بارها در خبرها و افشاگری ها آمده بود که شرایط تشکیلاتی در لیبرتی خیلی بحرانی است و اعضا نسبت به وضعیت معترض بوده و اعمال رهبران فرقه را قبول ندارند. هر چند این خبرها گویای واقعیت بودند اما واقعیاتی بودند که جدا شدگان یا مخالفان فرقه آن را بیان می کردند و از این رو، رهبران فرقه زیر بار آن نمی‌رفتند. اما گویا آش آنقدر شور شده که حتی سایت های فرقه نیز مجبور به اذعان به اعتراض اعضای اسیر در فرقه شده اند.
در قسمتی از مقاله فوق الذکر، نویسنده در لفافه انتقاد به نیروهای سازمان ملل، اعتراض خود را نسبت به فرار رجوی ها اینگونه بیان می کند:
«تا جائیکه من از قوانین غربی میدانم آنها به خیلی از قوانینی که حالت جهان شمولی بخودش گرفته وفادارند فی المثل کشتیی که در حال غرق شدن است آخرین نفری که بایستی نجات پیدا کند ناخدای کشتی ست، در اخبار چند وقت پیش حالا نمیدانم ایتالیا بود و یا جای دیگر ناخدا خودش را زودتر از مسافران نجات داده بود که بدرستی بازداشت و محاکمه اش کردند، در مثل نیز مناقشه نیست و از آنجائیکه ما اهل لیبرتی در این کشتی طوفان زده عراق سرنشینان کشتی بودیم و هستیم و این جماعت نیز کشتیبان ما، امیدوارم روزی جوابگو باشند.»
اما نکاتی که در این چند خط گفته شده:
– تمسخر رهبران فرقه بخاطر خوشرقصی های شان برای غربی ها
– فرقه مانند کشتی طوفان زده ای است که در حال غرق شدن است
– رهبران فرقه برخلاف تمام قوانین و عرفی که در همه جای جهان معتبر است، نیروهای خود را درحال غرق شدن رها کرده و فرار کرده اند
– رهبران فرقه باید بدلیل فرار شان بازداشت و محاکمه شوند و جوابگوی این کار خود باشند
اعتراض اسیران فرقه در لیبرتی به فرار رجوی ها
