یک تحلیلگر سیاسی نوشت: در جنگ لفظی بر سر مسائل داخلی و برنامه جنجالی هستهای ایران مجاهدین خلق همیشه در جبهه و مرکز اتهامزنی به این کشور هستند.
این تحلیلگر و نویسنده ایرانی آمریکایی نوشت: این گروه در رسانههای اجتماعی هشتگهای بسیاری با تبلیغات خود علیه ایران راه میاندازد، مقامات سرشناس آمریکا را میخرند تا در حمایت آنها سخن بگویند و آنها را آلترناتیو دموکراتیک ج.ا.ا معرفی کنند و حتی دفتری هم در نزدیکی کاخ سفید بازگشایی کردهاند و رابرت توریسلی سناتور سابق آمریکا را به عنوان نماینده حقوقی گماشتهاند.
وی افزود: اگر اتحادیه اروپا و آمریکا در گذشته مجاهدین خلق را بهخاطر اقداماتش در گذشته در لیست تروریستی خود قرار نمیدادند هیچ یک از این اقدامات مشکلی نداشت.
وی ادامه داد که اعضای کنگره آمریکا که امروزه همصدا با رهبر این گروه مریم رجوی خواستار تحریمهای شدید و حتی جنگ علیه ایران هستند ظاهراً چشم خود را بر فعالیتهای این فرقه تمامیتخواه مارکسیست اسلامی بستهاند.
دگرز افزود: میزان دروغپراکنی روابط عمومی این گروه نگرانکننده است و وقت آن رسیده که ماهیت اصلی آنها را فاش کرد.
وی با اشاره به ادعاهای مجاهدین مبنی بر دموکراتیک بودن این گروه نوشت: با مراجعه به گزارش موسسه «رند» درباره این گروه، میبینیم که رفتار آنها بر خلاف ادعاهایشان است.
هولی دگرز در ادامه به برخی از اقدامات مجاهدین در طول سه دهه اخیر از قبیل ازدواج مریم رجوی با رهبر این گروه، اخذ پول از صدام حسین برای احداث اردوگاه در عراق، حمل سیانور توسط اعضای این گروه و خودسوزی و خودکشی به عنوان نوعی از اعتراض در میان اعضای این گروه اشاره کرد.
وی افزود: اما توهین واقعی به زنان زمانیست که رجوی و حامیان آن ادعا میکنند که جایگزین بهتری برای وضعیت حقوق زنان در ایران ارائه میکنند.
وی در ادامه به یادداشت اخیر سونا صمصامی یکی از اعضای مجاهدین در نشریه کنگره آمریکا اشاره کرد که در آن ادعا کرده بود در طرح رجوی برای آینده ایران بر برابری کامل جنسیتی در عرصههای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی تأکید میشود و هیچگونه تبعیضی علیه زنان وجود نخواهد داشت و زنان حق دارند آزادانه نوع پوشش خود را انتخاب کنند.
هولی دگرز در پاسخ به این ادعاها خاطرنشان کرد: مجاهدین خلق نهتنها به تفکیک جنسیتی و جداسازی محل زنان از مردان میپردازد، بلکه ارتباطات فامیلی و دوستانه آنها را هم قطع میکند. آنها همچنین اعضا را ملزم به طلاق و ادامه یک زندگی مجردی میکنند و اینگونه میاندیشند که علاقه به خانواده و سایرین با علاقه به رجویها جایگزین میشود.
وی درباره نوع پوشش زنان در فرقه رجوی به مقاله الیزابت روبین در روزنامه نیویورک تایمز اشاره کرد. روبین پس از حضور در کمپ اشرف زنان را اینگونه توصیف کرد: هرجا را نگاه میکردم زنانی را مشاهده میکردم که لباس یک شکل و به رنگ خاکی به تن داشتند.