راست گفته اند که برای شناخت ماهیت یک جریان، شناختن دوستان ودشمنان آن از ضروریت است واین نظریه ی تبدیل شده به قوانین علوم اجتماعی، مسلما شامل سازمان سابق! مجاهدین خلق نیز میگردد!
جریان از این قراراست هموطنان فرقوی ما نتوانستند ناراحتی خود ازانتخاب ونزوئلا به عضویت ادواری شورای امنیت سازمان ملل متحد را بروز ندهند وبرای یک کاسه کردن خط و ربط خود با آمریکا، با عجله ی تمام خبر زیر را در وبسایت خود منتشر کرد.
" نیویورک تایمز نوشت: آمریکا در محکوم کردن این انتخاب معطل نکرد و سامانتا پاور سفیر آمریکا در سازمان ملل گفت: متأسفانه سیاست ونزوئلا در سازمان ملل مغایر روح منشور این سازمان است ".
ونیز:
" به گزارش خبرگزاری فرانسه: گروه‌های حقوق‌بشری گفتند، ورود ونزوئلا به شورای امنیت مایه نگرانی است آنها به‌طور مشخص به حمایت ونزوئلا از رژیم ایران و سوریه در شورای حقوق‌بشر اشاره کردند. بنا به این گزارش برخی دیپلوماتهای اروپا، ونزوئلا را یک عضو دردسرساز در شورای امنیت می‌بینند ".
برای اینکه علت ناراحتی آمریکا، محافل اروپایی یاد شده واین هموطنان را که ادعای مجاهده برای خلق دارند بهتر درک کرده و پی به ماهیت این نوع موضعگیری ها ببریم، ناچارم که به گذشته وحال این کشور نظری انداخته باشم.
آمریکا قبل از کودتای 28 مرداد 1332، اولین کوتای خود توسط سازمان نوبنیاد سیا را درونزوئلا انجام داد.
دراغلب سال های این دوران، ونزوئلا که ازمنابع سرشار نفتی بهره مند است، مانند سایر کشورهای آمریکای لاتین به اتاق خلوت آمریکا تبدیل شده بود که درآن کشور اروپایی تباران همه کاره بوده وبومیان این کشور، اززندگی فلاکت باری برخوردار بودند که این فلاکت با وجود اقدامات مردمی گسترده هوگو چاوز وهمرزمانش، هنوز هم یقه ی مردم بومی این کشور را رها نکرده ولی این بدان معنا نیست که تفاوت زندگی اکثریت بومی وغیر سفید پوست این کشور، خیلی زیاد نباشد.
قبل از روی کار آمدن هوگو چاوز، هیچ دانشجویی را دردانشگاه های این کشور که خصوصی ودردست اروپائی تباران بود، نمی پذیرفتند ودانشجویانی که در این دانشگاه ها تحصیل کرده ومیکنند، همواره بعنوان سخنگوی طبقات ممتاز سفید پوست، درامر سازندگی بنفع محرومان جامعه اشکال تراشی میکردند ومیکنند!
کشوری با این ثروت، خود صاحب رسانه ی ملی نبود و امر منحرف کردن افکار عمومی را رسانه های وابسته به بخش خصوصی سفید پوستان بعهده داشتند و…
بارها برعلیه حکومت چاوز وجانشینان او کودتاهای آمریکائی تحت حمایت این سفید پوستان ومهمانان ناخوانده ی برخوردار ازهمه چیز، براه افتاده که به همت همین مردم بومی وتهیدست شکست خورده است.
جالب اینکه باتمامی این کارشکنی های بخش سفید پوست مرفه کشور، هرگز کسی ازکودتاگران اعدام نشد وحتی این آزادی درونزوئلا برای آنها وجود داشت که میتوانستند بعنوان کاندیدای ریاست جمهوری و… شرکت کنند!
با این توضیح مختصر میتوان ماهیت مخالفت هیئت حاکمه ی آمریکا واروپا با این دولت مردمی ونزوئلا را که کارتر برانتخاباتش نظارت داشت و آنرا دموکراتیک ترین انتخابات ممکن لقب داد، دریافت.
اگر کودتاگری دستگیر میشود یا با اراذل واوباش تحت کنترل باندهایی آدمکش سفید پوستان برخورد میشود ویا مثلا ازیک ثروتمند سفید پوست طلب مالیات میگردد، آن موقع است که صدای حقوق بشری آمریکا طنین افکن میشود واین هموطنان عضو مافیای رجوی هم تلاش درانتشار اخبار حقوق بشری اینچنینی میکنند!
البته جرم مهم دیگر دولت مردمی ونزوئلا، کمک موثر به ایجاد پیمان هایی در آمریکای لاتین وجلوگیری ازچپاول هرچه بیشتر این کشورها توسط کورپراسیون های آمریکائی است!
حالا شما هموطنان فرقوی ما هی بگویید که " من آنم که رستم بود پهلوان "، باو رکنید که کسی باور نخواهد کرد وخواهد گفت که به پیش دوست یانکی ات برو ودست ازسر مردم ایران بردار!
فرید
نگرانی فرقه ی رجوی از انتخاب ونزوئلا به عضویت شورای امنیت!
