آقای رجوی وقاحت هم حدی دارد، کدام تلفن، کدام ایمیل!!

رجوی ها که در پس شکست ها و ضربات سنگین در تمام زمینه ها، هشت شان گرو نه شان است و آنقدر فروپاشی فرقه خود را محتوم می دانند که یک روز به عقب افتادن آن را بعنوان پیروزی جشن می‌گیرند و یکی از محور های اصلی کار تبلیغاتی شان این است که بگویند ما هنوز از بین نرفته ایم، در یک ژست ابلهانه مدعی شدند که از درون دولت ایران به اطلاعاتی دست یافته اند و بر این اساس از زبان شورای باصطلاح مقاومت (که اندک اعضای آن نیز در حال استعفای سریالی هستند) در تاریخ 20 مهر اطلاعیه ای با عنوان «سند استراق سمع تلفنی، کنترل ایمیلها، شنود الکترونیکی و باز کردن کلیه نامه‌ها و بسته‌های پستی ساکنان لیبرتی» منتشر کردند.
از اغراق و پز توخالی در کردن رجوی ها و از اینکه سندی که مدعی رو کردن آن هستند مربوط به یک سال و نیم پیش است اگر بگذریم، می ماند وقاحت رجوی ها که واقعا بی حد است و در کتاب «گینس» باید بعنوان «وقیح ترین جنایتکاران تاریخ» نام آنان را ثبت کرد.
یک ضرب المثل قدیمی است که می گوید « من می گم نره این می گه بدوش » حالا شده حکایت رجوی ها و وسایل ارتباطی.
این همه جدا شدگان، خانواده ها، سازمان های حقوق بشری، مقامات رسمی و غیر رسمی عراقی، پژوهشگران ایرانی و خارجی و خلاصه هر کس که اندک ارتباطی با این جریان داشته یا به هر دلیلی در معرض آن قرار گرفته یا در مورد آن مطالعه کرده است دارند فریاد می زنند که:
– در این فرقه اعضا از ارتباط با دنیای بیرون قطع هستند
– وسایل ارتباط جمعی و وسایل ارتباطی در این فرقه برای اعضای ممنوع است مگر در موارد خاص آن هم برای اهداف فرقه ای
– اعضای این فرقه با کلماتی همچون ایمیل، چت، دانلود، پیامک، موبایل و هزاران اصطلاح متاول و عادی در ارتباطات امروز دنیا نا آشنا هستند
– اعضای فرقه بدلیل اینکه موبایل ندیده اند طرز کار با آن را بلد نیستند
– به اعضا امکان ارتباط با خانواده های شان و بالعکس داده نمی شود
– خانواده های اعضا بیش از سه سال در بیرون درب اشرف بست نشستند اما موفق به انجام ملاقات با آنها نشدند چرا که مسئولین فرقه مانع شدند.
– فرماندهان فرقه نامه هایی که توسط صلیب سرخ جهانی از طرف خانواده ها برای اقوام شان در فرقه فرستاده شد را جمع آوری کرده و با وقاحت مدعی شدند که صلیب سرخ مامور وزارت اطلاعات ایران است!!
– در گزارش یونامی آمده بود که فرقه مناسبات بسته ای در لیبرتی ایجاد کرده و حتی اعضای یک خانواده که در این کمپ هستند نمی توانند با هم در ارتباط باشند
و بسیاری نکات دیگر
اما با همه اینها رجوی ها با وقاحت می گویند «بدوش»!!
خلاصه آن که به استناد معتبر ترین مدارک غیر قابل انکار، در این فرقه اعضا نه تلفنی دارند که شنود شود، نه ایمیلی دارند که بازرسی شود، نه نامه یا بسته پستی دارند که باز شود. مشکل اعضا اتفاقا بر عکس است، آنها خواهان ارتباط و تماس با خانواده های شان و دادن نامه به آنها هستند ولی رجوی ها و مناسبات فرقه ای آنها مانع از انجام این موارد می شوند.