درخواست کانون ایران قلم از جامعه بین المللی و نهادهای مدافع حقوق بشر
شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد هیئت ناظر حقیقت یاب به داخل کمپ لیبرتی بفرستد
در پیام اخیر رهبری سازمان مجاهدین، آقای مسعود رجوی ضمن تهدیدهای علنی به قتل جداشدگان و منتقدین، با اعلام صوری چراغ خاموش و امکان جداشدن از سازمان و البته با ایدئولوژیک کردن بحث جداشدن از سازمان و جوسازی های آمیخته به تهدید و وحشت پیرامون آن، سرانجام اشاره کرد که:
” ـ متقاضی انتقال به کشور ثالث از طریق مجاهدین در ابلاغیه ترک لیبرتی و چراغ خاموش= ۶ نفر ”.
یک نفر هم مدعی شده اند که اخراج کرده اند. در نتیجه مجموعا ۷ نفر
باور ما بر این است که تعداد متقاضیان جداشدن از تشکیلات فرقه نه تنها ۷ نفر، بلکه حداقل ۷۰۰ نفر می باشد. ضمن اینکه این جداشدگان نیز از قبل اعلام جدایی کرده بودند و اعلام این موضوع و جدایی آنان از طرف سازمان ربطی به نمایش ” چراغ خاموش ” رجوی ندارد.
اگر رهبری این سازمان جسارت باز کردن درهای لیبرتی را داشت، و اگر تیغ سرکوب بر سر نفرات اسیر در تشکیلات فرقه مجاهدین نبود افراد بیشتری خواهان جدایی بودند و به دنبال آزادی خود می رفتند.
تجربه نشان داده با توجه به فضای پیام آقای رجوی و جو تهدید و ارعابی که بستر این پیام بود و بالطبع در نشست مربوطه در لیبرتی هم ساری و جاری بوده است، این جداشدگان در شرایط خطرناکی به سر می برند و طبعا مورد سرکوب و عناد سران مجاهدین در لیبرتی قرار خواهند گرفت و به همین دلیل دخالت شورای حقوق بشر سازمان ملل، کمیساریای عالی پناهندگان و صلیب سرخ ضروری و یک نیاز فوری است.
حال سوال این است که چرا اسامی همان ۷ نفر اعلام بیرونی نمی شود تا خانواده های آنان بتوانند با آنها تماس بگیرند و از وضعیت آنها با خبر شوند و سازمان های حقوق بشری نیز بتوانند در راستای خروج از عراق به آنها کمک کنند؟
بدینوسیله ما از رهبری سازمان مجاهدین درخواست داریم که اسامی آن ۷ نفر را اعلام کنند.
آقای رجوی و خانم مریم رجوی مستقر در فرانسه باید پاسخ دهند که:
ـ آیا اکنون که این هفت نفر از تشکیلات شما جدا شده اند، حق تماس با خانواده هایشان، نامه نویسی، دیدار یا تماس تلفنی با آنها را دارند؟
ـ آیا این هفت نفر تحت بایکوت و فشار های تشکیلاتی از سوی گماشتگان شما در لیبرتی قرار ندارند؟ و آیا به تصمیم آنها احترام گذاشته می شود؟
ـ آیا اگر این هفت نفر به دلیل بیماری و یا اتفاقات دیگر فوت کردند، شما مسئولیت می پذیرید و در مورد دلایل آن اجازه تحقیق می دهید؟
ـ آیا اسامی این افراد را به مراجع ذی صلاح بین المللی مانند کمیساریای پناهندگان سازمان ملل و صلیب سرخ داده اید؟
آیا این هفت نفر در تشکیلات شما امنیت جانی دارند؟
اکنون و پس از اعلام جدایی روند انتقال آنها به کشوری که متقاضی رفتن به آن هستند چگونه پیش میرود؟
آیا این ۷ نفر مزدور و خائن و عضو وزارت اطلاعات رژیم از ۲۰ سال قبل نیستند؟ اگر هستند از همین حالا بگو. اگر بیرون آمدند و از سیاست های شما آقای مسعود رجوی انتقاد کردند، به آنها مزدور و خائن می گویی یا اینکه حق انتقاد را به رسمیت می شناسی؟
ما از جامعه بین المللی و مدافع حقوق بشر درخواست داریم که با فشار به رهبری سازمان مجاهدین خلق هرچه زودتر اسامی این افراد اعلام بیرونی شود تا تصمیم آنها مبنی بر جداشدن از سازمان شما تضمین بیرونی عملی شدن هم داشته باشد.
کانون ایران قلم همزمان که از مراجع بین المللی مرتبط با امور سازمان مجاهدین می خواهد که این درخواست را پیگیری کرده و نسبت به تسهیل امکان خروج این افراد و کسان دیگر که خواهان جدایی از سازمان مجاهدین هستند اقدامات مقتضی را به عمل آورند، همچنین بطور خاص از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد درخواست دارد که هیئت ناظر حقیقت یاب به داخل کمپ لیبرتی بفرستد تا بر شرایط افراد خواهان جدایی امکان نظارت داشته باشد.
رونوشت:
ـ کمیساریای امور پناهندگان سازمان ملل متحد
ـ صلیب سرخ
ـ شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد
ـ آقای حیدرالعبادی تخست وزیر عراق
ـ آقای جان کری وزیر امور خارجه آمریکا
ـ نمایندگان پارلمان اروپا
