هر دم از این باغ بری می رسد…… تازه تر از تازه تری می رسد
حرکت های کودکانه و مشمئز کننده فرقه رجوی الحق که خود گویای بسیاری از ناگفته ها است.
جداشده ها اگر چه از زوایای مختلف به افشای هویت فرقه ای رجوی می پردازند ولی همواره در موضوعی، آهنگی یک نواخت دارند. همگی بر این که رجوی بعد از قرارگاه هایش در عراق که ارتباط انسان ها را با دنیای خارج قطع کرده بود، هیچ شانسی برای ادامه حیات ندارد، متفق القول می باشند.
سران فرقه رجوی در آلبانی که به محض ورود به تیرانا خود را در مقابل خطر جداشدن های سلسله وار می بینند، با دست یازیدن به آموزشهای رهبر فراری، تاکتیکی جدید اتخاذ کرده اند، تا به قول خودشان مانع خروج افراد شوند.
بر اساس اخبار موثق رسیده از تیرانا، فرقه رجوی در مجاورت در خروجی ساختمان سکونتشان، پرچمی قرمز رنگ به نشانه خط سرخ و مرزسرخ قرار داده اند، و طی جلسات متعدد گفته اند، این پرچم همان پرچمی است که رجوی در دستش در عراق و در نشستها گرفته بود و این همان پرچم هیهات مناالذله ما است. این پرچم سلاح ما در مقابل غرب زدگی و زندگی طلبی است. هر کس که لحظاتی اسیر ارزشهای زندگی طلبی شود باید به سرعت خود را به پرچم رسانده و رو به آن، تعهدی که به رهبری (رجوی فراری) داده است را یادآوری کرده و برخواهش های درونی اش غلبه کند. و طبعا گزارش آن را نیز باید روزانه در نشست های عملیات جاری به اطلاع تشکیلات برساند.
دوستمان می گفت: بعضی بنده خداها روزی چند بار از پله ها پایین میروند تا خود را به پرچم رسانده و بر خود غلبه کنند. آخه… هر وقت که بخواهی هوای تمیز استشمام کنی یا آسمان را ببینی اجبارا باید پرده ها را کنار بزنی، و ناخواسته با صحنه ای از زندگی شهر نشینی مردم آلبانیایی مواجه میشویم که…
در هر صورت این تاکتیک کودکانه و فرقه ای رجوی ظاهرا کار دستش داده است، زیرا ظاهرا راه پله ها ترافیک رفت و آمد به معبد پرچم شده است.
ضمن اینکه این اقدام قوز بالا قوز هم شده است، تعدد رفت و آمد به سمت پرچم، خود به خود فضای ارتباطات بیشتری بین افراد بوجود آورده است و محفل ها در حال شکل گیری است.
حسینی
