داستانی را بنام چاه و ماه از رجوی شنیدم که این سناریو را برای قربانیان و اسرای خود در لیبرتی به صورت صوتی برگزار کرد. وی نقل کرده است کسانی که وی را عامل انحراف و شکست در مقاطع مختلف می دانند و مقصر می شناسند او را در چاه می بینند.
اگر به حرکت های فرقه در سنوات گذشته نگاهی بیندازیم می بینیم همواره همه تصمیم گیری ها از سر خودخواهی و جاه طلبی وی بوده است. مثل 30 خرداد با آغاز جنگ مسلحانه، فرار از تهران به پاریس، انقلاب ایدئولوژیک و طلاق اجباری و بعد رفتن به عراق و همراهی با صدام که به قول خودش تنها دوست و شریک استراتژیک، انجام عملیات های تروریستی داخل، و اینک همراهی با جنگ طلبان غربی، و چه جنایتی بزرگتر از این که فرقه در درون تشکیلات به اسم نشست های دیگ و عملیات جاری شأن افراد را خرد و مقام و منزلت انسانی را پایمال می کنند، از این نوع برخورد ها زیاد وجود داشت منفرد نبود این نوع برخوردها از سیاست رجوی بود تا با سرکوب معترضین به این وسیله در درون تشکیلات کسی جرات نکند از شخص او ایرادی یا انتقادی بکند، پیشاپیش هر صدای را تحت این نام در گلو خفه می کرد.
حتی عملیات های که به دستور شخص رجوی در پادگان اشرف در رویاروئی با عراقی ها صورت می گرفت به قصد نابودی افرادش بود تا در مجامع بین المللی مظلوم نمائی کند، در حالی که ارتکاب به کشتار، نابودی، به بندگی گرفتن دیگران و دیگر کارهای غیر انسانی به هر اسمی مشمول قانون جنایت به حساب می آیند..اما یک حقه بازی در رجوی بود آن هم حفظ خود به هر قیمت حتی به بهای جان تمامی اعضاء در اشرف، حقه بازی وی در این بود خود و تشکیلات فرقه اش را تا اینجای معرکه سرپا نگه دارد برایش ماندن مهم است چگونه ماندن مهم نیست.
اما کسانی که وی را تا به امروز ضامن بقای سازمان و این که هنوز به یمن انقلاب ایدئولوژیک نابود نشده، پس به منزله این است او را در ماه می بینند.
تناقض را بنگرید او که گفته بود انقلاب ایدئولوژیک ضرورت سرنگونی است حالا چه شد دل خوش کرده که به یمن همین انقلاب است سازمان وی باقی مانده است،آیا معنی اش این است از شعار سرنگونی کوتاه آمده است؟ براستی باید بگویم من در عمر تشکیلاتی خود یک حرف راست از رجوی شنیدم که به قول خودش می گفت من آن زیری هستم!!!. البته آن هم از سر دجالیتش بود برای این که احساسات افراد را جریحه دار کند.
محمد رضا گلی
من آن زیری هستم!!!!
