید با دولت و مردم ایران مبارزه نموده باشند ولی غافل از اینکه کشور ایران دیگر سازمان مجاهدین را از ذهن ها خارج نموده و ارزشی برای آن قائل نبوده و نیست و فقط روسیاهی آن برای کشورهای حامی تروریست ماند.
اکنون بعد از گذشت بیش از 10 سال، کشور فرانسه پرونده سران سازمان مجاهدین را که تمامی شواهد و قرائن بر علیه آنها بوده و می توانستند براحتی آنها را محکوم نمایند را مختومه اعلام نموده و آن تروریستها را که شواهد بسیاری بر جنایتکار بودن آنها وجود دارد را منع پیگرد دادند و آنها را به راحتی به جامعه خود راه دادند و از طرفی در عین ناباوری دولتمردان آن کشور ندای مبارزه با تروریستهای داعش را سر می دهند و برای به اصطلاح مبارزه با آنها نشستهای مختلف می گذارند و یا شرکت می کنند، در صورتیکه سازمان مجاهدین چندین برابر از گروه تکفیری داعش خطرناکتر هستند چرا که داعش در این چند سال خودنمایی می کند ولی سران سازمان مجاهدین چندین سال است که در سایه برخی کشورها از جمله فرانسه به اعمال تروریستی خود ادامه می دهد و جنایتهای فراوانی را انجام می دهد.
البته نباید سیاستهای دوگانه و یک بام و دو هوای کشورهای غربی و اروپایی در قبال تروریست را نادیده بگیریم چرا که نه تنها این کشورها گروههای تروریستی را که جنایتهای بسیاری در حال حاضر انجام میدهند را طرد نمی کنند بلکه از آنها حمایت نیز می کنند و آنها را بطن جامعه خود راه می دهند و به حمایت از انها می پردازند و از طرفی برای فریب افکار جهان به برگزاری نشستهایی برای مبارزه با تروریست برگزار می کنند که هیچ کدام از اعمال آنها با هم درست در نمی آید.
البته این حامیان و بنیانگذاران گروههای تروریستی از اول انقلاب اسلامی همیشه در مسیر رشد و تعالی آن سنگ اندازی کرده اند و تا جایی که می توانستند با تشویق و حمایت گروههای تروریستی از جمله سازمان مجاهدین و جدیدا گروه تکفیری داعش معبری در راه آن ایجاد کنند که شکر خدا به واسطه درایت و هوشیاری مسئولان نظام جمهوری اسلامی این جنایتها بدون نتیجه مانده و آنها نتوانستند به اهداف پوچ خود برسند و در قبال آن کشورمان پاینده و موفق بوده و هست.
سیاستهای دوگانه حامیان تروریست
